Pochodzenie
Jan Kaczmarek urodził się w 1938 r. w Sobótce jako syn Heleny (1902-1986) i Stanisława (1902-1982).
Dzieciństwo
Całe swoje dzieciństwo spędził w rodzinnej wsi Sobótce. W 1949 r., jako młody chłopiec i ministrant, był uczestnikiem uroczystości powrotu dzwonu kościelnego do Sobótki, wywiezionego w czasie II wojny światowej do Niemiec (gdzie miał być przetopiony na armaty). Dzwon ten jest cennym zabytkiem, gdyż został ufundowany w 1548 r. przez dziedziczkę Jadwigę Sobocką. Od pamiętnej chwili odzyskania go aż do dzisiaj wisi on na dzwonnicy kościoła Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Sobótce.
Edukacja
W 1951 r., w wieku 13 lat, ukończył Szkołę Podstawową w Sobótce. Ówczesny kierownik szkoły Edward Juszczyk, namówił go do dalszego kształcenia i pod jego wpływem rozpoczął naukę w Liceum Pedagogicznym w Krotoszynie. W ostatniej klasie tego liceum odbył praktykę w szkole podstawowej w swojej rodzinnej wsi, gdzie zdobywał doświadczenie pedagogiczne i wiedzę praktyczną.
Etapy działalności
Etap pierwszy
Po ukończeniu liceum podjął pracę jako nauczyciel w Szkole Podstawowej i Liceum Ogólnokształcącym w Oleśnicy.
Etap drugi
W 1962 r. rozpoczął studia na wydziale humanistycznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Stamtąd wrócił do Oleśnicy, gdzie podjął pracę w Technikum Kolejowym.
Kolejne etapy…
W 1978 r. wrócił do swojej rodzinnej wsi i objął stanowisko Dyrektora w Szkole Podstawowej. Od 1990 r., przez okres 10 lat, pracował jako nauczyciel historii w tejże placówce.
Po 32 latach pracy pedagogicznej, w wieku 52 lat, przeszedł na emeryturę. Do dzisiaj mieszka w Sobótce i jest bardzo aktywnym działaczem i przyjacielem szkoły.
Znaczenie postaci dla jej współczesnych i potomnych…
Już od najmłodszych lat interesował się geografią i historią Polski, lubił też sport i turystykę. Swoje pasje rozwijał będąc już nauczycielem. Organizował liczne wycieczki, obozy, rajdy dla uczniów i dorosłych. Do dzisiaj jego największą pasją pozostała historia. Dzięki niej zainteresował się przeszłością Sobótki i okolic. Za swoją pracę zawodową, w czasie której kształtował młode pokolenia, otrzymał liczne wyróżnienia.
Za służbę w szeregach ochotniczego pożarnictwa i zaangażowanie w pracę na rzecz środowiska wiejskiego, otrzymał liczne podziękowania. Przez cały okres pracy w szkolnictwie był aktywnym członkiem ZNP. Został wyróżniony za realizację zadań związku, pomnażanie jego dorobku i utrwalanie chlubnych tradycji.
Jako nauczyciel historii wielokrotnie przygotowywał uczniów do konkursów, za co otrzymał podziękowanie z rąk Wielkopolskiego Kuratora Oświaty Karola Seiferta oraz Wiceprezes Zarządu DIAK Joannę Tekielak.
Jako mieszkaniec Sobótki i nauczyciel historii, podjął się napisania kroniki wsi. Jego praca jest cennym źródłem poznania dziejów Sobótki i okolic.
Współpracował z licznymi organizacjami, instytucjami oraz Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy, któremu przekazał cenne zbiory tradycji ludowej regionu wielkopolskiego, a tym samym zasilił ekspozycję Wielkopolskiego Parku Etnograficznego.
Angażował się w przygotowywanie wyborów do Rad Narodowych, za które otrzymał liczne podziękowania.
Społeczność sobótkowska ceni go również za to, że w 1978 r. stanął wśród pomysłodawców, którzy zawiązali komitet budowy sali gimnastycznej dla uczniów Szkoły Podstawowej w Sobótce. Sala ta służy uczniom do dnia dzisiejszego, a obecnie przechodzi swój renesans i już od września 2014r. uczniowie zobaczą ją w nowej odsłonie.