Pochodzenie

Gosia Baczyńska urodziła się 13 sierpnia 1965 r. w Kępnie (powiat kępiński) jako córka Józefa Baczyńskiego (z wykształcenia elektryk) oraz Bronisławy Baczyńskiej z domu Strzelczyk (z wykształcenia księgowa). Cztery lata później na świat przyszła siostra Małgosi, Beata.

Dzieciństwo

Pierwsze lata swojego życia spędziła w Słupi pod Kępnem (ojciec, kierownik gorzelni, otrzymał tam służbowe mieszkanie). We wczesnym dzieciństwie (miała wtedy niespełna rok) uległa wypadkowi – w wyniku porażenia prądem groziła jej utrata ręki. Gosia przeszła kilka operacji i na szczęście uniknięto amputacji. Kiedy skończyła 2,5 roku, zaczęła chodzić do przedszkola. Po jakimś czasie znudziło jej się i mówiła, że chodzi do pracy, tak jak mama i tata. Kiedy miała trzy lata, rodzina przeprowadziła się do Kępna i zamieszkała w bloku przy ul. Spółdzielczej 7 (tu nadal jest zameldowana na pobyt stały). Małgosia została zapisana do Przedszkola nr 1 w Kępnie.

Edukacja

W 1972 r. rozpoczęła swoją edukację w pierwszej klasie Szkoły Podstawowej nr 1 im. Bohaterów Westerplatte w Kępnie. Wspomina ją z sentymentem. Śpiewała w szkolnym chórze i zespole wokalnym. Już wtedy ujawniło się jej pierwsze zainteresowanie modą – wyszukiwała na strychu stare rzeczy i przerabiała je. Ubierała się inaczej niż wszyscy, robiła też na drutach pulowerki. „Interesowała mnie moda, ale o tyle, żeby siebie stroić” – powiedziała w wywiadzie. Nauczycielka plastyki Barbara Czapla zwróciła uwagę na jej zdolności plastyczne i podpowiedziała jej, aby kształciła się w tym kierunku. To właśnie w szkole podstawowej – jak twierdzi – ukształtował się jej charakter i wrażliwość.

W 1980 r., po szczęśliwie zdanych egzaminach, rozpoczęła naukę w 5-letnim Liceum Plastycznym we Wrocławiu. Po maturze (1985 r.) zdawała na Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Dostała się dopiero za trzecim razem, w 1989 r. i wybrała Wydział Projektowania Ceramiki i Szkła. Przed podjęciem studiów pracowała we Wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych. W trakcie studiów miała dwuletnią przerwę. Na drugim roku (1991 r.) oblała egzamin z ceramiki użytkowej i musiała wziąć urlop dziekański. W tym czasie nie próżnowała. Początkowo pracowała przy brytyjskim filmie nagrywanym w Polsce „Frankenstein the royal story” (była asystentką kostiumologa). Występowali w nim brytyjscy aktorzy. Uznała, że skoro dogaduje się z nimi nie znając języka i skoro ma urlop dziekański, to wyjedzie do Londynu. „Dostałam tu w kość” – mówi. Trafiła do studia, które szyło ubrania dla tamtejszych projektantów, m.in. Alexandra McQueena na stanowisko szwaczki. Pracowała bardzo ciężko, ale uważała, że jest tam po to, żeby się czegoś nauczyć. Po dwóch latach postanowiła wrócić do Polski. Wiedziała już, że chce zajmować się modą. W 1996 r. ukończyła studia i aby nie wycofać się z pomysłu, założyła we Wrocławiu firmę FRI 13.08. (od daty urodzin).

Praca zawodowa

Firmę otworzyła bez doświadczenia biznesowego, bez inwestora i bez pieniędzy. Nie poddawała się. Było ciężko. W tym czasie zawód projektantki w Polsce nie istniał. Mimo wszystkich przeciwności w 2000 r., z pomocą znajomych, zrobiła swój pierwszy autorski pokaz mody, który został zarejestrowany w Fashion TV. Dwa lata później przeprowadziła się do Warszawy. W sierpniu 2009 r. otworzyła swój pierwszy salon mody na Pradze Północ w Warszawie. W pracy zawodowej pomaga jej siostra Beata (z wykształcenia prawnik), która jest menadżerem w firmie.

Rozwój kariery zawodowej

Kolejny etap w karierze rozpoczęła 2 października 2013 r. – tego dnia miała pokaz w Paryżu, który wśród projektantów zaliczany jest do najważniejszych pokazów na świecie. Był to jednocześnie jej dotychczasowe największe osiągnięcie. 27 lutego 2014 r. miała kolejny paryski pokaz podczas Tygodnia Mody i znów odniosła sukces. Każdorazowo trzyma najwyższy poziom, nie idzie na skróty. Zawsze udaje się jej pozyskać sponsorów. „Moda to bardzo ważny czynnik kulturotwórczy i bardzo ważna gałąź gospodarki. Moda to zjawisko społeczne” – powiedziała nam w wywiadzie. Za swoją pracę otrzymała wiele prestiżowych nagród. W 2004 r. otrzymała nagrodę „Projektant roku” polskiej edycji magazynu Elle. W roku 2005 kolejny raz uzyskała nagrodę „Projektant roku” magazynu Elle i magazynu Exklusiv. W latach 2005 i 2007 w plebiscycie magazynu Home&Market uznano ją za jedną z 50 najbardziej wpływowych kobiet w Polsce. W 2006 r. otrzymała nagrodę „Złota Ikona A4”. W 2008 r. magazyn Twój Styl obdarował ją nagrodą „Doskonałość mody 2008”. Była Kobietą Dekady „Glamur” w roku 2013, a Twój Styl przyznał jej nagrodę 15-lecia.

Znaczenie postaci

Gosia Baczyńska czasami bierze udział w akcjach charytatywnych i przekazuje wtedy swoje sukienki na licytację. Obecnie mówi się o niej, że jest najlepszą polską projektantką mody i nie ma w tym żadnej przesady. Jej projekty są połączeniem nonszalancji z doskonałością. Charakterystycznymi elementami są liczne plisy, drapowania, miękkie linie i architektoniczne formy. Materiały, z których szyje, sprowadza z Hiszpanii i Francji. Zdobyła międzynarodową renomę, nie zapomina jednak skąd pochodzi. W swojej twórczości zawsze znajduje odniesienia do małomiasteczkowych klimatów.

Źródła

– wywiad przeprowadzony z Gosią Baczyńską w dniu 24.01.2014 r.

– www.gosiabaczynska.com.pl

– Zofia Fabjanowska- Micyk ” Telimena, Moda Polska a nie coś takiego…” [W:] „Zwierciadło” 7/1953 lipiec 2009