Pochodzenie:
Apolinary Szeluto urodził się 23 lipca, 1884 r. w Petersburgu jako jedno z trojga dzieci Mikołaja i Marii z Pawłowskich. Ojciec był inżynierem drogowym, zaś matka zajmowała się domem i dbała o edukację dzieci.Dzieciństwo i lata nauki
Rodzice Apolinarego byli muzykalni, oboje grali na fortepianie. Zadbali więc, aby i dzieci uzyskały muzyczne wykształcenie. Zabierali je na koncerty, zapewnili naukę gry na instrumencie. Mały Apolinary jako 9-latek rozpoczął regularną naukę gry na fortepianie. Jednocześnie uczył się w szkole podstawowej a następnie w gimnazjum, które ukończył w 1901 roku. W latach 1902–1905 Apolinary studiował prawo w Warszawie, kontynuując jednocześnie naukę w konserwatorium muzycznym. W czasie studiów Szeluto zawarł wiele cennych przyjaźni z wybitnymi muzykami – kompozytorami doby Młodej Polski: m.in. z Karolem Szymanowskim, Grzegorzem Fitelbergiem czy Ludomirem Różyckim. Wszyscy pobierali nauki w klasie kompozycji pod okiem Zygmunta Noskowskiego. Szeluto wspominał go jako surowego i wymagającego profesora, ale to jemu właśnie zawdzięczał swój kunszt kompozytorski i ważne dzieła, które zachwyciły ówczesny muzyczny świat.Dorosłe życie kompozytora
Wybuch wojny w 1905 r. wpłynął na losy Apolinarego Szeluty. Przerwał on studia prawnicze i kompozytorskie i postanowił udać się do Berlina w celu kontynuacji kształcenia. W drodze do Niemiec zbierał folklorystyczny materiał muzyczny z różnych regionów Polski, aby w przyszłości wykorzystać go w swych utworach. W 1906 r. dotarł do Berlina i tam kontynuował studia prawnicze i muzyczne, które ukończył w 1909 r. w klasie fortepianu. W 1909 r. ożenił się z Wiktorią Niezabitowską, z którą miał dwóch synów: Michała i Jerzego. Niestety, los ich nie oszczędził. Oboje zginęli w 1939 r. W 1910r. Apolinary wrócił do Rosji, aby ukończyć studia prawnicze. Ledwie je ukończył a już dostał nakaz pracy w Remontnem koło Astrachania i tam spędzili z żoną 7 lat. Kolejnym etapem w jego życiu był powrót do Polski i podjęcie pracy w Ministerstwie Sprawiedliwości. Do Słupcy przyjechał w 1934 r. i podjął pracę jako notariusz. W latach okupacji mieszkał w Warszawie. W czasie powstania warszawskiego został wraz z żoną przesiedlony a po zakończeniu II wojny światowej powrócił do Słupcy. Pracował tu jako notariusz, sędzia okręgowy i kierownik sądu grodzkiego. Angażował się także w życie społeczne – był radnym, należał do PCK, był członkiem Towarzystwa Przyjaciół Żołnierza Polskiego. W 1947 r. zmarła jego żona Wiktoria . Apolinary Szeluto ciężko to przeżył, zapadając na chorobę serce. Już nigdy nie pozbierał się po utracie żony. Przeszedł załamanie psychiczne, wskutek czego umieszczono go w Domu Pomocy Społecznej w okolicach Chodzieży. 21. 08. 1966 r. zmarł tam, zaś jego ciało spoczęło na cmentarzu w Słupcy.Miejsca i wydarzenia związane z kompozytorem w Słupcy
Aby upamiętnić swego obywatela mieszkańcy nazwali jego nazwiskiem ulicę, przy której stoi jego dom. Postawili także pomnik poświęcony mu pomnik oraz nazwali park wokół pomnika ,,Parkiem Szeluty”. Imię słupeckiego kompozytora nosi również znajdujący się w Słupcy Zespół Szkół Muzycznych, w którym organizowany jest cyklicznie Festiwal Pianistyczny im. Apolinarego Szeluty. Festiwal odbywa się co 2 lata, a pierwszy miał miejsce w roku 2011.Najważniejsze utwory Apolinarego Szeluty:
Opery: Kalina, Pani ChorążynaEtiudy regionalne: Na Podhalu, W Tatrach, Na Śląsku, Nad Bałtykiem
Symfonie: Rezurekcyjna, Podhalańska
Suita „Pan Tadeusz”