Pochodzenie

Anna Gertruda Ciecierska urodziła się 28 marca 1719 roku w Biezdrowie koło Wronek. Była córką Macieja Malechowskiego i Marianny z Golińskich. Jej ojciec był łowczym kaliskim, właścicielem dóbr gołanieckich, pieczętował się herbem Abdank.

Młodość

W dniu 8 grudnia 1740 roku na zamku w Gołańczy poślubiła cześnika podlaskiego Józefa Ciecierskiego herbu Rawa, właściciela dóbr margonińskich. Ślubu udzielał im prymas Polski Krzysztof Antoni Szembek. Rok po ślubie, 6 grudnia, urodziła córkę Mariannę Barbarę, a trzy lata póżniej, 10 maja 1744 roku zmarł jej mąż. Po jego śmierci nie wyszła drugi raz za mąż.

Działalność

Anna była kobietą niezwykle utalentowaną, przedsiębiorczą i samodzielną. Majątek odziedziczony po mężu nie tylko samodzielnie utrzymała, ale i wydatnie go pomnożyła.

Po pożarze Margonina w 1739 r. odbudowała miasto, a także kościół św. Doroty – dziś już nieistniejący. Kościół św. Wojciecha zbudowała od fundamentów w latach 1753-1755 na nowym miejscu (spalony stał w miejscu dzisiejszej plebanii). Fakt ten upamiętnia data na fasadzie budynku, zaś na łuku tęczowym widnieje napis „Anna z Malechowskich Ciecierska cześnikowa podlaska tey bazyliki dobrodzieyka fundatorka Kto czytasz zmów pozdrowienie”, przy nim widnieje data 1755 oraz herby – Abdank Malechowskich i Rawa Ciecierskich. W lewej nawie kościoła znajduje się obraz przestawiający św. Annę i podchodzącą do niej Marię. Tradycja mówi, że malarz przedstawił na nim podobiznę Anny i jej córki Marianny.

W Margońskiej Wsi Ciecierska pobudowała pałac, który stał się rezydencją rodzinną Skórzewskich, domem otwartym, w którym jej córka, będąc żoną hrabiego Józefa Skórzewskiego, gościła wybitnych matematyków, pisarzy, cudzoziemców.

W 1755 roku Anna rozszerzyła swoje dobra kupując Sypniewo, Dziewoklucz, Nadolnik, Zbyszewice i Żoń, w którym przeprowadziła remont kościoła parafialnego

Ciecierska dbała też o klasztor karmelitów w Kcyni, gdzie złożyła wota o zdrowie swojej bardzo ciężko chorej córki. Marianna została uzdrowiona.

Śmierć

Anna przeżyła męża, córkę, wnuczkę Dorotę i zięcia. Zmarła w Margońskiej Wsi 19 października 1791 roku, w wieku 72 lat. Została pochowana w krypcie rodowej w kościele św. Wojciecha w Margoninie.

Znaczenie postaci

Dziś postać Marianny Ciecierskiej nie jest powszechnie znana, ale jej zasługi dla rozwoju miasta były ogromne, zwłaszcza dla parafian, którzy po dziś dzień modlą się w kościele przez nią ufundowanym. Barokowy dwór, wybudowany przez Ciecierską w Margońskiej Wsi został przebudowany w latach 1842-1852 dla Karla Ernsta Augusta von Schwichowa. W 1905 obiekt został przeznaczony na Królewską Szkołę Leśną, która istniała do 1916 roku. Po I wojnie światowej jesienią 1921 roku powstała Państwowa Szkoła dla Leśniczych. Po II wojnie światowej wznowiono naukę najpierw w Gimnazjum Leśnym, następnie Liceum Leśnym, a później Technikum Leśnym, które funkcjonowało do 1957 roku. Dziś w pałacu znajduje się Sala Pamięci Józefa Wybickiego oraz Sala Tradycji Szkół Leśnych.