January Jasiński

Pochodzenie

Józef January Jasiński urodził się w 18 września 1929 r. w rodzinie zagórowskiego organisty. Ojciec jego prócz obowiązków zawodowych zajmował się także nauczaniem gry na skrzypcach i na akordeonie. Dostrzegł muzyczne uzdolnienia syna Józefa i nauczył go swego rzemiosła.

Dzieciństwo

Czas dzieciństwa Józefa J. Jasińskiego przypadł na II wojnę światową, która zmieniła losy jego rodziny. Ojciec został wywieziony do obozu w Inowrocławiu, zaś bracia wysłani na przymusowe roboty do Niemiec. Również i 10–letniego Józia skierowano do pracy w zagórowskiej mleczarni.

Edukacja

Przed wybuchem wojny Józef J. Jasiński ukończył zaledwie trzy klasy szkoły podstawowej i dopiero po zakończeniu wojny mógł kontynuować naukę. Po szkole podstawowej przyszedł czas na szkołę średnią – wybór padł na Liceum Pedagogiczne w Koninie. Tuż po maturze został powołany do wojska, gdzie po odbyciu służby zasadniczej zaproponowano mu pracę żołnierza zawodowego. Jednak wybrał on zawód zgodny z jego powołaniem – został nauczycielem. Dla zdobycia pełnych kwalifikacji zawodowych ukończył Studium Nauczycielskie w Ostrowie Wielkopolskim na kierunku „wychowanie muzyczne” oraz poznańską Wyższą Szkołę Muzyczną.

Praca zawodowa

Józef J. Jasiński całe życie przepracował jako nauczyciel muzyki. Był pasjonatem swojego zawodu. Pracę rozpoczął w 1950 r. w Kawnicach, następnie były szkoły w Sierniczu, Zagórowie i Rychwale. W latach 1970–75 pracował w słupeckim liceum ogólnokształcącym, skąd przeszedł później do Zespołu Szkół Zawodowych, gdzie pełnił stanowisko wicedyrektora. Z zaangażowaniem prowadził chóry szkolne, uczył młode pokolenia grać na instrumentach muzycznych, zakładał zespoły akordeonowo–mandolinowe. Swą pasją zaraził wielu młodych ludzi i odkrył w nich muzyczne talenty.

Życiowe pasje

Harcerstwo

Harcerstwo było pierwszą wielką pasją w jego życiu. W szeregi harcerskie wstąpił w 1937 r. w Zagórowie. Swą przygodę z harcerstwem kontynuował po wojnie, pełniąc funkcje zastępowego, przybocznego i drużynowego. Podczas obozów harcerskich hufca Słupca wielekrotnie był oboźnym. W latach 1973–75 pełnił funkcję zastępcy komendanta Hufca Słupca. Był też członkiem Rady Przyjaciół Harcerzy, gdzie wspomagał młodych w ich działaniach.

Orkiestra strażacka

Muzyka od zawsze była obecna w domu Jasińskich. Ojciec po wojnie utworzył w Zagórowie orkiestrę strażacką a syn poszedł w jego ślady. W 1978 r. reaktywował on w Słupcy orkiestrę strażacką. W tym celu musiał znaleźć sponsorów na zakup instrumentów muzycznych czy kupno mundurów dla swego zespołu. Pierwszy koncert wzbudził wielki społeczny aplauz w niewielkim miasteczku i zachęcił nieujawnione talenty do zgłoszenia się na próby. Utworzona w ten sposób orkiestra funkcjonuje do dziś. Po jego śmierci batutę przejął syn Jan, również uzdolniony i wykształcony muzycznie nauczyciel. Kontynuuje on dzieło swego ojca a w szeregi strażackiej orkiestry wciągnął też swojego syna Tobiasza. Żonę Beatę także poznał w orkiestrze.

Znaczenie postaci

Ludzie pokroju Józefa J. Jasińskiego są dla małych środowisk postaciami nietuzinkowymi. Pasja, z jaką podchodzą do życia, aktywizuje innych i pokazuje, że zawsze można odkryć w sobie talent, znaleźć ludzi podzielających zainteresowania i widzących sens w ich rozwijaniu. To, że Józef J. Jasiński zadbał o kontynuację dzieła swojego ojca oraz wykształcił syna na godnego następcę świadczy o szacunku i odpowiedzialności za dalsze losy orkiestry.