Droga kształcenia.

Wiesław Włodarczak urodził się 30 marca 1951r. w Szamotułach. Uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Kaźmierzu i ukończył ją w 1965r. Jak sam mówi, bardzo lubił się uczyć i był dobrym uczniem. Naukę kontynuował w Technikum Kolejowym w Poznaniu, gdzie w 1970r. zdał maturę. Kolejnym etapem kształcenia były studia na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na wydziale prawa, w latach 1975 – 1980. Po ich ukończeniu uzyskał tytuł magistra prawa, a w 1983r. został wpisany na listę radców prawnych. Nie zakończył jednak nauki. W 1992r. ukończył interdyscyplinarne Studium Podyplomowe na Uniwersytecie Warszawskim. Dotyczyło ono samorządu terytorialnego i rozwoju lokalnego. W 1999r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk o kulturze fizycznej na Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu.

Rodzina.

W 1974r. ożenił się z Ewą Gorzelańczyk. Jak powiedział w udzielonym wywiadzie, poznał żonę dzięki swojej pasji – filatelistyce. Wybrał się kiedyś na pocztę po nowe znaczki i tam właśnie poznał swoją przyszłą żonę, dla której poczta była miejscem pracy. Ma dwie córki – Wiesławę ( urodzoną w 1975r.) i Mirosławę ( urodzoną w 1983r.). W 1980r. urodził mu się syn, który niestety zmarł w 1981r. Jest człowiekiem rodzinnym, lubi spędzać z rodziną święta, zwłaszcza Boże Narodzenie. Jego pasją jest historia, chętnie też podróżuje. Często jeździ nad morze oraz ze względu na walory uzdrowiskowe do Ciechocinka. Jeśli chodzi o programy telewizyjne, preferuje te mówiące o historii.

Praca zawodowa.

Wiesław Włodarczak zaczął pracować 1 września 1970r. na stacji PKP w Szamotułach. Kolejnym miejscem zatrudnienia był Urząd Gminy w Kaźmierzu, gdzie zaczął pracę 1 grudnia 1972r. najpierw był kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego, potem pracował jako radca prawny, sekretarz Urzędu, Zastępca Wójta i w końcu od 16 listopada 1991r. do 2014r. jako Wójt Gminy Kaźmierz.

Piastując stanowisko Wójta, kontynuował wcześniej rozpoczęte w Gminie inwestycje i przedsięwzięcia. Dokończył wodociągowanie, rozpoczął gazyfikację i telefonizował gminę. Pod jego rządami wybudowano nowoczesne oczyszczalnie ścieków w Bytyniu i Kiączynie oraz zbiornik retencyjny „Radzyny” na rzece Samie. Dzięki dobrym warunkom do rozwoju przedsiębiorczości, w 1995r. w Kaźmierzu uruchomiono Fabrykę Serów „Hochland”. W 1992r. otwarto Ośrodek Zdrowia z nowoczesnym wyposażeniem. Modernizacji poddano budynki szkół podstawowych w Gaju Wielkim i Kaźmierzu.

Działalność społeczna.

Wiesław Włodarczak jest człowiekiem o szerokich zainteresowaniach historycznych i krajobrazowych. Dużą wagę przywiązuje do rozwoju życia kulturalnego i społecznego. Zawsze dążył do tego, by pokazywać innym piękno, dorobek i tożsamość gminy. Właśnie z jego inicjatywy wydane zostały pierwsze widokówki, mapki i opracowania poświęcone w całości Gminie Kaźmierz. W 1998r. doprowadził do uszycia stroju ludowego regionu kaźmierskiego w oparciu o opracowanie Oskara Kolberga i Adama Glapy. Dzięki niemu w Gminie pojawiła się pierwsza tablica pamiątkowa – z okazji 700-lecia pisanej historii Kaźmierza Wiesław Włodarczak ufundował tablicę, którą odsłonięto na budynku Urzędu Gminy 3 maja 1998r.

W okresie jego rządów prężnie działał i nadal prowadzi działalność Chór Mieszany im. Stanisława Moniuszki, Biblioteka Publiczna, Ośrodek Kultury.

Swą działalność społeczną związał też z ruchem filatelistycznym. Od 1976r. pełni funkcję skarbnika koła filatelistycznego, a w latach 1986 – 1992 pełnił funkcję opiekuna kół młodzieżowych, działających w Szkołach Podstawowych w Bytyniu i Sokolnikach Wielkich.

Od 1986r. jest prezesem Zarządu OSP w Kaźmierzu, a w 1998r. wybrano go na prezesa Zarządu Powiatowego Ochotniczych Straży Pożarnych.

Wiesław Włodarczak dbał też o kontakty Gminy z innymi Gminami. W 1995r. zainicjował współpracę gminy Kaźmierz z Bystrzycą Kłodzką, a od 1998r. włączył gminę Kaźmierz i powiat szamotulski do współpracy i niesienia pomocy Polakom na Litwie z rejonu solecznickiego i miasta Ejszyszki.

Odznaczenia.

Za pracę zawodową i społeczną Wiesław Włodarczak otrzymał : Srebrny Krzyż Zasługi (1986), Brązowy Krzyż Zasługi (1979), Medale: Srebrny „Za Zasługi dla Obronności Kraju” (1992), „Za Pomoc i Współpracę” – Zarząd Główny PTTK (1996), „za Zasługi dla Pożarnictwa” – Brązowy ( 1977), Srebrny (1981) i Złoty (1989), „Za Zasługi dla Rozwoju Wielkopolskiego Łowiectwa” (1992). „Zasłużony dla Łowiectwa” z okazji 70-lecia Polskiego Związku Łowieckiego (1993), „Jubileuszowy” z okazji 45-lecia Polskiego Związku Wędkarskiego (1995), Odznaki Honorowe: „Zasłużony pracownik Państwowy” (1988). „Za Zasługi dla Oświaty” (1995), „Za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego” (1989), Polskiego Związku Filatelistów – Brązową (1979), Srebrną (1981) i Złotą (1986), „Za Zasługi w Rozwoju Wędkarstwa Wielkopolskiego” (1984). Otrzymał też wyróżnienie w Konkursie „Urząd na miarę potrzeb” – Urząd rady Ministrów (1989), jest laureatem w Ogólnopolskim Konkursie telewizji Polskiej „Nasz człowiek na urzędzie” (1995).

Znaczenie postaci.

Źródła:

1. Wywiad i informacje uzyskane od Wiesława Włodarczaka.

2. R. Krygier, „Ich ślad na ziemi szamotulskiej”, Wybór biogramów, Edycja 3, Szamotuły 2001