Dr Alfred Mróz urodził się 16.04.1924 roku w Obornikach. Jego matka Kazimiera zajmowała się domem i wychowywaniem dzieci. Zmarła w wieku 100 lat i 8 miesięcy. Ojciec Kazimierz był kolejarzem. Państwo Mrozowie mieli 7 synów: Edwarda, Alfreda, Bronisława, Czesława, Henryka,Teofila i Seweryna. Ojcem chrzestnym najmłodszego syna był Ignacy Mościcki.

Pierwszą żoną Alfreda Mroza była Halina, z domu Kuropatnicka. Pracowała jako farmaceutka. Państwo Mrozowie mieli 2 synów: Piotra i Zbigniewa. Z drugą żoną Kazimierą, z domu Stypa, dr Mróz miał syna Jakuba. Kazimiera pracowała jako nauczycielka wychowania fizycznego. Państwo Mrozowie zamieszkali w Raszkowie.

Alfred zmarł nagle 29.08. 1991 roku. Pochowany został w Raszkowie. Jego najmłodszy syn, Jakub, miał wtedy 16 lat.

Alfred Mróz ma czworo wnucząt: Izę (psycholog), Martynę (biotechnolog), Olę (uczennica, interesuje się medycyną, sportem i modelingiem) i Szymona (przedszkolak).

Jako siedmioletni chłopiec Alfred rozpoczął naukę w Siedmioklasowej Szkole Ćwiczeń przy Państwowym Seminarium Nauczycielskim Męskim w Czarnkowie. W roku 1934 rodzina Mrozów przeprowadziła się do Ostrowa Wielkopolskiego. Alfred kontynuował więc naukę w Siedmioklasowej Publicznej Szkole Powszechnej im. Tadeusza Kościuszki w Ostrowie Wielkopolskim. Szkołę tę ukończył w 1938 roku. Ze wspomnień syna wynika, iż Alfred Mróz chciał zostać lotnikiem, jednak wojna przekreśliła jego plany.

Wojna to trudny okres w życiu Alfreda. Był pracownikiem przymusowym w Neustadt. Podczas pobytu w Niemczech robił notatki, które stały się wstrząsającym pamiętnikiem. Odnajdujemy w nim opisy realiów wojennych, krytyczną ocenę zdarzeń, w których nasz bohater uczestniczył. Zapiski są dowodem na to, jak młody Mróz tęsknił do rodziny i swego domu. Dowodzą również, że młody człowiek pragnął się kształcić, uczył się języka niemieckiego. Doświadczenia wojenne wpłynęły na przekonanie bohatera, że wykształcenie jest bardzo ważne, bo dzięki niemu można nadać sens swojemu życiu, ale i pomóc innym. To przeświadczenie wpajał potem swoim synom.

W 1990 roku Alfred Mróz przyjął zaproszenie od ówczesnego burmistrza Neustadt. Był to znak pojednania. W gazecie znalazła się notatka związana z tym zdarzeniem, a w niej ważne zdanie: ,, …tych wydarzeń nie da się wymazać z pamięci oraz nic nie wróci tych straconych lat, na które z gniewem się dziś spogląda. Jednak należy wyciągnąć wnioski z przeszłości. (…)Wolność człowieka to najwyższe dobro. Dobro, które było w tamtych czasach w ogromnym niebezpieczeństwie, czego doświadczyli Panowie (…) i Alfred Mróz”

Dopiero po wojnie w 1949 roku Alfred Mróz ukończył Państwowe Koedukacyjne Gimnazjum i Liceum dla Dorosłych w Ostrowie Wielkopolskim. Studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Poznaniu odbywał w latach 1949-1954. Po złożeniu egzaminów otrzymał tytuł lekarza.

Alfred Mróz, pracując jako lekarz internista, całkowicie oddał się ludziom. Już 18 maja 1954 roku Kierownik Wydziału Zdrowia w Ostrowie Wielkopolskim wystosował pismo do Komisji Przydziału Pracy przy Akademii Medycznej w Poznaniu z prośbą o skierowanie na teren miasta Ostrowa Absolwenta AM – Alfreda Mroza na stanowisko lekarza. Prośba ta została spełniona.

Swą pracą dr Mróz związany był głównie z Ośrodkiem Zdrowia w Raszkowie. W latach 1954-1991 pełnił funkcję kierownika tej placówki. Przyczynił się do wybudowania nowego budynku ośrodka, który służy mieszkańcom gminy do dnia dzisiejszego.

Pełnił także dyżury w Szpitalu Powiatowym w Ostrowie Wielkopolskim. Dzięki jego staraniom powstały punkty lekarskie w Ligocie i Orpiszewie, kolejowa przychodnia rejonowa w Ligocie oraz trzy zakładowe banki krwi.

