Czesław Szafrański. Człowiek o Wielkim Sercu.

ur. 07 lutego 1953
zm.
Zespół Szkół w Dębach Szlacheckich - Szkoła Podstawowa w Dębach Szlacheckich

„Prof. Czesław Szafrański nie żyje”
Nekrolog – Głos Wielkopolski 20.01.2015
Nekrologi zamieszczone w  Głosie Wielkopolskim
Nekrolog opublikowany przez Wydział Melioracji i Inżynierii Środowiska UP w Poznaniu
Zawiadomienie o śmierci prof.zw.dr.hab Czesława Szafrańskiego – Głos Wielkopolski 20.01.2015
Zdjęć: 19
Dokumentów: 5

Dzieciństwo i młodość

Czesław Szafrański urodził się 7 lutego 1953 roku we wsi Plebanki (obecnie gmina Osiek Mały, powiat kolski) w domu Wacława i Walerii Szafrańskich. Zmarł 17 stycznia 2015 roku w Zielątkowie, gmina Suchy Las.
Był jednym z pięciorga rodzeństwa. Rodzina nie była zbyt zamożna, utrzymywała się z gospodarstwa rolnego, jednak rodzice bardzo dbali o wszechstronne wykształcenie dzieci. Jako pierwsi w swoim środowisku mieli odbiornik radiowy, a potem telewizor, dlatego sąsiedzi przychodzili wspólnie oglądać programy. Ich dom nazwany był „przystań” – to tu ludzie oczekiwali na kolejkę lub autobus, nierzadko byli częstowani posiłkiem. Państwo Szafrańscy uczyli dzieci szacunku do drugiego człowieka. Pani Waleria zaszczepiła dzieciom pasję do czytania książek.

Edukacja

Czesław Szafrański edukację rozpoczął w 1960 roku w Szkole Podstawowej w Dębach Szlacheckich (ówczesne województwo poznańskie). Od początku był pilnym uczniem: od pierwszej aż do ósmej klasy otrzymywał przeważnie oceny bardzo dobre na każde z czterech semestrów w roku szkolnym. Szczególnym poważaniem darzył pana Kocańskiego – nauczyciela matematyki i fizyki. Angażował się w życie szkoły: m.in. brał udział w przedstawieniach szkolnych. Interesował się przyrodą. Siostry profesora wspominają, że był grzecznym chłopcem, ale jak każdemu, zdarzała się nie jedna draka. Szkołę ukończył z nagrodą w 1968 roku.
Po ukończeniu szkoły podstawowej, zdał egzaminy do Technikum Melioracji Wodnych w Poznaniu, które ukończył z wyróżnieniem w 1973 roku.
W 1978 roku obronił pracę magisterską pt. „Związek retencji całkowitej z zapasem wody w półmetrowej i metrowej warstwie gleby oraz ze stanami wody gruntowej w profilach glebowych” pod kierunkiem prof. Andrzeja Kosturkiewicza. Studia ukończył z wyróżnieniem na Wydziale Melioracji Wodnych Akademii Rolniczej w Poznaniu.

Kariera naukowa

Swoją pracę naukową związał z Akademią Rolniczą; obecnie Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu. Specjalizował się w melioracji i gospodarce wodnej gleb. W 1986 roku obronił rozprawę doktorską pod tytułem: „Spływy powierzchniowe i podpowierzchniowe w gospodarce wodnej meliorowanego terenu”. Pracę napisał pod kierunkiem prof. Andrzeja Kosturkiewicza, którego, darzył szczególnym autorytetem. Często podkreślał, że jest jego uczniem. Za pracę doktorską otrzymał nagrodę indywidualną III stopnia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w 1987 roku. W 1994 roku, na Wydziale Melioracji Wodnych Akademii Rolniczej we Wrocławiu przedstawił rozprawę habilitacyjną pod tytułem: „Gospodarka wodna gleb terenów bogato rzeźbionych i potrzeby ich melioracji”. Na podstawie pracy i dorobku naukowego uzyskał tytuł naukowy doktora habilitowanego. W 1995 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 2004 profesora zwyczajnego.
Wśród wielu projektów, na szczególną uwagę zasługują badania nad spływami powierzchniowymi i podpowierzchniowymi na terenach równinnych i bogato rzeźbionych. W tym celu zaprojektował unikalne w skali kraju poletka spływowe.
Profesor Szafrański opublikował około 170 prac. Ponadto, jest autorem około 90 prac studialno – badawczych, ekspertyz i opinii naukowych. Według współpracowników jest twórcą swojej szkoły: szkoły Profesora Szafrańskiego. Był promotorem 60 magistrów, opiekunem 4 doktorantów. Recenzował prace doktorskie, habilitacyjne oraz wnioski o nadanie tytułu lub mianowanie na stanowisko profesora.

