RODZINA I DZIECIŃSTWO

Jolanta Graś z domu Dawidzionek urodziła się 14 września 1965 roku w Czarnkowie, jako najmłodsze dziecko Henryka i Haliny Dawidzionek z domu Pawlak. Ojciec urodził się na Kresach w miejscowości Dudy. Po wojnie kiedy ziemie wschodnie miały zostać przekazane Rosji cała rodzina wyemigrowała i osiedliła się w Trzciance. W czasie II wojny światowej służył jako łącznik Armii Krajowej na terenach dzisiejszej Białorusi. Jak sam wspomina był wtedy chłopcem-wywiadowcą. Dopóki Niemcy się nie zorientowali- udawał biednego, zabłąkanego i głodnego, brali go wtedy na wartownię i dawali jeść. Jego zadaniem było między innymi zorientowanie się, ilu Niemców tam przebywa, jakie mają uzbrojenie. Tę wiedzę następnie przekazywał Armii Krajowej. Taką akcję pan Henryk – jako chłopiec – powtórzył kilka razy. Później był też wartownikiem, obserwującym, czy do obozu partyzanckiego nie zbliżają się Niemcy. Teraz jest emerytem, ale czynnie angażuje się w prace związku kombatantów. Pan Henryk pełni funkcję prezesa wronieckiego Koła Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych. 

Podczas okolicznościowego spotkania z okazji 73. rocznicy Bitwy o Monte Cassino, które odbyło się w maju 2017 roku, wojewoda wielkopolski Zbigniew Hoffmann wręczył panu Henrykowi przyznane przez  Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych odznaczenie Pro Patria, w uznaniu szczególnych zasług w kultywowaniu pamięci o walce o niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej. W 2018 roku natomiast został uhonorowany „Krzyżem Czynu Zbrojnego Polskiej Samoobrony na Kresach Wschodnich II RP”. Pan Henryk należy również do Towarzystwa Miłośników Ziemi Wronieckiej. Matka Halina ukończyła Liceum Pedagogiczne. Pracowała w swoim zawodzie, jako nauczyciel nauczania początkowego przez 44 lata. Rodzice Jolanty Graś poznali się w Trzciance, ślub wzięli 24 sierpnia 1957 roku. Posiadają trzy córki: Lidię urodzoną 19 września 1958 roku; Małgorzatę, która urodziła się 24 listopada 1959 roku, oraz najmłodszą z całej trójki- Jolantę.

Jolanta Graś przez pierwszych dziewięć lat życia mieszkała w Hamrzysku, gdzie jej mama pracowała jako nauczyciel nauczania początkowego.  Jest to wieś położona w województwie wielkopolskim, powiecie czarnkowsko-trzcianeckim,  gminie Wieleń. W 1974 roku nastąpiła zmiana miejsca zamieszkania, która była związana ze zmianą miejsca pracy mamy. Rodzina Dawidzionków zamieszkała w Wierzchocinie, miejscowości położonej w województwie wielkopolskim, powiecie szamotulskim, gminie Wronki. Do dziś właśnie tam mieści się dom rodzinny Jolanty Graś, do którego jak sama mówi, bardzo chętnie wraca, aby nabrać sił i energii do działania, a wartościami przekazanymi przez rodziców kieruje się w całym swoim dorosłym życiu.

Posiada dwie córki Paulinę urodzoną 3października 1991 roku oraz Malwinę urodzoną 3 stycznia 1994 roku. W 1990 roku została mieszkanką Orliczka, miejscowości położonej w powiecie szamotulskim, gminie Pniewy.

