Pochodzenie

Bogdan Kulla urodził się 17 sierpnia 1933 r. w Mąkoszycach, zmarł 5 kwietnia 2006 r.

Dzieciństwo

Jego matka miała na imię Helena, pochodziła z domu Wodnicka. Ojciec Wiktor zginął podczas II wojny światowej gdy Bogdan miał 12 lat, jego ciała nie odnaleziono. Bogdan Kulla miał czterech braci: Józef (urodzony w 1936 r.), Bronisław (urodzony w 1941 r.), Wiktor (urodzony w 1942 r.) i Edward Jordan (brat przyrodni). Od najmłodszych lat był wychowywany u dziadków Wodnickich.

Edukacja (lub „młodość”)

W 1947 r. ukończył Szkołę Powszechną w Kobylej Górze, w 1952 r. trzyletnią Szkołę Zawodową we Wrocławiu o kierunku metalowo-elektrycznym. Interesował się sportem, był m.in. wioślarzem „Stali” Wrocław.

Etapy działalności

Etap pierwszy

Od 1949 r. do 1960 r. pracował w zakładzie M-5 we Wrocławiu w charakterze elektryka-nawijacza. W latach 1954-1957 odbywał czynną służbę wojskową. W 1959 r. ożenił się z pochodzącą z Trębaczowa (gmina Perzów) Salomeą z domu Owoc, urodzoną 20 maja 1939 r. Małżonkowie zamieszkali w Mąkoszycach. Po ślubie nie kupili sobie niczego do domu tylko motocykl Jawę. W latach 50-tych posiadanie taki nabytek był sprawą prestiżową. Wraz z żoną wychował trójkę dzieci: Józefa (urodzonego w 1961 r.), Danutę (urodzoną w 1963 r.) i Bożenę (urodzoną w 1970 r.)

8 października 1959 r. we Wrocławiu zdał egzamin czeladniczy w rzemiośle elektromechaniki silnikowej. 10 listopada 1961 r. we Wrocławiu złożył egzamin czeladniczy jako instalator elektryczny. 21 czerwca 1963 r. we Wrocławiu przystąpił do egzaminu mistrzowskiego w rzemiośle instalatorstwa elektrycznego. Uzyskał tytuł mistrza.

Od 1960 r. do 1989 r. pracował w GWM nr 123 w Sycowie w charakterze elektro-instalatora. Od 2 stycznia 1989 r. do 31 sierpnia 1990 r. był zatrudniony w FUM Ostrzeszów jako robotnik pomocniczy. Następnie przeszedł na wcześniejszą emeryturę.

Etap drugi

W 1992 r. został sołtysem Mąkoszyc. Bardzo dobrze sprawdził się w tej funkcji. Bogdan Kulla był obdarzony cechami przywódcy, posiadał ogromną charyzmę, przy tym był człowiek pracowitym a zarazem prostolinijnym. Zawsze był animatorem samorządowego życia swojej wsi, gotowy poprzeć inicjatywy innych osób nie szczędząc swojego czasu, jak i środków. Lubił wielkie imprezy, zwłaszcza sportowe. Jeździł wszędzie, gdzie się odbywały. Był bardzo punktualny – nie lubił jak ktoś się spóźniał, cenił czas swój i innych. Polityką specjalnie się nie interesował. W czasie swojego życia otarł się jednak o nią, np. w 1956 r. stał blisko Gomułki przed Pałacem Kultury w Warszawie.

W latach 1992-1999, będąc sołtysem, zainicjował na rzecz wioski wiele przedsięwzięć: położono asfalt na drodze do szkoły 750 m, utwardzono tłuczniem 2 km innej drogi, wyasfaltowano boisko przy szkole, wyremontowano remizę, zaadaptowano salę gimnastyczną, przeprowadzono telefonizację, organizowano letnie festyny.

W 1999 r. wraz z mieszkańcami walczył o pocztę w Mąkoszycach. Udało się im przekonać władze rejonowego Urzędu Poczty w Kaliszu, by nie likwidować miejscowej placówki. Był to wtedy trzeci taki przypadek na terenie dawnego województwa kaliskiego. Niestety po pewnym czasie poczta i tak została zlikwidowana, ale Bogdan Kulla cały czas myślał nad przywróceniem placówki. Wyjeżdżał do Poznania i sprawdzał, czy są szanse na odzyskanie poczty. Nigdy jednak się nie udało jej przywrócić.

W 1999 r. w Mąkoszycach przy dużym zaangażowaniu sołtysa rozpoczęto budowę kaplicy na miejscowym cmentarzu. Środki finansowe przeznaczone na inwestycję pochodziły ze zbiórki mieszkańców wsi oraz miejscowych przedsiębiorców. Prace budowlane zostały również wykonane przez mieszkańców. 2 listopada 1999 r. kaplica została poświęcona.

