Pochodzenie
Lechosław Majewski urodził się 15 maja 1929 r. w Trzemesznie.
Dzieciństwo
Miał 10 lat, gdy wybuchła II wojna Światowa. Razem z rodziną został wysiedlony przez Niemców do Krakowa. W tym czasie pracował m.in. przy produkcji kuchenek, został wzięty do kopania okopów pod Tarnowem oraz był złapany w łapance ulicznej przez hitlerowców.
Po zakończeniu wojny wrócił w rodzinne strony, gdzie nasz bohater kontynuował naukę w liceum w Trzemesznie.
Edukacja i młodość
W 1949 r. zdał maturę i rozpoczął studia medyczne w Poznaniu. W listopadzie 1954r. uzyskał dyplom lekarza medycyny i wraz z żoną Teresą osiedlili się w Orchowie. Tu wychowali dwójkę dzieci, syna Wiktora i córkę Magdalenę.
Żona była farmaceutką. Ukończyła Akademię Medyczną w Poznaniu w 1953r. Później pracowała przez lata jako farmaceutka w orchowskiej aptece. Zmarła w 1986r.
Córka Magdalena-lekarz pedriatra, ukończyła Akademię Medyczną w Poznaniu w 1983r. Pracuje w Orchowie. Syn Wiktor – farmaceuta, ukończył Akademię Medyczną w Poznaniu w 1979r. Pracuje w Orchowie, prowadzi wraz żoną prywatną aptekę.
Nauka
1945r.-1949r. – nauka w gimnazjum i w liceum w Trzemesznie.
1949r. – matura.
1949r.-1950r. – Uniwerstyet Poznański – Wydział Lekarski.
1950r.-1954r. – Akademia Medyczna w Poznaniu .
3.10.1954r. – uzyskanie dyplomu.
Z pokolenia na pokolenie
Historia orchowskiej Służby Zdrowia od lat związana jest z rodziną dr. Majewskiego. Jego teść Edmund Bernardczyk był tu lekarzem, potem on sam, a teraz jego córka Magdalena. W ich ślady idzie także wnuczka, która jest już na piątym roku studiów medycznych.
Lekarze Ośrodka Zdrowia :
1. Niemiecki lekarz z Berlina -1899 r.
2. Dr. Goede- niemiecki lekarz – pracował w Orchowie aż do 1926r.
3. Edmund Bernardczyk – teść Lechosława Majewskiego, w 1933r. był jedynym lekarzem w powiecie mogileńskim, prowadził aptekę – pracował w latach 1926 – 1939. i po powrocie z niewoli w latach 1945 -1955.
4. Barbara – córka Edmunda Bernardczyka, która pracowała z nim w latach 1952-1954.
5. Dr. Kwieciński – sprawował opiekę medyczną w Orchowie podczas wojny.
6. W 1954r. lekarzem w Orchowie został Lechosław Majewski.
Działalność Lechosława Majewskiego w służbie zdrowia :
1960-1970 – zorganizowanie Wiejskich Szkół Zdrowia obejmujące 3 kursy po10 wykładów. Akcje profilaktyczno-odczytowe objęły wszystkie miejscowoćsi rejonu tutejszego Ośrodka Zdrowia.
1962 r. (kwiecień) – otwarcie Poradni (filii Ośrodka Zdrowia) przy PGR Osówiec, o pełnym zakresie działania. Była ona czynna 2 razy w tygodniu. Otwarta była do 1992 r. W 1964 r. z przedstawicielami Ministerstwa Zdrowia, opracowano w Gminnym Ośrodku Zdrowia Orchowo zarys takich poradni w kraju (miejscowości do 1000 mieszkańców, odległość 7 km od Ośrodka Zdrowia). Projekt ten jednak nie wszedł w życie i poradnia w Osówcu była jedyną działającą w kraju.
1963 r. – otwarcie Poradni Geriatrycznej dla osób po 50 roku życia. Raz w miesiącu wzywano pacjentów indywidualnie na bezpłatne badanie. Opieką obięto 998 pacjentów. Chorych spisywano, kierowano w celach diagnostycznych i na leczenie do szpitali w Mogilnie i Strzelnie.
