Pochodzenie
Kazimierz Nieżychowski urodził się w Granówku 14 lipca 1892 roku, a zmarł 6 czerwca 1987 roku. Jego rodzicami byli Stanisław Niewżychowski i Łucja Taczanowska. Był żonaty z Aleksandrą Sieradzką. Z tego małżeństwa miał dwie córki Basię i Annę.
Dzieciństwo
Kazimierz Nieżychowski miał brata Jacka (polski aktor, artysta).
Edukacja (lub „młodość”)
Studiował rolnictwo w Berlinie. W grudniu 1918 roku został wezwany do Poznania do objecia dowództwa na Dworcu Głównym w Poznaniu. W tym miesiącu również został zaakceptowany jego pomysł – utworzenia artylerii dla powstańców. 30 grudnia 1918 roku został tymczasowym dowódcą oddziału artylerii przy ulicy Solnej w Poznaniu. W nocy z 2 na 3 stycznia 1919 roku, wraz z żołnierzami artylerii i kawalerii zaatakował Biedrusko, gdzie zdobył trochę broni, amunicji i innego wyposażenia.
Etapy działalności
Oficjalnie już 3 stycznia 1919 roku został mianowany na stałe dowódcą artylerii, w której skład wchodziło 5 półbaterii dwudziałowych, czyli 450 ludzi. Jedną baterię wysłał na front północny, a jedną na front zachodni. Wraz ze swoimi żołnierzami wspierał atak na Ławicę w Poznaniu. Tym przyczynił się do poddania sie Niemców. Walczył pod Kcynią, Szubiniem i Rynarzewem. Dostał awans 11 lutego 1919 do stopnia podporucznika. Potem walczył pod Lesznem. Dowodził 1 baterią 1 Pułku Artylerii Lekkiej Wielkopolskiej, który później został przemianowany na 15 Pułk Artylerii Polowej Wielkopolskiej. W marcu 1919 roku wyjechał do Małopolski Wschodniej, gdzie walczył z Ukraińcami. 20 lipca 1919 roku dowódca Grupy Wielkopolskiej, generał Daniel Konarzewski złożył mu „wyrazy najwyższego uznania i podziękowania”. W styczniu 1920 roku walczył na Pomorzu, a potem z bolszewikami.
Etap pierwszy
W czasie I wojny światowej najpierw walczył w armii niemieckiej. Walczył na froncie zachodnim i awansował na wicewachmistrza.
Etap drugi
Awansowany do stopnia podporucznika walczył pod Lesznem. Później w Polsce wschodniej walczył z Ukraińcami, a następnie na Pomorzu. Od wiosny 1920 do końca rokuwalczył z bolszewikami.
Kolejne etapy…
W grudniu 1920 roku został przeniesiony do rezerwy. Został awansowany do stopnia kapitana. Później posiadał majątek ziemski w Clewnie. Działał w organizacjach powstańczych. Od września 1939 roku był zastępcą dowódcy batalionu wartowniczego „Kalisz”. W czasie okupacji przebywał w Generalnym Gubernatorstwie
Znaczenie postaci
Po zakończeniu II Wojny Światowej zajmował się organizacja spółdzielni rolniczych i spożywczych. Pracował tak do 1958 ruku, gdy przeszedł na emeryturę. Jest bardzo ważną postacią z okresu I Wojny Światowej, gdyż jako dowódca i Polak wsławił się w zwycięskie walki z agresorami.