Pochodzenie
Ludwik Naglik urodził się 10 lipca 1910r. w Pakosławiu. Jego matka Józefa Naglik (z domu Szczepańska), była na gospodarstwie w Pakosławiu, ojciec – Stefan Naglik pochodził z Pakosławia i był listonoszem. Miał ośmioro rodzeństwa: Antoninę Naglik (ur.1899r.), Mariannę Naglik (ur.1902r.), Teodorę Naglik (ur. 1903r.), Annę Naglik (ur. 1906r.), Jadwigę Naglik (ur. 1904r), Ignacego Naglika (ur. 1908r.), Stanisława Naglika (ur.1912r.), Marcelego Naglika (ur. 1916r.)
Dzieciństwo
Ludwik Naglik od najmłodszych lat pomagał swojej matce i starszemu rodzeństwu w pracach gospodarskich, takich jak: sprzątanie, pasienie gęsi i krów, roboty w polu.
Edukacja
Do szkoły podstawowej chodził w Pakosławiu. Zaczynał naukę w szkole niemieckiej, a kończył po odzyskaniu niepodległości- w szkole polskiej. Był dobrym uczniem i nie sprawiał kłopotów wychowawczych. Wyniki miał na tyle dobre, że po ukończeniu szkoły podstawowej bez problemów został przyjęty do dalszej nauki w Męskim Gimnazjum w Rawiczu. Maturę zrobił w roku 1929.
Praca
Po ukończeniu szkoły Ludwik Naglik podjął pracę najpierw jako urzędnik Wójtostwa w Chojnie, potem w instytucji finansowej w Mogilnie. W czasie wojny pracował jako robotnik, a po jej zakończeniu w Gminnej Spółdzielni Samopomoc Chłopska w Pakosławiu. Później jakiś czas pracował w rodzinnym gospodarstwie rolnym, gdyż na skutek szykan ze strony władzy (Urząd Bezpieczeństwa) z pracą GS-ie musiał sie rozstać. Następną pracą zawodową pana Ludwika (lata 1956-1961), było kierowanie Powiatowym Związkiem Kółek i Organizacji Rolniczych w Rawiczu. W latach 1961 – 1976 był urzędującym prezesem Powiatowego Związku Spółek Wodnych w Rawiczu.
Stan rodzinny
Ludwik Naglik ożenił się 8.02.1941 r. z Józefą Jórdeczką, która pochodziła ze Słupi Kapitulnej. Mieli pięcioro dzieci:
– Edwin Naglik (ur. 1941 r.) Po maturze zdanej w rawickim Liceum Ogólnokształcącym, studiował w Poznaniu i został magistrem inżynierem rolnictwa, a po kilku latach pracy w placówce puławskiego Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa zlokalizowanej w Baborówku koło Szamotuł, obronił doktorat z zakresu nauk rolniczych w Poznaniu.
– Jerzy Naglik (ur. 1943 r.) Zdał maturę w rawickim Liceum Ogólnokształcącym. Skończył studia na Politechnice Poznańskiej i został magistrem inżynierem mechanikiem.
– Ryszard Naglik (ur. 1945 r.) Ukończył Technikum Mechanizacji Rolnictwa w Powodowie i tam zdał maturę. Zmarł 17 września 2007r.
– Zofia Rucińska (z domu Naglik, ur. 1951 r.) Skończyła Technikum Rolnicze w Powodowie i tam zrobiła maturę.
– Aleksander Naglik (ur. 1956 r.) Ukończył Technikum Hodowli Roślin i Nasiennictwa w Bojanowie. Zdał maturę.
Poseł na Sejm
W latach 1957-1961 Ludwik Naglik był posłem na Sejm. W Sejmie reprezentował Zjednoczone Stronnictwo Ludowe. Pracował w sejmowej komisji przemysłu ciężkiego, chemicznego i górnictwa. Koncentrował się na pracach w komisji i w klubie poselskim ZSL, przygotowujących materiały na posiedzenia plenarne Sejmu. Z wystąpień na posiedzeniach plenarnych po paru próbach zrezygnował, gdyż teksty tych wystąpień były cenzurowane. Nawet wybór do Sejmu nie spowodował zrehabilitowania Ludwika Naglika za niesłuszne kilkuletnie szykany w okresie stalinizmu.
Więzienie
Ludwik Naglik za swoje poglądy i zgodną z nimi działalność opozycyjną był w czasach stalinizmu (lata 1946 do 1954) szykanowany częstymi przesłuchaniami, zatrzymaniami i aresztowaniami. Najczęściej był przetrzymywany w aresztach Urzędu Bezpieczeństwa w Rawiczu i w Lesznie. Jego syn, Jerzy tak wspomina ten czas: ” W latach 1946 – 1954 ojciec był uważany przez ówczesną władzę za wroga politycznego i za to spotykały go szykany ze strony funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa. Przejawem tego były częste rewizje (przeszukania) w domu, przesłuchania, zatrzymania (aresztowania) trwające po kilka dni i dłużej. Metody przesłuchania często były brutalne i niektóre z nich według dzisiejszych kryteriów były torturami. Jedno z takich aresztowań szczególnie zapadło mi w pamięć ze względu na czas trwania (od końca roku 1950 do maja 1951 r.). Ojca nie było z nami, ledwie zdążył wrócić przed urodzeniem się mojej siostry. Przez cały ten czas nie przedstawiono mu formalnych zarzutów, o procesie sądowym nie wspominając. Powodem szykanowania ojca była przynależność – już od czasów przedwojennych – do Polskiego Stronnictwa Ludowego i związana z tym działalność opozycyjna w stosunku do narzuconego Polsce powojennego ustroju”.