Sprawowane funkcje

W 1994 roku został kierownikiem katedry Melioracji i Kształtowania Środowiska, a od 1994 roku dyrektorem Instytutu Melioracji, Kształtowania Środowiska i Geodezji. Funkcję tę piastował aż do przedwczesnej śmierci w styczniu 2015. W latach 2002-2008 był Dziekanem Wydziału Melioracji i Inżynierii Środowiska. Od 2008 roku pełnił funkcję Prorektora ds. Kadr i Rozwoju Uczelni.

Zainteresowania i pasje

Pasją profesora Szafrańskiego była praca naukowo-badawcza. Był rzetelny, dociekliwy, pracowity. Nieustannie pogłębiał swoją wiedzę, którą w umiejętny sposób dzielił się z innymi. Współpracownicy podkreślają, że wielu z nich osiągało sukcesy w pracy zawodowej, gdyż na swej drodze spotykali takie osoby jak profesor Szafrański. Jego uczniowie, liczne grono inżynierów i magistrów, mają obecnie decydujący wpływ na kształtowanie środowiska w Wielkopolsce.
Miał ogromy wpływ na obecny wygląd kampusu sołackiego. Zgromadził wszystkie komórki Wydziału Melioracji i Inżynierii Środowiska przy ulicy Piątkowskiej 94. Zainicjował budowę Centrum Kultury i Aktywności Studenckiej. Dzięki jego staraniom powstał nowy kierunek: gospodarka przestrzenna. Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu był pierwszą uczelnią w Polsce, która oferowała studentom ten cieszący się dużą popularnością kierunek.
Profesor Szafrański kochał ludzi. Jako przełożony był odpowiedzialny, wymagający, a jednocześnie serdeczny i uczynny. Studenci oraz pracownicy naukowi widzieli w nim wielkiego przyjaciela. Był bardzo skromnym człowiekiem – nie chwalił się swoimi sukcesami, a przy tym niezwykle wrażliwy na potrzeby innych. Po jego śmierci, pewna osoba wyraziła wdzięczność za to, że przez kilka lat dostarczał jej żywność, o czym nikt wcześniej nie wiedział.
Profesor Szafrański miał ogromny szacunek do przyrody. Ściśle przestrzegał reguł etyki myśliwskiej. Był inicjatorem i organizatorem „polowań rektorskich” w Siemianicach. Uczestniczył również w „polowaniach hubertowskich” w puszczy Zielonce. Wśród trofeów, posiadał głównie poroża danieli, a niektóre z nich były nagradzane.
Gdy mieszkał w Poznaniu uprawiał z rodziną ogródek działkowy w mieście. Po zakupie domu w Zielątkowie, gmina Suchy Las, zaprojektował swój ogród. Po oknem posadził ulubioną maciejkę. Miał też swoją małą, piękną hodowlę storczyków. Kochał Polskę i polską przyrodę, a każde wakacje spędzał nad polskim morzem.

Rodzina

Czesław Szafrański miał troje dzieci (Agnieszka, Marcin i Beata) i pięcioro wnucząt. Rodzina była dla niego najważniejsza. Dzieci profesora wspominają, że zawsze miał dla nich czas, był cierpliwy i nie narzucał swojej woli. Mówią o nim: wspaniały tata i przyjaciel. Największym marzeniem profesora było to, by jego dzieci były szczęśliwe. W każdy weekend spotykali się ze sobą, wspólnie spędzali święta. Profesor zaraził myślistwem syna. W czasie polowań w lesie, przeprowadzali niezapomniane rozmowy.
Profesor Szafrański utrzymywał również bliskie relacje z siostrami, które pozostały mieszkankami gminy Osiek Mały. Każdego roku odwiedzał rodzinne strony.

