Pochodzenie

Leon Mielżyński, herbu Nowina urodził się 21 grudnia 1809 roku w Pawłowicach. Był synem Stanisława i Prowidencji Honoraty z Zarembów. Miał cztery siostry: Elżbietę, Józefę, Filipinę i Eleonorę. Był mężem Felicji Potockiej z Będlewa, herbu Pilawa, oraz ojcem Anny, Maksymiliana, Macieja i Marii.

Dzieciństwo

Leon Mielżyński za młodych lat większość czasu spędza w rodzinnym pałacu
w Pawłowicach. Wychowuje go przede wszystkim matka ponieważ jego ojciec jest pułkownikiem piechoty Księstwa Warszawskiego i większość młodzieńczych lat Leona spędził na wojnie. Kiedy Leon Mielżyński kończy 17 lat umiera mu ojciec. Po śmierci ojca dziedziczy takie miejscowości jak Pawłowice i Kąkolewo.

Udział w Powstaniu Listopadowym

Wychowany w postawie patriotycznej, którą zaszczepił w nim ojciec Leon Mielżyński wyrusza 13 grudnia 1830 r. do Królestwa Kongresowego, by wziąć udział w powstaniu listopadowym. Walczył jako podporucznik w korpusie gen. Macieja Rybińskiego.
Niestety po upadku powstania, kiedy wrócił do domu ówczesne władze pruskie skazały go na pół roku więzienia i konfiskatę majątku.

Późniejsza działalność patriotyczna, społeczna i gospodarcza

W 1835 r. Leon Mielżyński był jednych ze współzałożycieli „Kasyna Gostyńskiego” – był to klub towarzyski którego celem było propagowanie nowoczesnej gospodarki oraz rozwijanie oświaty.
Leon Mielżyński był w późniejszym okresie jednym z udziałowców spółki „Bazar Poznański”. Była to na ówczesne czasy nowatorska spółka akcyjna, której celem było podniesienie polskiego przemysłu, rękodzieł, rolnictwa i handlu poprzez zbudowanie gmachu, centrum dla polskich kupców.
W dniach 7-9 lutego 1839 r. hrabia Leon Mielżyński dał na własność ziemię 41 rolnikom, którzy zobowiązali się płacić czynsz na rzecz dworu.
28 marca 1848 roku Leon Mielżyński udał się do Leszna, by wziąć udział w demonstracji, która miała na celu poparcie polskich dążeń narodowościowych. Wszystkim Polakom, którzy uczestniczyli w tej manifestacji, zarówno szlachcie, jak i chłopom zrzucano z głów konfederatki, a z ubrań odrywano biało-czerwone kokardy.
Leon Mielżyński był również inicjatorem powstania w Pawłowicach filii Ligi Polskiej, której głównym celem była obrona interesów Polaków przy wykorzystaniu legalnych metod działania. Zgodnie z hasłami solidaryzmu narodowego do Ligi należeli reprezentanci różnych grup społecznych.
Leon Mielżyński przez kolejne lata życia pomnażał majątek oraz rozwijał gospodarkę wsi, których był właścicielem. W skład jego majątku wchodziły miejscowości takie jak: Pawłowice, Kąkolewo, Kociugi, Mały Dwór, Łęka Wielka, Żytowiecko, Grodzisko.
W 1885 roku oddał te ziemie swoim dwóm synom pod zarząd.

Ostatnie lata życia

Leon Mielżyński ostatnie lata swego życia spędził w Dreznie, gdzie opiekowała się nim jego rodzina. Jak na ówczesne czasy dożył bardzo sędziwego wieku, zmarł 29 października 1900 roku w wieku prawie 91 lat. Jego ciało zostało przewiezione do Pawłowic. Pochowany został w krypcie pod kościołem Matki Bożej Śnieżnej w Pawłowicach.