Jan Kręplewski urodził się 4 stycznia 1941 roku w Radziejowie KujawskimLINK(woj. kujawsko-pomorskie). Jego ojciec, Bolesław Kręplewski, pracował w urzędzie pocztowym w rodzinnej miejscowości. Matka, Irena Kręplewska, z domu Patykowska, wychowywała troje dzieci. Jan Kręplewski miał jedną starszą siostrę Mariannę i młodszego brata Zbigniewa.
Edukacja (lub „młodość”)
Jan Kręplewski uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Radziejowie Kujawskim. Następnie podjął naukę w pięcioletnim Państwowym Technikum Rolniczym w Bielicach (powiat mogileński), które ukończył w roku 1961. Po otrzymaniu dyplomu, podjął staż w prezydium Powiatowej Rady Narodowej, w rodzinnej miejscowości, jako inspektor ochrony roślin. Po trzech miesiącach stażu został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej.
Etapy działalności
1 maja 1970 roku Jan Kręplewski przeniósł się z Radziejowa Kujawskiego do Sulina, maleńkiej miejscowości, w dawnym województwie poznańskim, dzisiaj województwo wielkopolskie (powiat gnieźnieński)LINK, gmina Kłecko.Tutaj osiadł na stałe. Podjął pracę jako kierownik produkcji roślinnej i zwierzęcej w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej VI Zjazdu PZPR w Sulinie. Praca, do której sumiennie się przykładał, stała się dla niego życiowym celem. Starał się polepszać warunki pracy na wsi, aby tym, z którymi pracował, było lżej uprawiać polską ziemię i prowadzić dochodową hodowlę. Wiedział też, że cały czas należy poprawiać również warunki życiowe pracowników. Miał świadomość, iż ma to wpływ na ich zaangażowanie w pracę.
Etap pierwszy
Pierwszym bardzo ważnym działaniem jakiego się podjął było dążenie do budowy obiektów gospodarskich. Starania mające na celu tę budowę podjął już w 1971 roku. Plany udało się zrealizować. Był to duży sukces, ponieważ w ten sposób można było zwiększyć produkcję zwierzęcą, a w konsekwencji podnieść obroty i zwiększyć dochody całej spóldzielni, a więc i wszystkich pracowników. Kolejnym ważnym celem jaki postawił sobie pan Kręplewski była budowa sklepu spożywczego. Dla mieszkańców niewielkiego Sulina budowa sklepu spożywczego miała kolosalne znaczenie,gdyż najbliższa wioska, gdzie mogli robić zakupy, była oddalona o 4 kilometry, a miasteczko gminne o 9 kilometrów. Poczuli, że różnice między wsią a miastem zaczynają się zmniejszać.
W tym samym czasie prowadzono też budowę i remonty budynków mieszkalnych. Dzięki temu warunki socjalne pracowników spłódzielni zdecydowanie się poprawiły.
Etap drugi
Jan Kręplewski zadbał również o doprowadzenie wody pitnej do każdego gospodarstwa w Sulinie.Nastąpiło to na przełomie 1972 i 1973 roku. Fundusze na tę inwestycję zostały pozyskane z Wojewódzkiego Związku Rolniczych Spółdzielni Produkcyjnych w Poznaniu, do którego pan Kręplewski pisał liczne wnioski, aż jego plany zostały zrealizowane. Doprowadzenie wody z przydomowych studni do każdego z mieszkań było bardzo ważne. Nie trzeba już było nosić wody wiadrami. Doprowadzenie rurami tej wody do budynków gospodarskich, zdecydowanie polepszyło warunki pracy i bardzo skróciło czas tej pracy przy oporządzaniu bydła i trzody chlewnej. W owych czasach Sulin został pierwszą miejscowością w gminie, która mogła pochwalić się własnymi wodociągami.
Jan Kręplewski starał się iść z postępem i zajął się też zmechanizowaniem spółdzielczego gospodarstwa rolnego. Sprowadził pierwszy kombajn do gminy i nowoczesne maszyny rolnicze. Jego, jak na owe czasy, nowatorkie pomysły nie zostały jednak przyjęte z entuzjazmem, ponieważ współmieszkańcy byli przyzwyczajeni do tradycyjnej pracy na roli i nie widzieli w tych maszynach sprzymierzeńców. Jan Kręplewski organizował więc zebrania członków spółdzielni i przekonywał, że korzystanie z takich dobrodziejstw techniki przyspieszy i usprawni przeprowadzenie żniw.
Kolejne etapy…
Pod koniec lat siedemdziesiątych Jan Kręplewski obrał sobie kolejny cel. Była nim poprawa warunków sanitarnych pracowników spółdzielni. Do tej pory nikt nie dbał o sposób odprowadzania nieczystości, który byłby choć trochę przyjazny środowisku. Jan Kręplewskiego podjął więc inicjatywę mającą na celu budowę zbiorczego szamba, do którego miały być odprowadzane nieczystości. Udało mu się przekonać przełożonych o tym, jak ważna dla ludzi jest ta inicjatywa. Zarząd rolniczej spółdzielni produkcyjnej podjął więc decyzję o zakupieniu i dostarczeniu mieszkańcom Sulina materiałów i maszyn do budowy szamba. Wspólnymi siłami udało się tę inwestycję wykonać w dość krótkim czasie.
Znaczenie postaci
Jan Kręplewski starał się pomóc mieszkańcom Sulina w poprawieniu ich warunków mieszkalnych i sanitarnych. Wprowadzał metody, które miały na celu usprawnić pracę na roli i zwiększyć jej wydajność. Współcześnie jego zasługi wydają się oczywistym minimum życiowym, ale ówcześni mieszkańcy Sulina wspominają te czasy jako przełomowe.
Za swoje zasługi Jan Kręplewski został uhonorowany uchwałą Rady Państwa, z 21 stycznia 1981 roku, Brązowym Krzyżem Zasługi.