Ignacy Karol Knast

ur. 26 września 1884
zm. 1970
Szkoła Podstawowa im. Lotnictwa Polskiego w Witkowie

Zdjęć: 12
Filmów: 4
Nagrań: 4
Dokumentów: 4

Pochodzenie

Knast Karol Ignacy urodził się 26 września 1884 r. w Witkowie jako syn Kazimierza i Kazimiery z domu Cierpka.

Edukacja

W latach 1890-94 uczęszczał do szkoły powszechnej w Witkowie. Kolejny etap edukacji przebiegał w gnieźnieńskim gimnazjum w którym należał do nielegalnego stowarzyszenia patriotycznego. Na skutek denuncjacji został ze szkoły wydalony. Po wielu staraniach wstąpił do szkoły chemiczno-farmaceutycznej w Lipsku. Prace w swoim zawodzie podejmował m.in. we Wrocławiu, Katowicach, Gdańsku. W Poznaniu pracował w laboratorium chemicznym Barcikowskiego. Za namową ojca odbył również kurs rolniczy w Bydgoszczy. Nabyte umiejętności wykorzystywał w pracy w okolicznych majątkach dworskich do momentu wybuchu I wojny światowej w 1914 roku.

Wielka Wojna i Powstanie Wielkopolskie

Służbę wojskową rozpoczął w 1905 r., kiedy to został skierowany do odbycia służby w pruskim pułku artylerii w Stettin (Szczecin). W 1914 r. podobnie jak wielu Wielkopolan został powołany do armii niemieckiej i wysłany w szeregach pułku artylerii na front wschodni i zachodni. W trakcie walk był dwukrotnie ranny w głowę i rękę. Wczasie działań wojennych został awansowany do stopnia chorążego.W 1916 r. odwiedził na krótko Witkowo w związku ze śmiercią swojego ojca. Latem 1918 r. otrzymał tzw. urlop żniwny. Do swojej jednostki już nie wrócił i pozostał w Witkowie obserwując nieuchronną klęskę kaiserowskich Niemiec. Na przełomie października i listopada mocno zaangażował się w wydarzenie nazywane „rewolucją witkowską” 1918 r., polegającą na odebraniu w Witkowie władzy niemieckim urzędnikom. Z ramienia witkowskiej Rady Robotniczo – Żołnierskiej został kontrolerem w urzędzie komisarycznego burmistrza von Hertela. W grudniu tego roku na wieść o wybuchu powstania wielkopolskiego został jego przywódcą na terenie Witkowa i okolicy. W skład komendy powstańczej oprócz Knasta weszli także: Świerkowski, Konieczyński, Hempel, Łukowski i obaj Graczykowscy. Miejscem potajemnych spotkań powstańców stał się prowadzony przez niego hotel. To w nim mieściła się również komenda powstańcza. Po oswobodzeniu Witkowa – rozbrojeniu silnego oddziału niemieckich żołnierzy – Knast z upoważnienia władz powstańczych zajął się organizowaniem polskiej administracji na terenie powiatu. Po wizycie we Wrześni, zdaniu raportu o wydarzeniach w Witkowie został awansowany przez generała Grudzielskiego do stopnia porucznika. Z inicjatywy Knasta zorganizowano Witkowską Kompanię Powstańczą pod dowództwem Stanisława M. Połczyńskiego i Ignacego Jezierskiego, która walczyła na początku stycznia 1919 r. o Inowrocław. Dnia 4 stycznia 1919 r. z rozkazu Naczelnej Komendy Straży Ludowej w Poznaniu zobowiązany został do zorganizowania na terenie powiatu witkowskiego Straży Ludowej. Równoczesnie został mianowany komendantem powiatowym SL, a następnie Obrony Krajowej.

Działalność społeczna

Przed II wojną światową prowadził hotel, cegielnię i gospodarstwo. Czynnie działał w stowarzyszeniu weteranów powstania wielkopolskiego i różnych organizacjach społecznych (m.in. ochotniczej straży pożarnej, związku kombatantów). Na początku II wojny światowej został mianowany Przewodniczącym Wydziału Żywnościowego na cały powiat.Na początku grudnia 1939 r. wraz z rodziną został wywieziony do obozu przejściowego w Gnieźnie z którego trafił do Krakowa w Generalnym Gubernatorstwie. Po powrocie z wygnania zastał obrabowany dom i zdewastowaną cegielnię. Od 1945- 48r. był członkiem zarządu Związku Plantatorów Buraka Cukrowego.W latach 1946-47 pełnił funkcję honorowego członka Ochotniczej Straży Pożarnej w Witkowie. Od 1951 r. pozostawał przez długi czas prezesem Związku Bojowników o Wolność i Demokrację (ZBOWiD) w naszym mieście. Był inicjatorem budowy w Witkowie pomnika poświęconego walczącym i poległym w obronie Ojczyzny, a także pomnika w Mielżynie upamiętniajacego dwóch rozstrzelanych weteranów powstania wielkopolskiego. Miał duży udział w pracy na rzecz powstania książki Zygmunta Wieliczki ” Powiat witkowski w okresie rewolucji niemieckiej 1918-1919″. Ignacy Knast zmarł 03.05.1970 r.w Witkowie i pochowany jest na witkowskim cmentarzu parafialnym.

Posiadane odznaczenia

– Brązowy i Srebrny Krzyż Zasługi( 1926, 1937 r.)

– Medal Niepodległości

– Wielkopolski Krzyż Powstańczy

Otrzymał również liczne dyplomy, odznaki pamiątkowe związane z powstaniem wielkopolskim.

Znaczenie postaci

Ignacy Knast był wielkim patriotą.Tworząc w 1918 r. oddziały powstańcze przyczynił się do wyzwolenia Witkowa spod pruskiej władzy. Po zakończeniu działań wojennych utworzył Straż Ludową, która dbała o bezpieczeństwo społecznosci witkowskiej na oswobodzonym terenie. W okresie międzywojennym funkcjonował w różnych stowarzyszeniach i organizacjach społecznych. Uczestników powstania skonsolidował w Związku Powstańców Wielkopolskich działającym w Witkowie. W czasie wojny nie zrezygnował z walki o Polskę i działał w szeregach Armii Krajowej. Po wojnie nie zaprzestał działalności społecznej będąc m.in. prezesem Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Jego postawa zasługuje według nas na upamiętnienie.

Kalendarium:

  • 1884 ― Narodziny bohatera
  • 1890 ― Edukacja w szkole pow...
  • 1905 ― Służba wojskowa w Szc...
  • 1914 ― Powołanie do armii pr...
  • 1916 ― Śmierć ojca
  • 1918 ― Udział w rewolucji Wi...
  • 1919 ― Ignacy Knast tworzy W...
  • 1927 ― Nadanie Knastowi Brąz...
  • 1937 ― Nadanie Knastowi Sreb...
  • 1937 ― Nadanie Knastowi Sreb...
  • 1939 ― Knast zostaje Przewod...
  • 1939 ― Wysiedlenie Knasta wr...
  • 1945 ― Powrót Knasta do Witk...
  • 1951 ― Knast prezesem Związk...
  • 1970 ― Śmierć bohatera

Cytaty:

  • „Dnia 2.01.1919 r. otrz...”
  • „Rozkazałem Świerkowski...”

Źródła:

Zobacz też:

  • >
  • >
  • >
  • >