Pochodzenie
Paweł Sypniewski urodził się 24.02.1925 r. w Cieszynie powiat Ostrów Wielkopolski. Pochodził z polskiej rodziny katolickiej, w której doceniano pracę i szacunek do starszych ludzi. Jego rodzice to Franciszek Sypniewski, który pochodził z Grodziska i Franciszka Sypniewska z domu Bucek mająca korzenie na Śląsku. Ojciec prowadził gospodarstwo rolne, a matka zajmowała się domem. Był jedynym dzieckiem Sypniewskich.
Dzieciństwo
Rodzice wpajali synowi szacunek do pracy i utrzymywanie porządku w domu. W okresie wielkiego kryzysu gospodarczego na świecie ojciec Pawła Sypniewskiego opuścił rodzinną wieś w poszukiwaniu pracy, zabierając ze sobą żonę i syna. Pracował jako górnik we francuskiej kopalni w latach 1929-1932. Ten okres z dzieciństwa Paweł Sypniewski zapamiętał najbardziej, a zwłaszcza długą podróż. Przed wyjazdem do Francji Paweł chodził do przedszkola w Cieszynie, które w okresie międzywojennym prowadziło Zgromadzenie Zakonne Sióstr Służebniczek NMP.
Edukacja
Po powrocie do kraju w latach 1932-1939 uczęszczał do siedmioletniej Szkoły Podstawowej w Cieszynie. Lubił wszystkie przedmioty, lecz najbardziej geografię i matematykę. W szkole był nagradzany za dobre wyniki w nauce. Czas wolny spędzał grając z kolegami w piłkę, sam uczył się grać na akordeonie lub pomagał rodzicom w pracy w gospodarstwie. Paweł Sypniewski brał udział w różnych szkolnych wycieczkach. Najbardziej zapamiętał wycieczkę do Ostrowa Wielkopolskiego.W 1939 r. rozpoczął naukę zawodu-ślusarz w Warsztatach Wagonowych w Ostrowie Wielkopolskim.
Etapy działalności
Życie w czasie okupacji okazało się bezwzględne dla młodego Sypniewskiego. Nie był pełnoletni, gdy został wcielony do Wehrmachtu i wysłany do Niemiec. Jako mieszkaniec Wielkopolski włączonej do terytorium Rzeszy Niemieckiej automatycznie podlegał niemieckiemu prawu i musiał się podporządkować. Na skutek zawieruchy wojennej znalazł się we Francji. Przebywał tam w latach 1940- 1943. Paweł Sypniewski w 1943 r. został zwerbowany przez oficera francuskiego do Polskich Sił Zbrojnych i tym samym zdezerterował z Wehrmachtu. Przewieziono go do Neapolu we Włoszech i przydzielono do 12. Pułku Artylerii Ciężkiej, który wchodził w skład 2. Grupy Artylerii wspierającej 2. Korpus Polski pod dowództwem gen. Władysława Andersa. Jego dowódcą był pułkownik Marian Jędrychowski. Kanonier Paweł Sypniewski po krótkim przeszkoleniu został celowniczym działa. 12. Pułk posiadał 2. dywizjony. W skład każdego dywizjonu wchodziły dwie baterie artylerii po cztery 114,3 mm armaty, które odegrały znaczącą rolę w bitwie o Bolonię. Brał w niej udział Paweł Sypniewski. Ostrzał artyleryjski od 09.04.1945 r. miał osłabić pozycje Niemców i ułatwić atak wojskom alianckim. Przełamanie obrony niemieckiej i zdobycie Bolonii zakończyło się 21.04.1945 r. Po tej bitwie Polacy zostali na swoich pozycjach. Nie posłano ich dalej na północ z obawy o możliwość konfrontacji zbrojnej z Armią Czerwoną. Był naocznym świadkiem strasznego obrazu po krwawym zdobyciu Monte Cassino. Wiedział o wielu ofiarach, które poniosła Armia Andersa. W maju 1945 r. żołnierze 12. Pułku zostali przewiezieni statkiem ,,Duchess of Bedford” do Liverpool’u. Tam przeszedł dalsze szkolenie i ukończył Szkołę Podoficerską przy 12. Pułku Artylerii Ciężkiej z wynikiem bardzo dobrym. Stamtąd żołnierze, którzy wyrazili chęć powrotu do kraju, popłynęli statkiem ,,Sobieski” do Gdańska. Wśród nich znalazł się Paweł Sypniewski. Został zwolniony ze służby wojskowej 10.05.1946 r. Przeszłość wojenna dała o sobie jeszcze znać, gdy w 1947 r. przysłuchiwał go Urząd Bezpieczeństwa. Powrócił do rodzinnej wsi i rozpoczął pracę jako ślusarz w zakładzie ślusarskim. Od 1947 aż do 1985 roku pracował jako brakarz- sortownik w Zakładzie Przemysłu Drzewnego w Twardogórze.
17 listopada 1955 r. ożenił się z Gertrudą Lotzwik, z którą zamieszkał w Cieszynie w swoim domu rodzinnym. Mają dwoje dzieci- syna Edwarda i córkę Irenę oraz pięcioro wnucząt. Na rok przed przejściem na emeryturę został odznaczony Medalem 40-lecia Polski Ludowej. Dnia 24.09.1985 r. otrzymał uprawnienia jak kombatant wydane przez Zarząd Wojewódzki w Kaliszu Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Z kolei w 1995 r. otrzymał Odznakę Weterana Walk o Niepodległość. Sędziwemu już Pawłowi Sypniewskiemu 14.02.2001 r. nadano stopień podporucznika.
Znaczenie postaci
Przebywając na zasłużonej emeryturze Paweł Sypniewski nie unikał kontaktu z dziećmi i młodzieżą gimnazjalną. Okazał się dla nich żywą historią, bardzo przy tym interesującą. Zapraszany był do szkoły z okazji różnych rocznic świąt państwowych. Pamiętały o nim również miejscowe władze. Z okazji 70 rocznicy bitwy pod Monte Cassino 16 maja 2014 r. Rada Gminy Sośnie przyjęła uchwałę o przyznaniu odznaczenia ,,Zasłużony dla Gminy Sośnie” Pawłowi Sypniewskiemu i żyjącym jeszcze żołnierzom gen. Andersa, którzy walczyli na obcych ziemiach o wolność naszej ojczyzny.
Źródła
1. Wywiad z panem Pawłem Sypniewskim przeprowadzony dnia 21.01.2015 r..Treść zawarta w Archiwum Szkoły Podstawowej w Cieszynie
2. Archiwum rodzinne Pawła Sypniewskiego
3. Dorota Cierpka, „Bohaterom spod Monte Cassino”, „Sośnieńskie ABC” nr 65/2014, s. 7
4. Kancelaria parafialna, Księga chrztów