Pochodzenie
Dzieciństwo
Syn Józefa pochodził z francusko-polskiej rodziny. Dziadek księdza Ullina – Bernard, jako rodowity Francuz, emigrował do Polski i osiadł jako obywatel w Poznaniu.
Edukacja (lub „młodość”)
Ksiądz Szymon Ullin został wyświęcony w 1829 r. w Poznaniu. W 1852 r. objął probostwo w Sławoszewie i Kretkowie.
Etapy działalności
Już po pierwszych miesiącach swojej pracy duszpasterskiej stanął przed trudnym wyzwaniem – w okolicy szalała epidemia cholery, która pochłonęła życie około 80 mieszkańców parafii. Ksiądz Ullin narażał własne życie niosąc posługę kapłańską chorym i umierającym.
Etap pierwszy
Po ustąpieniu zarazy zajął się pracą duszpasterską, rozwijał działalność różnych organizacji kościelnych. Włączył się w nurt działalności narodowej. W okresie manifestacji narodowo-religijnych na przełomie 1861 i 1862 tuż przed powstaniem styczniowym organizował nabożeństwa za dusze znanych Polaków m in. Adama Czartoryskiego, Tytusa Działyńskiego oraz uroczystości dla upamiętnienia 200-nej rocznicy Odsieczy Wiedeńskiej (12.09.1861r.)
Etap drugi
22 stycznia 1863 roku w zaborze rosyjskim wybuchło powstanie styczniowe. Parafię sławoszewską dzieliło od granicy zaborów kilka kilometrów. Stąd następował przerzut ochotników przez granicę do oddziałów Edmunda Taczanowskiego. W pomocy w przekraczaniu granicy dużą rolę odgrywał ks. Szymon Ullin. Z tego też powodu dwór Taczanowskich i plebania w Sławoszewie były wielokrotnie rewidowane przez wojsko i żandarmię pruską.
Kolejne etapy
Ks. Ullin stanowczo występował przeciw germanizacji, zwłaszcza w okresie kulturkampfu. Odważnie stawał w obronie języka polskiego. Za korespondencję z władzami pruskimi w języku polskim – co było zabronione, był karany karami pieniężnymi. Dotykały go także z tego powodu szykany i prześladowania.
Znaczenie postaci
W czasie swojej pracy duszpasterskiej na terenie parafii prowadził działalność charytatywną, pomagał biednym ludziom. Stał się człowiekim znanym, cenionym i podziwianym w całej Wielkopolsce. Zmarł w wieku 74 lat, w Sławoszewie 11 kwietnia 1877 roku. Na jego pogrzeb przybyły tłumy mieszkańców. Grób kapłana znajduje się na cmentarzu przykościelnym. Mieszkańcy Sławoszewa w setną rocznicę jego śmierci umieścili na grobie tablicę pamiątkową.