Od 29.04.1960r. do 1.06.1975r. przy Gminnym Ośrodku Zdrowia w Orchowie działała Izba Porodowa (10 łóżek).
Od 1956 r. opieka nad dziećmi w szkołach i przedszkolach (około 800 dzieci). Badania przeprowadzano 2 razy w roku (kwiecień, wrzesień), na miejscu w szkołach. Do 1983 r. doktor L. Majewski prowadził takie badania sam w całym rejonie.
W latach 1954 -1958 Pan doktor dojeżdżał do chorych motocyklem, od 1958r. samochodem – Syreną.
Praca
1.11.1954r. – rozpoczęcie pracy w Ośrodku Zdrowia w Orchowie – Wydział Rejonowy Zdrowia Mogilno do 1.06.1975r.; od 1.06.1975r. do 1978r. – ZOZ Konin-Gminny Ośrodek Zdrowia Orchowo; od 1978r.-1993r. ZOZ Słupecki – GOZ Orchowo od1993r.-1994r. Urząd Gminy Orchowo – GOZ Orchowo.
W latach 1955r.-1958r.- praca w Ośrodku Zdrowia Gębice i w Ośrodku Zdrowia w Wójcinie (trzy razy w tygodniu).
1.06.1958r. – zorganizowanie Poradni Dla Dzieci zdrowych (wezwania indywidualne raz w miesiącu). Poradnia została otwarta ze względu na wysoką umieralność dzieci i noworodków (około 30 dzieci rocznie w tym 20-15 dzieci do 1 roku życia). Po trzech latach ,,przymusowej” poradni liczba zgonów spadła do 2-3.
W 1961 r. kosztem 3 milionów złotych zostaje wybudowany w Orchowie drugi co do wielkości w kraju Wiejski Ośrodek Zdrowia. W jego skład wchodziły: gabinety lekarski i dentystyczny, gabinet dla dzieci chorych i zdrowych (poradniaD), izba porodowa zajmująca całe piętro budynku, obszerna poczekalnia, pomieszczenia administracyjne i gospodarcze oraz mieszkania dla położnej i pielęgniarki. Kierownikiem tej nowoczesnej placówki został doktor Lechosław Majewski.
Kursy i Szkolenia
1961r. – Studium Doskonalenia Lekarzy – Instytut Medycyny Pracy i Higieny Wsi w Lublinie.
1967,1968,1969 – Organizacja Ochrony Zdrowia w Środowisku Wiejskim.
1968r. – Warszawa – Toksykologia Środków Ochrony Roślin.
1972r. – Białystok – Problemy Opieki Zdrowotnej nad matką i dzieckiem.
Działalność społeczna
1957-1958r. – Pan doktor Lechosław Majewski aktywnie uczestniczył w pracach Społecznego Komitetu Elektryfikacji Wsi. Pełnił w nim funkcję skarbnika.
Komitet powstał 24.01.1957r.. Przystąpiło do niego147 osób. Montaż linii elektrycznej rozpoczęto 8.10.1957r., a ukończono 8.02.1958r.
W 1989r. Pan Lechosław Majewski był członkiem Komitetu Wyborczego Solidarności w wyborach do parlamentu.
Znaczenie postaci
Lechosław Majewski przez 58 lat swojej pracy wprowadził wiele udogodnień i nowatorskich pomysłów sprzyjających zadowoleniu pacjentów. Jego działania dostrzeżono także na wyższych szczeblach i uhonorowano go następującymi odznaczeniami: Zasłużony Dla Województwa Konińskiego, Zasłużony Lekarz PRL-u, Srebrny Medal PCK, Zasłużony Dla Województwa Bydgoskiego, oraz nadaną przez Ministra Zdrowia w 1960 r. odznaką Za Wzorową Pracę W Służbie Zdrowia. O tym jak dalece doceniano pracę doktora L.Majewskiego świadczy także jego udział w delegacji Ministerstwa Zdrowia, która odwiedziła Grecję i Turcję.
Poza działaniami w dziedzinie medycznej, dr. Majewski udzielał się także społecznie.
Dlatego uważamy, że jest on osobą, która swoją pracą i zaangażowaniem w sprawy środowiska, w którym żyje, może służyć jako przykład młodym ludziom.