Pochodzenie
Alfons Dymalski urodził się 16 października 1896 roku w Odolanowie. Jego ojciec Antoni Dymalski był stolarzem. Matka Marianna z domu Szkudlarek była gospodynią domową.
Dzieciństwo
Mały Alek chodził do niemieckiej szkoły, bowiem mieszkał w zaborze pruskim i jak wszystkie dzieci z tej miejscowości musiał uczyć się przedmiotów w języku niemieckim. Zaborca w ten sposób próbował zgermanizować polską młodzież.
Młodość
Państwo pruskie zarządziło obowiązek służby wojskowej wobec każdego w określonym wieku mężczyzny, toteż młodziutki Alfons został w okresie I wojny (prawdopodobnie w 1917 roku) powołany do wojska pruskiego i musiał walczyć na froncie francuskim. Po kapitulacji Niemiec i zakończeniu wojny w 1918 roku wrócił do Polski i ochotniczo wstąpił do Straży Granicznej.
Służba Graniczna
Jego placówka znajdowała się w Drożkach i miała za zadanie strzeżenie polskiej granicy zachodniej. Pan Dymalski patrolował odcinek między Rychtalem a Drożkami.
Uczestniczył w wojnie z bolszewikami, po której wrócił do służby strażniczej. Ze swych obowiązków wywiązywał się wzorowo, za co jeszcze przed wojną został odznaczony brązowym i srebrnym medalem.
Okres II wojny światowej
Kiedy wybuchła druga wojna światowa otrzymał rozkaz opuszczenia posterunku i udania się na Ukrainę do Rawy Ruskiej tuż przy granicy. Na wyznaczone miejsce jechał na rowerze, ale rozkaz wypełnił.
Po pewnym czasie wrócił do Drożek, a tu Niemcy zmuszali go do podpisania Volkslisty. Nie zgodził się, za co został wywieziony na przymusowe roboty w okolice Oleśnicy. W tamtejszym obozie związał się Armią Krajową i działał w konspiracji. Tam też poznał swoją przyszłą żonę.
Czasy powojenne.
Gdy wyzwolono te tereny w 1945 roku, wrócił do Rychtala i zamieszkał przy ulicy Ogrodowej 13. W tym domu mieszkali także inni byli strażnicy graniczni.
Rozpoczął pracę w Zakładach Drobiarskich w Kluczborku i pracował tam aż do emerytury.
Na terenie Rychtala udzielał się społecznie. W latach sześćdziesiątych zasiadał w Radzie Gromadzkiej. Od 1963 roku był sołtysem Rychtala i sumiennie pełnił tę funkcje przez 27 lat ,do 1990 roku.
Za sumienną pracę i działalność na rzecz swojej Ojczyzny otrzymał wiele odznaczeń i wyróżnień:
– Medal brązowy i medal srebrny za długoletnia służbę w Straży Granicznej,
– Krzyż Kawalerski Odrodzenia Polski – 1.07.1977,
– Medal – Zasłużony dla województwa kaliskiego – 27.08.1986r. ,
– List Gratulacyjny za Kombatancką Służbę Dziełu Orodzenia Ojczyzny
pod. Prezes Zarządu Wojewódzkiego Związku Kombatanckiego
gen. bryg. Pastuszek- sierpień 1990 ,
– Krzyż za udział w wojnie 1918-1921 od Prezydenta RP Lecha Wałęsy – 12.01.1991,
– Nominacja na stopień podporucznika – 10.01.1991
Rodzina:
– żona Stefania , zm.1995r.
– 4 dzieci: córka Henryka Janik zm.2008 r., córka Bożena Jędrzejak, syn Andrzej i córka Sylwia,
– 11 wnucząt.
Pan Alfons Dymalski zmarł w Rychtalu 23.12.1993 roku w wieku 97 lat. Został pochowany na cmentarzu w Rychtalu.
Znaczenie postaci
Pan Alfons Dymalski był bardzo pracowitym, sumiennym i szanowanym człowiekiem. To człowiek, który zasłużył swoją postawą i działalnością na miano patrioty i bohatera. Kochał i szanował polski mundur, często pojawiał się w nim na różnych lokalnych uroczystościach. Miał bardzo dobry kontakt z młodzieżą rychtalską, z którą dzielił się wspomnieniami z okresu wojny.
Przez całe swoje życie interesowały go losy ojczyzny, nawet będąc już w bardzo sędziwym wieku codziennie śledził wiadomości i czytał prasę.