Współpraca

Prof. zw. dr hab. Czesław Szafrański był bardzo aktywnym naukowcem. Współpracował m.in. ze Stowarzyszeniem Inżynierów i Techników Wodnych i Melioracyjnych, Polskim Towarzystwem Melioracyjnym, Zespołem Gospodarowania Zasobami Wodnymi, Komitetem Melioracji i Inżynierii Środowiska Rolniczego PAN, Komisją Nauk Rolniczych Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Komisją Badań Czwartorzędu „Oddziału Poznańskiego PAN”, Europejskim Towarzystwem Ochrony Gleb.
Współpracował także z Technikum Melioracji Wodnych, którego był absolwentem. W 2012 roku szkoła miała być zlikwidowana – wtedy dyrekcja szkoły zwróciła się do niego o pomoc. Dzięki profesorowi, szkoła istnieje nadal i prowadzona przez Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, rozwija się dynamicznie.

Odznaczenia i nagrody

Za wybitne osiągnięcia Profesor Czesław Szafrański był wielokrotnie odznaczany i nagradzany. Otrzymał m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal za Zasługi dla Wydziału Melioracji i Inżynierii Środowiska.

Znaczenie postaci

Profesora Czesława Szafrańskiego ludzie zapamiętali jako człowieka pełnego życzliwości i dobroci. Wzór wychowawcy i pedagoga wielu pokoleń młodzieży akademickiej. Potrafił dostrzec to, co w życiu najważniejsze. Pamiętał o swoich korzeniach. Mawiał: „jestem synem chłopa, pochodzę z Wielkopolski”. Dzieci ze Szkoły Podstawowej w Dębach Szlacheckich nazywają go super bohaterem. To jedyny znany absolwent tej szkoły, któremu przyznano tytuł profesora zwyczajnego. Przykład jego życia zachęca do własnego rozwoju, zdobywania wiedzy i pogłębiania więzi rodzinnych. Profesor Czesław Szafrański był wybitnym uczonym i Człowiekiem Wielkiego Serca.

Źródła:
– Arkusz ocen sprawowania i postępów w nauce; archiwum w Zespole Szkół w Dębach Szlacheckich.
-Protokół Rady Pedagogicznej z czerwca 1968 r.; archiwum w Zespole Szkół w Dębach Szlacheckich.
– Przemówienia, odczyty wygłoszone podczas Senatu żałobnego w Kolegium Rungego w dniu 21 stycznia 2015 r.
Biogram zamieszczony na stronie Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu: http://puls.edu.pl/?q=content/zmar%C5%82-prof-dr-hab-czes%C5%82aw-szafra%C5%84ski [dostęp: 10 luty 2015]
– Strona internetowa Technikum Inżynierii Środowiska i Agrobiznesu w Poznaniu www.zstpoznan.pl/news,pl,787.html [dostęp: 10 luty 2015].
– nekrologii w prasie: Głos Wielkopolski 20.01.2015 r., 21.01.2015 r.,
– wywiad przeprowadzony z siostrami profesora Szafrańskiego: panią Barbarą Trębacką i panią Krystyną Nowicką w dniu 2 marca 2015 roku
– wywiad przeprowadzony z dziećmi profesora Szafrańskiego: panią Agnieszką Kędzierską i panem Marcinem Szafrańskm w dniu 28 marca 2015 roku.

Angielski abstrakt

Czesław Szafrański was born on 7 February 1953 in Plebanki (Osiek Mały commune, Koło district) at Wacław and Waleria Szafrańscy’s house. He died on 17 January 2015 in Zielątkowo, Suchy Las commune. He attended Primary School in Dęby Szlacheckie. He finished it with the distinction in 1968. After finishing secondary school he studied at Agricultural College in Poznań. In 1978 he defended a master’s thesis. He graduated from college with the distinction and started his scientific work there. He specialized in land reclamation and water management of the soil. In 1986 he defended a doctoral dissertation, which was awarded by the Minister of Science and Higher Education. In 1994 he achieved the highest academic qualification – habilitation. Since 2009 he has worked as a vice-rector. His job was his passion, but the family was always the most important for him. He had three children and five grandchildren. They say: ‘He was wonderful dad and friend’. He loved Polish nature and he always spent his holidays at the Polish sea. He was very sensitive man. He often received awards for his academic achievements .
Children from Primary School in Dęby Szlacheckie call him Super Hero. He encourages them to work on themselves and to broaden their knowledge. Professor Czesław Szafrański was oustanding scientist and big – hearted person.

Źródła:

  • Zmarł Prorektor ds. Ka...

Zobacz też: