Józef Gmerek urodził się 3 marca 1911 roku w Łodzi, koło Stęszewa, powiat poznański. Jego rodzicami byli Stanisława Woroch i Jan Gmerek. Miał czworo braci i dwie siostry. W latach 1917-1925 uczył się w siedmioklasowej Szkole Powszechnej w Poznaniu, a następnie w Powszechnej Szkole Wydziałowej im.Działyńskich. W roku 1934 ukończył naukę w Państwowym Seminarium Nauczycielskim im. St. Staszica w Rawiczu.
Praktyki nauczycielskie odbywał w szkołach na Polesiu. Najpierw w Mieleśnicy, następnie w Malkowiczu i Ludwikowie. W roku 1937 otrzymał uprawnienia nauczyciela i rozpoczął pracę w Szkole Powszechnej w miejscowości Nacz, gdzie pracował do wybuchu II wojny światowej.
Podchorąży przymusowym robotnikiem
Równolegle z nauką w Seminarium Nauczycielskim odbywał kurs podchorążych rezerwy i 7 lipca 1934 roku generał Tokarzewski nadał mu stopień podchorążego rezerwy. W październiku tego roku, już jako podporucznik Józef Gmerek, wstąpił do Korpusu Oficerów Rezerwy WP. Był uczestnikiem kampanii wrześniowej. Jako podporucznik Korpusu Ochrony Pogranicza walczył pod Przemyślem i Lwowem. Od X 1939 r. do VI 1941 roku pracował w szkole w Drebsku na Białorusi. A następnie do roku 1944 pracował jako robotnik w niemieckiej fabryce w Hancewiczach.
I znowu w Wielkopolsce
Po zakończeniu II wojny światowej powrócił w rodzinne strony, gdzie od 16 X 1945 roku był kierownikiem szkoły w Stęszewku koło Poznania, dzisiaj gmina Pobiedziska. Wraz z żoną nauczał tam wszystkich przedmiotów. W roku 1951 został mianowany kierownikiem Szkoły Powszechnej w miejscowości Rokietnica – Krzyszkowo. Józef Gmerek rozpoczął starania o wybudowanie nowej szkoły w Rokietnicy.Szkoła funkcjonowała w oddalonych od siebie trzech budynkach ( W budynku szkoły w Krzyszkowie były wówczas dwie sale lekcyjne, w Rokietnicy jedna oraz w budynku dawnej gorzelni w Rokietnicy jedna sala lekcyjna). Po latach starań 1 I 1963 roku uczniowie rozpoczęli naukę w bardzo dobrze wyposażonej nowej szkole. Józef Gmerek był jej kierownikiem do roku 1972, kiedy to przeszedł na emeryturę. Wanda Muszyńska, która pracowała w Szkole Podstawowej w Rokietnicy, kiedy jej kierownikiem był Józef Gmerek wspomina go jako osobę wymagająca solidnej i uczciwej pracy. – Dbał o dobro dzieci, ale też zabiegał o to, by młodzież szanowała wyposażenie szkoły – wspomina Wanda Muszyńska.
Strażak i radny
Na pracy zawodowej nie kończyła się działalność Józefa Gmerka. W roku 1931 odbył kurs pożarnictwa, a następnie działał w Lidze Ochrony Powietrznej i Przeciwgazowej. Organizował też Ochotniczą Straż Pożarną w Rokietnicy. Przez dwie kadencje był ponadto radnym gminy Rokietnica. Pracował również, jako referent w Kolegium do spraw Wykroczeń przy naczelniku gminy Rokietnica. Działał też w ramach Kółka Rolniczego w Krzyszkowie, Związku Samopomocy Chłopskiej, a także Polskim Czerwonym Krzyżu.
Otrzymał między innymi takie odznaczenia jak:
Krzyż Kawalerski Odrodzenia Polski,
Order Polonii Restituta,
Medal Komisji Edukacji Narodowej,
Medal za Udział w Wojnie Obronnej 1939 r.
Złoty Medal Zasługi dla Pożarnictwa.
Zmarł 12 lipca 1988 roku.