Wiosną 2000 r. zrodził się u sołtysa pomysł na turniej wsi, z wsią o podobnej wielkości i o tej samej nazwie. Wtedy to pojechał do Mąkoszyc Opolskich, obszedł wieś, zadał kilka pytań mieszkańcom i wrócił do domu. Parę dni później pojechał z delegacją mieszkańców swojej wsi do pani sołtys Henryki Matei z Mąkoszyc Opolskich. Wyzwali wieś Mąkoszyce opolskie na pojedynek i tak to zaczęły się „Turnieje wsi Mąkoszyce Wielkopolskie – Mąkoszyce Opolskie”, które trwały do 2006 r. Po śmierci sołtysa nikt nie podjął się kontynuowania tradycji. Na każdym festynie wymyślano nowe zadania. Areną zmagań było boisko z wydzielonymi sektorami dla gości, dla zawodników itd. Uroczysty korowód wprowadzał zaproszonych gości. Na turnieju odbywało się wiele konkurencji, a zabawa taneczna trwała do rana. Wszystko było zawsze dopilnowane przez sołtysa. Turniej odbywał się co roku, na przemian raz w jednych raz w drugich Mąkoszycach.

7 grudnia 2000 r. oddano do użytku drogę wojewódzką Syców – Błaszki wraz z chodnikiem dla pieszych we wsi Mąkoszyce. Kulla wraz społecznością Mąkoszyc otrzymał gratulacje od Rady Powiatu oraz Starostwa Ostrzeszowskiego w związku z tą inwestycją, która zapewniła wyższy standard komunikacyjny i znacznie poprawiła bezpieczeństwo korzystających z niej podróżnych oraz mieszkańców Mąkoszyc.

12 maja 2001 r. zorganizowano wystawę „Mąkoszyce Wczoraj, Dziś i Jutro”, której inicjatorką była nauczycielka szkoły Ewa Zakręt. Swoim pomysłem zaraziła sołtysa, co gwarantowało sukces przedsięwzięciu. Na wystawie w domu strażaka można było zobaczyć kowadło z 1928 r. i inne cenne zabytki. Dzieci przedstawiły wizje przyszłości wsi, a przy drodze można było zobaczyć ekspozycję dawnych maszyn i narzędzi rolniczych. Nie zabrakło również dawnych obrzędów i ludowych przyśpiewek.

10 czerwca 2001 r. na stadionie w Kobylej Górze odbył się I Turniej Piłkarski Trampkarzy Młodszych o mistrzostwo powiatu ostrzeszowskiego z okazji Święta Ludowego oraz Dnia Dziecka. Choć UKS Mąkoszyce nie wygrał, to kibice z Mąkoszyc na czele z sołtysem wygraliby za dopingowanie swojej drużynie. Dla sołtysa sport i uczestnictwo z dziećmi i młodzieżą w rozgrywkach było bardzo ważne, zawsze na to znalazł czas. Chcąc rozwijać sport w Mąkoszycach, zainicjował we wrześniu 2001 r. budowę boiska. Aż 1200 wywrotek ziemi było potrzebnych, by z terenu po byłym bagnie zrobić pełnowymiarowe boisko sportowe. Fundatorem boiska była ludność wsi. 25 kwietnia 2002 r. zasiano trawę na boisku. Boisko zostało przekazane przez gminę miejscowej szkole podstawowej.

W 2001 r. gościem Domu Pomocy Społecznej w Kobylej Górze był Jerzy Kupczyk, twórca wielu rzeźb zdobiących Ostrzeszów. Sołtys Bogdan nie byłby sobą, gdyby obecność takiego artysty nie wykorzystał dla dobra swoich Mąkoszyc. Udało mu się przekonać rzeźbiarza i obaj potrzebowali zaledwie tygodnia, aby wykonać dzieło – Jerzy Kupczyk twórczo, a sołtys organizacyjnie. W sobotę powstał pomysł, w poniedziałek zdobyto potrzebne drewno. Następne dni to prezentacja projektów i praca rzeźbiarza. W sobotnie popołudnie grupa mąkoszyczan przy nowym przystanku w centrum wioski ustawiła rzeźbę, przedstawiającą nazwę wsi, datę lokacji i logo nawiązujące do rolniczego i rzemieślniczego charakteru miejscowości.

W 2001 r. skanalizowano wieś. 5 czerwca 2002 r. z inicjatywy Rady Sołeckiej wsi Mąkoszyce młodzież, nauczyciele i rodzice pod przewodnictwem sołtysa i wójta J. Przygody spotkali się w Warszawie z posłem A. Grzybem.

W 2002 r. powstał parking tuż przy sklepie, chodnik oraz wiata przystanku autobusowego. W tym samym roku mieszkańcy razem z sołtysem bardzo czynnie pomagali przy odnawianiu kościoła. 15 grudnia 2002 r. poświęcono odnowione wnętrza i dokonano konsekracji nowego ołtarza.

