Dzieciństwo

Grzegorz Chwiałkowski urodził się 21 czerwca 1937 roku w Kaliszu. Kiedy wybuchła II Wojna Światowa pan Grzegorz miał zaledwie 2 lata. Nawet w czasie okupacji pan Grzegorz nie cierpiał z powodu niedożywienia. Po wojnie jego dzieciństwo było pogodne, pełne zabaw z rówieśnikami, często zabaw niebezpiecznych. Co roku na dwa miesiące wakacji wyjeżdżał na letnisko w okolice Kalisza: Szałe, Rożdżały do leśnych domków wczasowych. Uwielbiał wodę od dzieciństwa. Nauczył się pływać w Prośnie w 1946 roku, podczas kąpieli w niestrzeżonych miejscach, w okolicach Domu Kowalskiego. W młodości był wysportowany i nigdy nie był aniołkiem.

Życie rodzinne

W grudniu 1964 roku poślubił panią Mirosławę z domu Paluch. Jest ojcem Roberta Chwiałkowskiego słynnego, kaliskiego kajakarza.

Edukacja

Po 23 stycznia 1945 roku rozpoczął naukę w pierwszej klasie szkoły podstawowej w budynku obok Klasztoru Franciszkanów. Od drugiej do siódmej klasy był uczniem Szkoły Podstawowej im. Elizy Orzeszkowej przy ulicy Teatralnej w Kaliszu, ponieważ szkoła, w której rozpoczął naukę została przeniesiona do Sióstr Nazaretanek. Po szkole podstawowej odbył rok nauki w Szkole Zawodowej w Kaliszu przy ulicy Rzemieślniczej. W 1956 roku ukończył Technikum Samochodowe w Kaliszu.

Życie zawodowe

Po ukończeniu Technikum Samochodowego od 15 września 1956 roku rozpoczął pracę w Kaliskiej Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego „PZL” w Kaliszu. Od listopada 1957 roku odbył obowiązek dwuletniej służby wojskowej w Gorzowie Wielkopolskim. W 1959 roku powrócił do pracy w WSK Kalisz. Po zwolnieniu się z WSK przez 17 lat prowadził prywatne usługi transportowe. W latach 1991 – 1993 był palaczem centralnego ogrzewania w Urzędzie Pocztowym przy ulicy Górnośląskiej w Kaliszu.

Sport

W 1951 roku pan Grzegorz związał się ze sportem. Najpierw specjalizował się w biegach na 100, 200, 300 m. Kiedy sekcja lekkoatletyczna została zamknięta zaczął uprawiać boks. I robił to aż do roku 1956. W 1959 roku zapisał się do sekcji wioślarskiej KTW Kalisz. Wioślarstwo, jako zawodnik KTW Kalisz uprawiał do 1964 roku. W styczniu 1969 roku ukończył kurs instruktora boksu i został zatrudniony w bokserskiej sekcji Prosny. W 1976 roku został kierownikiem sekcji kajakowej, naczelnikiem przystani i społecznym instruktorem kajakarstwa. Licencję instruktora kajakarstwa otrzymał w 1980 roku. Wszystkie opisane wyżej funkcje pełnił do 1988 roku. W tamtych latach zdobył też licencję sędziego wioślarskiego i sędziego w kajakarstwie płaskim. Od 1986 roku był kierownikiem 12 – osobowej drużyny Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego nr 4. W 1987 roku drużyna ta zdobyła czwarte miejsce i tytuł „Wzorowej Drużyny WOPR” w Ogólnopolskim Konkursie „Ratujmy tonących”. W 1963 roku, po dwóch latach członkostwa został wiceprezesem Społecznej Powiatowej Komisji do spraw Przymusowego Leczenia Alkoholików. Działał w niej do 1978 roku.