EDUKACJA I PRZEBIEG PRACY ZAWODOWEJ

Naukę rozpoczęła jako sześciolatka w Szkole Podstawowej w Hamrzysku; uczęszczała tam do klas 1-3. Klasę czwartą realizowała w Szkole Podstawowej w Wierzchocinie, natomiast klasy 5-8 w Szkole Podstawowej nr 3 we Wronkach. Po ukończeniu szkoły podstawowej, w 1979 roku rozpoczęła naukę w Liceum Ogólnokształcącym, im. Jarosława Dąbrowskiego w Międzychodzie, która trwała do roku 1983. Jak sama podkreśla, to właśnie w czasach szkolnych rozpoczęło się jej zainteresowanie sprawami społecznymi. W szkole podstawowej pełniła funkcję przewodniczącej klasy, a w liceum przewodniczącej szkoły. Stała się reprezentantem społeczności uczniowskiej na forum szkoły; podejmowała działania mające na celu integrację społeczności uczniowskiej. W latach 1983-1984 uczęszczała do Studium Pedagogicznego w Bydgoszczy. Po jego ukończeniu, w roku 1984 rozpoczęła naukę w Studium Nauczania Początkowego w Poznaniu, która trwała do roku 1986. Jeszcze w trakcie nauki- 19 września 1983 roku rozpoczęła pracę w Szkole Podstawowej w Wierzchocinie, którą kontynuowała przez sześć lat. Kolejnym miejscem pracy Jolanty Graś stała się Szkoła Podstawowa w Biezdrowie. Aktualnie pracuje w sekretariacie Zespołu Szkół im. Emilii Sczanieckiej w Pniewach. Praca zawodowa zawsze sprawiała jej olbrzymią radość i satysfakcję. Wśród swoich zainteresowań wymienia w szczególności psychologię i folklor. W wolnym czasie chętnie sięga po publikacje związane z tymi dziedzinami.

DZIAŁALNOŚĆ SPOŁECZNA

Jolanta Graś zamieszkała w Orliczku  w 1990 roku. Jak sama mówi mieszkańcy tej niewielkiej wsi w gminie Pniewy zaakceptowali ją, a dla niej samej stali się przyjaciółmi. Obdarzyli ją swoim zaufaniem i w roku  2003 wybrali na swojego sołtysa. Funkcję tę sprawuje do dziś. Jednak jej działalność społeczna na tym terenie rozpoczęła się wcześniej. W latach 2000-2006 pełniła funkcję Przewodniczącej Rady Rodziców przy Szkole Podstawowej w Nojewie. Z wielkim zaangażowaniem wypełniała swoją rolę; działała na rzecz uczniów i całej społeczności szkolnej. Rozpoczęła wiele ciekawych inicjatyw, które są kontynuowane przez jej następców do dziś. To właśnie ona zapoczątkowała obdarowywanie uczniów gwiazdkowymi prezentami, których zakup jest finansowany z środków od samodzielnie  pozyskanych sponsorów. Pani Inez Kęsy- emerytowana dyrektor Szkoły Podstawowej w Nojewie, bardzo dobrze wspomina współpracę z Jolantą Graś. Podkreśla, że zawsze służyła pomocą, włączała się w organizację rozmaitych imprez szkolnych, pozyskiwała sponsorów, a przede wszystkim ściśle współpracowała z dyrektorem szkoły, obejmując jeden front w działaniach na rzecz społeczności szkolnej.

Mandatem społecznego zaufania obdarzyli ją nie tylko mieszkańcy Orliczka, ale i  całej gminy Pniewy. To oni bowiem wybrali Jolantę Graś w 2006 roku do rady miejskiej jako swojego reprezentanta w tym gremium, funkcję tę pełni do dziś. Działalność Jolanty Graś przyczyniła się do znacznego rozwoju wsi Orliczko oraz jego okolic. Zapytana dlaczego zdecydowała się kandydować w wyborach na sołtysa odpowiada, że głównym jej celem była integracja społeczności lokalnej. Stworzenia miejsca spotkań zarówno dla dorosłych i dla dzieci. Doprowadzenie do tego, aby mieszkańcy stanowili jedność, nie przechodzili obok siebie obojętnie. Dlatego też, jej działania po objęciu tej funkcji skupiły się na odkupieniu historycznego budynku starej szkoły.

Budynek ten został zbudowany w 1892 roku przez mieszkańców wsi z ich dobrowolnych datków. Była to pierwsza szkoła w tej okolicy. Uczęszczał do niej dr Karol Hoffman wybitny sportowiec- lekkoatleta, Olimpijczyk, pracownik WSWF/AWF w Poznaniu, nauczyciel akademicki- naukowiec, trener, dziennikarz. Ojciec dr Karola Hoffmana Józef Hoffman był nauczycielem w tej szkole, która była jedyną  z pierwszych biorących udział w strajku wrzesińskim dając tym samym wyraz patriotyzmu. W 1970 roku Szkoła w Orliczku została zamknięta a dzieci zaczęły uczęszczać do nowej Tysiąclatki wybudowanej w Nojewie. W roku 1990 został sprzedany przez ówczesne władze gminy. Dzięki działaniom Jolanty Graś, w roku 2006 udało się ten budynek odkupić, wyremontować,  wyposażyć, oraz  zagospodarować teren wokół niego. Został on przekształcony na świetlicę wiejską.  Ponadto w budynku urządzono „Izbę pamięci dr Karola Hoffmana”. Obok świetlicy znajduje się plac zabaw, a w planach na przyszłość pani sołtys ma doposażenie go o siłownię zewnętrzną. Wśród innych inwestycji związanych z budynkiem świetlicy można wymienić:  utwardzenie, ogrodzenie terenu oraz budowa altany przy świetlicy.