22 czerwca 2003 r. odbyła się I biesiada rodzinna połączona z obchodami Dni Mąkoszyc na boisku w Mąkoszycach. O dobrą organizację wydarzenia zadbał osobiście sołtys.

Kulla pamiętał co roku o starszych mieszkańcach i odwiedzał seniorów Mąkoszyc. 13 września 2003 r. wieś obchodziła setną rocznicę mieszkanki Mąkoszyc.

28 października 2004 r. odbyło się uroczyste otwarcie bezpiecznej drogi do szkoły. Było to najtrudniejsze przedsięwzięcie sołtysa. 516 m nowo oddanej drogi wiodło malowniczym łukiem przez pola, łącząc budynek szkoły z centrum wioski. Tą drogą nie mogły poruszać się pojazdy mechaniczne. Budowa drogi trwała niespełna dwa tygodnie, jej koszt wyniósł 149 000 zł (80% pokryła Agencja Własności Rolnej, 5 000 zł pochodziło z Urzędu Marszałka, resztę dała gmina). W 2003 r. mieszkańcy bezinteresownie oddali pod nią grunty, przekazując po 6 m kwadratowych swoich działek. Na pokrycie kosztów budowy (w tym pomiary geodezyjne i sporządzenie aktów notarialnych) mieszkańcy wsi przekazali 11, 500 zł. Pieniądze pochodziły z nagrody za dwukrotne zdobycie przez wieś I miejsca w konkursie „Estetyczna wieś”. Kulla potrafił zmobilizować i zjednoczyć mieszkańców do aktywnego udziału w konkursach.

W 2005 r. wybudowano chodnik wzdłuż drogi powiatowej prowadzącej do Rybina. Powstał on dzięki wspólnej inicjatywie Starostwa Powiatowego gminy Kobyla Góra i mieszkańców wsi. Zrobiono również chodnik przy drodze powiatowej 5614 Kraszów – Marcinki, w miejscowości Mąkoszyce. Sołtys otrzymał od Rady Powiatu i Starostwa Ostrzeszowskiego podziękowanie za współudział w tym przedsięwzięciu, które znaczny sposób usprawniło komunikację i poprawiło bezpieczeństwo dla mieszkańców wsi.

W 2005 r. chcąc odejść z funkcji sołtysa napisał list do mieszkańców Mąkoszyc. Rada Sołecka, nie widząc innej kandydatury, namówiła go do dalszego pełnienia tej funkcji.

Bogdan Kulla został nagrodzony licznymi medalami i odznaczeniami:

– 22 lipca 1974 r. – medal 30-lecia Polski Ludowej,

– 11 sierpnia 1983 r. – odznaka zasłużonego pracownika rolnictwa,

– 22 lipca 1984 r. – medal 40-lecia Polski Ludowej,

– 10 września 1986 r. – srebrny krzyż zasługi,

– 10 listopad 1986 r. – srebrny medal za zasługi dla pożarnictwa,

– 31 grudnia 1987 r. – złoty medal za zasługi dla pożarnictwa,

– 4 kwietnia 2006 r. – tytuł Samorządowca Roku 2005. Nagrody tej nie był w stanie osobiście przyjąć ze względu na ciężki stan zdrowia. Została ona odebrana przez Radę Sołecką i za jej pośrednictwem wieczorem trafiła do rąk sołtysa, tuż przed jego śmiercią.

Znaczenie postaci

Będąc radnym Rady Gminy w Kobylej Górze był inicjatorem wielu samorządowych działań, mających na celu pielęgnowanie tradycji historycznych, promocji gminy, powiatu oraz swojej Małej Ojczyzny. Był niezastąpionym organizatorem stałego kalendarza imprez kulturalno-oświatowych i dzięki jego inicjatywie w miejscowości każdego roku można było uczestniczyć m.in. w imprezach: Dzień Mąkoszyc, święto dzieci i młodzieży, Turniej wsi Mąkoszyce Wlkp. – Mąkoszyce Opolskie, zawody strażackie, mecze piłkarskie, Dzień Rzemiosła Mąkoszyc – corocznie święto św. Józefa, spotkanie z najstarszymi mieszkańcami, obchody wszystkich jubileuszy organizacji społecznych działających na terenie wsi. Nie odmawiano mu pomocy, cenił współpracę z dyrektorem szkoły i rzemieślnikami ze wsi, którzy chętnie włączali się i sponsorowali wszelkie imprezy. Przez 14 lat swojej pracy wykazał się wyjątkową dbałością o inwestycje. Dzięki Kulli wykonano wiele prac, które trudno spisać. Zawsze był w stałym kontakcie ze wszystkimi mieszkańcami wsi, bywał u nich osobiście, dzięki czemu znał potrzeby ludzi i niejednokrotnie organizował dla nich pomoc. Był społecznikiem mogącym służyć jako wzór, przekładającym sprawy mieszkańców wsi nad potrzebami własnymi.