Działalność charytatywna

Po utworzeniu w 1986 roku WOPR – owskiej drużyny pan Grzegorz bardzo często bywał nad Prosną. W miesiącach czerwcu, lipcu, sierpniu i wrześniu spędzał tam każdą sobotę i niedzielę. Jego obecność na przystani zaczęła przyciągać dzieci. W 1990 roku otrzymał na stałe miejsce obok wodnej stanicy KTW w pobliskiej przystani. W latach 1991 – 1993 na przystań zaczęło przychodzić coraz więcej dzieci, zwłaszcza z biednych rodzin. Pan Grzegorz zaczął dla nich organizować w dni powszednie oraz niedzielę i święta różnego rodzaju zabawy. Jako doświadczony ratownik WOPR oswajał dzieci z wodą, uczył je pływać, wymyślał konkursy, organizował odbywanie rejsów „smoczymi” łodziami po Prośnie. Zaobserwował podczas tych spotkań, że dzieci często są głodne. Tak narodziły się „podwieczorki pod topolą”, które stały się codziennym zwyczajem w 1993 roku. Od lipca 1993 roku we współpracy ze Stowarzyszeniem „Akcja Miłosierdzia” zaczął organizować wakacyjne festyny na przystani. Podczas wakacji w 1994 roku zaczął organizować półkolonie dla dzieci w mieście. Największa półkolonijna akcja mała miejsce w 1995 roku. Wtedy pan Grzegorz przyjął na przystani około 250 dzieci. Od tamtego czasu marzeniem pana Grzegorza Chwiałkowskiego stało się stworzenie kaliskiego Banku Chleba. Swoją nieoficjalną działalność kaliski Bank Chleba zaczął 1 września 1994 roku. Jego pierwszymi podopiecznym byli rodzice dzieci uczestniczących w półkoloniach. Jesienią 1994 roku w porozumieniu z Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej w Kaliszu zaczęła się rejestracja ubogich, wielodzietnych rodzin. W maju 1995 roku w porozumieniu ze szkolnymi pedagogami kaliskich szkół oraz MOPS – em przystąpiono do rejestracji biednych dzieci. Do 1999 roku kaliski Bank Chleba działał na przystani zarówno zimą jak i latem. Problemom głodnych dzieci pan Grzegorz starał się zaradzić organizując „podwieczorki pod topolą”, sobotnio-niedzielne festyny na przystani nad Prosną oraz półkolonie w wodnej stanicy. 8 stycznia 1996 roku Stowarzyszenie Pomocy Rodzinie „Bank Chleba” została zarejestrowana w Sądzie Wojewódzkim w Poznaniu, którego celem jest niesienie pomocy matkom i ojcom samotnie wychowującym dzieci oraz rodzinom wieloletnim, jak również udzielanie pomocy doraźnej ludziom dotkniętym przez los. Miejscem, w którym wydawano ubogim chleb, a z czasem również inne produkty żywnościowe była przystań po dawnym kaliskim Przedsiębiorstwie Budowlanym przy Wale Piastowskim w Kaliszu. W styczniu 1999 roku po wielu stoczonych o przystań walkach pan Grzegorz przeniósł swoją siedzibę na ulicę Czaszkowską 1, do lokalu po Zakładzie Szklarskim Piskozuba. Od listopada 1999 roku, aż do dziś Bank Chleba ma swoją siedzibę przy ulicy Harcerskiej 10 w Kaliszu. W marcu 2000 roku na budynku umieszczono na stałe szyld. Od 2002 roku jest Radnym Rady Miejskiej Kalisza działającym aktywnie na rzecz ludzi najuboższych, dzieci oraz osób niepełnosprawnych.

Odznaczenia, nagrody, medale

1. 7 listopada 1995 roku został mu przyznany Order Uśmiechu ze zobowiązaniem „Przyrzekam być pogodnym i innym pogodę przynosić”
2. 25 stycznia 1998 roku odbyła się uroczystość pasowania pana Grzegorza na Kawalera Orderu Uśmiechu w Centrum Kultury i Sztuki w Kaliszu przy ulicy Łaziennej na cześć wyników plebiscytu „Kaliszanin Roku 1997”.
3. Jesienią 23 października 1999 roku Kapituła Funduszu ustanowionego przez laureatkę literackiej Nagrody Nobla Wisławę Szymborską uhonorowała Grzegorza tytułem „Społecznika Roku”
4. 18 lutego 2000 roku podczas uroczystości w Poznaniu Chwiałkowski został wyróżniony w plebiscycie „Wielkopolanin Roku 1999”
5. 1995 rok otrzymał wyróżnienie w konkursie o nagrodę specjalną Ministra Pracy i Polityki Socjalnej Leszka Millera
6. Dyplom Honorowy za całokształt działalności, przyznany przez organizatorów plebiscytu „Kaliszanin Roku 2000”
7. Złoty Krzyż Zasługi przyznany w 2004 roku
8. W 2008 roku wyróżnienie w kategorii Służba Bliźniemu „Pro Publico Bono”.
9. 1 marca 2012 roku otrzymał odznakę „Przyjaciel Dziecka” przyznaną przez Wielkopolski Zarząd Wojewódzki Towarzystwa Przyjaciół Dzieci.
10. 20 września 2012 roku otrzymał medal im. Dr Henryka Jordana, przyznany przez Zarząd Główny Towarzystwa Przyjaciół Dzieci.

Podsumowanie

Źródła

1. „Nakarmię, ilu tylko się da” książka napisana przez Zbigniewa Kościelaka o życiu i działalności pana Grzegorza Chwiałkowskiego.

2. Zdjęcia pozyskane z albumu rodzinnego bohatera

3. Zdjęcia z kronik Banku Chleba i przystani nad Prosną.