Dzięki poparciu mieszkańców Orliczka i okolicznych miejscowości, wsparciu władz gminy i współpracy z rozmaitymi organizacjami udało się zrealizować również wiele innych pomysłów i planów:

• W 2004 roku odbudowano zniszczoną siłami natury Figurę Matki Boskiej z 1898 roku, która to już raz uległa zburzeniu podczas okupacji  przez Niemców.  Podczas tej odnowy znaleziono ukryte w figurze dokument z 1898 roku, który jest napisany w języku polskimi niemieckim oraz dokument z 1945 roku sporządzony w języku polskim z którego dowiadujemy się, że liczba mieszkańców wynosiła wówczas 450 osób .  W 2004 roku również dołączono dokumenty opisujące kto przyczynił się do budowy nowej figury, ogólne wiadomości o Orliczku. Dołączono do nich również ówczesną walutę i zamurowano to w cokole;
• budowa pomostu nad jeziorem w Orliczku;
• rozbudowa linii oświetlenia ulicznego w Orliczku, Nojewie, Zajączkowie,Nosalewie;                                                                         
• remont, rozbudowa i termomodernizacja Szkoły Podstawowej w Nojewie;
• remont świetlicy w Nojewie i utworzenie „Izby pamięci ziemi Szamotulskiej”;
• remont strażnicy OSP w Nojewie;
• zakup nowszego auta dla OSP w Nojewie;
• budowa świetlicy ze strażnicą w Zajączkowie;                                                                                              
• budowa asfaltowej drogi gminnej w Zajączkowie;
• coroczne równanie i utwardzanie dróg gminnych.

Ponadto Jolanta Graś podczas całego okresu pełnienia funkcji sołtysa i radnej zorganizowała ogromną ilość wycieczek, festynów, spotkań okolicznościowych, zajęć świetlicowych dla dzieci, kursów, warsztatów, wyjazdów do kina, teatru, miejsc rozrywki. Wśród nich można wymienić wycieczki: „Szlakiem Piastowskim”, do Torunia, Wrocławia, Warszawy, Poznania, Międzyzdrojów, Kołobrzegu, Ustronia Morskiego, Karpacza. Co roku bierze także udział w organizacji Dożynek Gminnych.

Jolanta Graś oprócz pełnienia funkcji sołtysa i radnej, od 2003 roku do końca działalności, prężnie działała w  „Zespole Tańca Regionalnego „Szaranki”. Zapytana o funkcję jaką tam pełniła, żartobliwie odpowiada, że była menadżerem zespołu. Założycielka- Pani Inez Kęsy podkreśla, że wiele inicjatyw nie udałoby się zrealizować bez wsparcia Jolanty Graś. Jej działania umożliwiały nieustanny rozwój zespołu przez cały okres jego działalności. Oprócz bieżącego wsparcia starała się pozyskiwać środki na warsztaty, które odbywały się zarówno na miejscu, jak i te wyjazdowe. Pozyskiwała środki również na stroje, wyjazdy na koncerty, wycieczki integrujące członków zespołu. Wśród wyżej wymienionych inicjatyw można wymienić:

• Wycieczkę do Karpacza- 17-18. 10. 2015 r. ;
• Kolonie w Garczynie na Kaszubach- 27.06.- 06.07.2016 r., podczas których dzieci zwiedziły Gdańsk, Kościerzynę, Wdzydze, Westerplatte;
• Warsztaty w Skórzewie na Kaszubach- 12-14.05. 2017 r., połączone ze zwiedzaniem Malborka;
• Wyjazd na „Lawinę Folkloru” w niemieckim Lubbenau 7- 9.07.2017r., gdzie „Szaranki” reprezentowały Gminę Pniewy;
• Wyjazd do Nowego Klincza na 25 lecie zaprzyjaźnionego Zespołu Folklorystycznego „Kaszubskie Nuty”- 08.12.2017r.;
• Wycieczkę do Międzyzdrojów- wrzesień 2018 r.