Kazimierz Słodowy

Pochodzenie

Kazimierz Henryk Słodowy urodził się 13.01.1954 r. w Nietuszkowie. Mieszkał z rodzicami, 4 siostrami bratem we wsi Nietuszkowo powiat chodzieski. Matka Agnieszka, z domu Nowicka, zajmowała się domem, pracą w gospodarstwie i wychowywaniem dzieci. Ojciec Leon zajmował się gospodarstwem, czyli uprawą ziemi, zbiorem zbóż, hodowlą świń i krów.

Dzieciństwo

W dzieciństwie pomagał rodzicom w pracach polowych i w wypasie krów. To właśnie wtedy pasąc krowy zaczął lepić z gliny różnorodne figurki, które suszył na słońcu i ustawiał na podwórku. Po wykonaniu wszystkich swoich obowiązków mógł spotykać i bawić się z kolegami. Ulubionymi zabawami były: „Klipka” i „Bok.”

Szkoły i praca zawodowa

Naukę w klasie pierwszej rozpoczął w 1961 roku w Szkole Podstawowej w Nietuszkowie, która miała cztery klasy. Po ukończeniu klasy czwartej w 1965 roku przez cztery kolejne lata uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Milczu, do której dojeżdżał rowerem. Po ukończeniu klasy 8 w 1969 roku rozpoczął naukę w trzyletniej Zasadniczej Szkole Zawodowej, w Chodzieży, w zawodzie mechanik maszyn i urządzeń przemysłowych. Szkołę ukończył w 1972 roku i po miesięcznym odpoczynku w sierpniu rozpoczął pracę w Zakładach Porcelany i Porcelitu nr.1, w Chodzieży. Zajmował się pracami ślusarskimi i kowalskimi. Przepracował tam do 1979 roku. Następnie przeprowadził się z rodziną do Czarnkowa i tam pracował w warsztacie Zakładach Pilśniowych do 1982 roku. Po czym wrócił do Nietuszkowa. Ponownie zaczął pracować w Zakładach Porcelany i Porcelitu w Chodzieży. Pracował tam do 1989. Choroba spowodowała, ze musiał zrezygnować z pracy i przejść na rentę. Do 2003 roku pracował jeszcze na ¾ etatu w Zakładzie Porcelany „Stamar” w Chodzieży jako kowal.

Służba wojskowa

W latach 1973-75 odbywał służbę wojskową w Tomaszowie Mazowieckim (szkółka-przez pół roku) i w Pruszczu Gdańskim przez półtora roku.

Rzeźbiarstwo

Początki rzeźbiarstwa prowadzą do czasów, kiedy jako 10 letnie dziecko zaczął lepić figurki z gliny, wykopanej wcześniej przez ojca i brata w czasie kopania studni. Mając lat 16 zaczął interesować się korą i rzeźbić w korze topolowej. Własnoręcznie zrobionym nożykiem rzeźbił Indian, głowy Chrystusa w koronach cierniowych, płaskorzeźby i twarze. W 1976 roku (mając lat 22)zaczął lepić w drewnie lipowym i właśnie ten czas uważa za początek swojej działalności artystycznej. To wtedy też powstały jego pierwsze rzeźby przestrzenne. Równocześnie pracując jako kowal zaczął wykorzystywać swój talent, pomysły i robić pierwsze kute rzeźby: pasyjki, krzyże, figurki, lampy, żyrandole, świeczniki. Wszystkie te początkowe prace gromadził w domu, robił kolejne, czasami poprawiał już będące. Nie zauważył momentu, w którym zaczęli zachwycać się nimi znajomi, koledzy, rodzina. Po prostu zaczęły się podobać a nawet zaczęto je kupować. Zachęcony tym zainteresowaniem zorganizował w roku 1980 swoją pierwszą wystawę w Czarnkowie w „Klubie Drzewiarza”. Kolejna wystawa miała miejsce w Chodzieży przy obchodach „Dnia Chemika”. Następne już w Młodzieżowym Domu Kultury” w Chodzieży, w Domu Kultury w Ujściu. Doszło do pierwszych spotkań w szkole np. w Mirosławiu Ujskim, gdzie przy okazji wystawy były również warsztaty dla dzieci. I tak do dzisiaj przy okazji różnorodnych uroczystości typu; dożynki, turnieje organizuje wystawy swoich prac, jeździ z pokazami do szkół, przedszkoli, zaprasza do swojej kuźni i warsztatu rzeźbiarskiego.

Swoje prace wystawiał też za granicą np. w Talinie (Estonia ) 2008 r., w Poczdamie i Berlinie w roku 2006, w Grecji 2003r. Jego rzeźby znajdują się nie tylko w różnych zakątkach naszego kraju, lecz także za granicą np. w Watykanie, Niemczech, w Kanadzie i Koreii Południowej.

Wyróżnienia

• Jest laureatem VIII Plebiscytu „Siedmiu Wspaniałych” w dziedzinie „Kultura”-18.03.2005r.

• Otrzymał I nagrodę w” XIII Konkursie Twórczości Ludowej i Amatorskiej Województwa Pilskiego” w dziedzinie rzemiosła artystycznego – czerwiec 1996.

• Otrzymał I nagrodę w „XIV Konkursie Twórczości Ludowej i Artystycznej Województwa Pilskiego” w dziedzinie rzemiosła artystycznego ufundowana przez Ministerstwo Kultury i Sztuki-czerwiec 1998.

• Otrzymał też liczne podziękowania np. od wojewody wielkopolskiego, przewodniczącego rady powiatu w Pile, od wójta Gminy Chodzież i wiele, wiele innych.

Życie prywatne

Jest rozwiedziony, ma dwoje dzieci i dwoje wnucząt. Swój wolny czas poświęca na realizację swoich pomysłów, czyli na rzeźbienie i kucie w metalu. Próbował też malować obrazy-jednak uznał, iż nie jest w tym tak dobry i lepiej poświęcić się rzeźbieniu. Planuje też zająć się nową techniką – robić odlewy swoich rzeźb.

Platforma edukacyjna