Alfred Mróz zamieszkał w Raszkowie i brał aktywny udział w życiu tego miasteczka. Jako lekarz bardzo przejmował się losem swoich pacjentów. Służył im w dzień i w nocy. Dojeżdżał na wizyty domowe. Po pracy późno wracał do domu, często po 22.00. Wtedy zasiadał w swoim gabinecie i uzupełniał informacje medyczne o swoich pacjentach. Nikomu nie odmawiał pomocy. Zdarzało się, że sam sprawdzał, jak czują się jego podopieczni, odwiedzając ich w domu. Za to był bardzo ceniony. W opinii raszkowian był to ,,prawdziwy lekarz rodzinny”.

Mimo tego że z ogromnym oddaniem pracował jako lekarz, udzielał się też w pracy społecznej. Kilka lat, do 1989 roku, pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Rodzicielskiego w Szkole Podstawowej w Raszkowie. Przeprowadzał pogadanki dla dzieci na temat zdrowego stylu życia. Mocno zaangażował się w prace nad nadaniem szkole imienia Arkadego Fiedlera. Został przewodniczącym Społecznego Komitetu Organizacyjnego uroczystości nadania Imienia i wręczenia Sztandaru Szkole Podstawowej w Raszkowie. Pozyskiwał sponsorów i aktywnie uczestniczył w organizowaniu uroczystości. Raszkowscy uczniowie przyznali mu honorowy tytuł Przyjaciela Szkoły.

W latach osiemdziesiątych bez wahania i z ogromnym zaangażowaniem podjął się współpracy z raszkowskim społecznikiem – Markiem Kądzielą, miejscowym lekarzem weterynarii. Polegała ona na tym, by jak najlepiej wykorzystać w naszym mieście pomoc płynącą z Holandii. Dr Mróz przez kilka miesięcy przechowywał w swoim domu leki i sprzęt medyczny. Skrupulatnie katalogował otrzymane dary, a następnie za darmo rozdawał chorym i potrzebującym – co potwierdzają wypowiedzi mieszkańców Raszkowa. Dzięki niemu pomoc trafiała do najbardziej potrzebujących, bowiem, jak twierdzi M. Kądziela, Alfred znał swoich pacjentów doskonale, a jego konsultacje były bardzo cenne.

Alfred Mróz pełnił też funkcję przewodniczącego gminnej organizacji PCK, był członkiem zarządu koła Polskiego Towarzystwa Lekarskiego w Ostrowie Wielkopolskim.

Alfred Mróz to człowiek wielu pasji. Kochał przyrodę, zwierzęta. Wykonywał zdjęcia podczas spacerów, wycieczek. Dla relaksu pracował w szklarni i ogrodzie. Interesował się sportem: jeździł na nartach, kibicował polskim piłkarzom. Bywał na zawodach, w których startował jego syn Jakub. Był aktywnym członkiem Automobilklubu w Ostrowie Wielkopolskim. Lubił jeździć samochodem. Jego hobby to filatelistyka. Miał duży i cenny zbiór znaczków oraz ogromną bibliotekę różnorodnych książek: medycznych, encyklopedii i albumów. Lubił piękną porcelanę i kryształy. Zgromadził pokaźny zbiór różnorodnych naczyń.

Cenił zdrowie. Każdy dzień rozpoczynał szklanką mleka, także gimnastykował się. Zbyt mało czasu miał jednak na odpoczynek. Pacjenci byli dla niego najważniejsi.

Alfred Mróz to lekarz, który pozostał we wspomnieniach raszkowian jako wspaniały fachowiec, wesoły, z ogromnym poczuciem humoru i oddany ludziom, niezwykle przyjazny człowiek. Z ogromnym zaangażowaniem dbał o zdrowie ludzi, których miał pod swą opieką. Jego działalność na rzecz innych wykraczała poza zakres codziennych obowiązków. Wybudowany jego staraniem Ośrodek Zdrowia do dziś służy mieszkańcom Gminy i Miasta Raszków .

Otrzymał liczne nagrody i odznaczenia:

– Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

-Srebrny Krzyż Zasługi

– Złota Odznaka Honorowa LZS za wybitne zasługi położone dla rozwoju kultury fizycznej i turystyki na wsi (1980)

Rozmowy z mieszkańcami Raszkowa.

Wywiad z synem Jakubem Mrozem i szwagierką Urszulą Mróz.

Wspomnienia Marka Kądzieli

Rodzinne zbiory zdjęć i dokumentów.

Kronika Szkoły Podstawowej im. Arkadego Fiedlera w Raszkowie.