Barbara Słabolepsza-Rojna (ur. 13 lutego 1954 r. w Obornikach, zm. 7 listopada 2020), dyrektor Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Obornikach, lokalna działaczka wspierająca powstawanie i funkcjonowanie organizacji społecznych, popularyzatorka idei rodzin zastępczych.

RODZINA

Była córką Genowefy (z domu Nowak) i Mariana Słabolepszych. 4 września 1993 roku wzięła ślub z Tomaszem Rojną.

EDUKACJA

W latach 1961-1969 była uczennicą Szkoły Podstawowej Nr 2 w Obornikach.

W 1973 roku pomyślnym egzaminem maturalnym ukończyła naukę w Liceum Ogólnokształcące w Obornikach.

Od 1974 do 1979 studiowała na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie uzyskała tytuł magistra pedagogiki.

W latach 1987-1988 kształciła się w Podyplomowej Szkole Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie na Wydziale Rewalidacji i Resocjalizacji.

W 2000 roku ukończyła studia podyplomowe w zakresie „Organizacji pomocy społecznej i pracy socjalnej” na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

PRACA ZAWODOWA i DZIAŁALNOŚĆ SPOŁECZNA

Przed rozpoczęciem studiów krótko dorabiała w Fabryce Elementów Wyposażenia Budownictwa (późniejszym Metalplaście) w Obornikach w Dziale Przetwarzania Informacji.

Pierwszą pracę zgodną z wykształceniem – na stanowisku wychowawcy – podjęła 3 marca 1980 roku w Sanatorium Kolejowym w Miłowodach. W placówce leczniczej dla dzieci współpracowała z młodszymi grupami żeńskimi. Barbara Słabolepsza jako instruktor ZHP w stopniu przewodnika czynnie uczestniczyła w prowadzeniu drużyny „Nieprzetartego Szlaku” działającej w sanatorium (podobne grupy powoływane były w innych zakładach leczniczych dla dzieci).

15 września 1997 roku została pracownikiem socjalnym w Ośrodku Pomocy Społecznej w Obornikach, a 19 stycznia 1999 roku dyrektorem Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Obornikach.

Niewątpliwym sukcesem Barbary Słabolepszej-Rojny było utworzenie na terenie powiatu obornickiego Rodzinnego Domu Dziecka. Lokalna urzędniczka i działaczka społeczna zabiegała o to, aby jak najwięcej dzieci trafiało do rodzin zastępczych, których ideę popularyzowała, wpływając na postrzeganie ich w kategoriach instytucji bardzo przyjaznych i właściwych dla dzieci pozbawionych rodzin biologicznych.

Barbara Słabolepsza-Rojna wspomagała m.in działalność Warsztatów Terapii Zajęciowej w Wiardunkach, Polski Związek Emerytów, Rencistów i Inwalidów, Polski Związek Niewidomych, Stowarzyszenie „PRZYJACIEL”, Ochronkę „FRANCISZEK”, Towarzystwo Przyjaciół Dzieci, Stowarzyszenie „REHABILITACJA” z Wągrowca czy Stowarzyszenie „MONAR”.

W związku z pogarszającym się stanem zdrowia postanowiła zakończyć pracę zawodową i przejść na emeryturę 9 sierpnia 2016 roku. 7 listopada 2020 roku przegrała nierówną walkę z chorobą. 10 listopada 2020 r. została pochowana na cmentarzu parafialnym w Obornikach.