Działacz społeczny
Ludwik Naglik już w okresie międzywojennym – będąc uczniem gimnazjalnym – wygłaszał pogadanki na zebraniach chłopskich. Po wojnie włączył się szeroko do pracy w Związku Samopomocy Chłopskiej, wysuwając na zebraniach wnioski dotyczące rozwoju Pakosławia, elektryfikacji wsi itp. Był on głównym inicjatorem powołania Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” oraz Gminnej Kasy Spółdzielczej; działał w zarządach tych placówek. Stanął na czele Komitetu Budowy nowej szkoły w Pakosławiu, jak również budowy Pomnika-Tablicy Pamięci Ofiar Obu Wojen. Przewodniczył równeiż komitetowi elektryfikacji Pakosławia. Po rozwiązaniu Polskiego Stronnictwa Ludowego wstąpił do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. Przez kilka lat był w zarządzie wojewódzkim ZSL. Działał społecznie w kółkach rolniczych i spółkach wodnych w gminie, powiecie i województwie. Był też honorowym korespondentem Głównego Urzędu Statystycznego. Za wielostronną działalność Ludwik Naglik został uhonorowany wysokimi odznaczeniami państwowymi i licznymi dyplomami uznania.
Zmarł 29 września 1978 r. W związku z jego śmiercią napisano w kronice Kółka Rolniczego: „Dnia 29 września 1978 r. zmarł nagle, przeżywszy lat 68, aktywny członek zarządu naszego Kółka Rolniczego i wielu organizacji. Naieubłagana śmierć wyrwała go z naszych szeregów. Była to wielka strata nie tylko dla wsi Pakosław, ale również dla naszego środowiska”.
Zainteresowania
Ludwik Naglik interesował się szeroko pojmowaną polityką. Bardzo bliska mu była działalność samorządowa, oświata, polityka międzynarodowa i kwestie ustrojowe w kraju. Widział konieczność unowocześniania gospodarstw, dlatego czytał oraz często wprowadzał w życie nowinki rolnicze. Uwielbiał konie, często zabierał swoich synów na „męskie” przejażdżki wzdłuż rzeki Orli. Wieczorami cała rodzina siadała przy stole i godzinami wsłuchiwała się w głos Ludwika, który czytał dla nich powieści, nowele i opowiadania…
Znaczenie postaci
Ludwik Naglik swoim działaniem pokazał, że konsekwencją i uporem można dojść do wytyczonych celów. Uznawał, że należy bronić swoich przekonań w sprawach ważnych dla społeczności lokalnych i w większej skali. Historia pokazała, że dobrze zorganizowani ludzie podobnego pokroju mogą nawet zmienić ustrój państwa.
Dziś Pakosław to prężnie rozwijająca się miejscowość między innymi dzięki poczynaniom Ludwika Naglika w zakresie:
Elektryfikacji
Symboliczne i zarazem całkiem dosłowne „wychodzenie z ciemności”. Mieszkańcy Pakosławia wcześniej niż wynikało to z planów państwa mogli korzystać ze zdobyczy techniki i kultury (napęd elektryczny maszyn gospodarskich i urządzeń domowych, radio i – nieco później – telewizja).
Spółek wodnych
Ich działalność przyczyniła się do poprawy gospodarki zasobami wodnymi, zmniejszało się zagrożenie powodziami i pozwalało lepiej wykorzystywać zasoby wody.
Budowy szkoły podstawowej
Dzieci z Pakosławia i Góreczek Wielkich miały bliżej do szkoły podstawowej. Jakość nauczania też była wyższa ze względu na likwidację klas łączonych i lepsze wyposażenie w pomoce dydaktyczne. Zwiększało to szanse dzieci na dalsze kształcenie.
Utworzenia Gminnej Spółdzielni Samopomoc Chłopska
Ułatwienie ludności całej gminy dostępu do towarów niezbędnych do życia i produkcji rolnej: sklepy z artykułami spożywczymi i przemysłowymi, opał, nawozy sztuczne, środki ochrony roślin… W konsekwencji prowadziło to do uzyskiwania wyższej wydajności produkcji rolniczej i wzrostu poziomu życia.
Kółek rolniczych
Ich działalność umożliwiała dostęp do sprzętu potrzebnego w pracy na roli. Powodowało to znaczne zmniejszanie uciążliwości pracy rolników i zaoszczędzenie czasu.
Źródła
Kronika Szkoły Podstawowej w Pakosławiu
Wyciąg z księgi USC w Pakosławiu
Księgi parafialne Parafii św. Walentego w Pakosławiu
Stanisław Jędraś. Gmina Pakosław zielona kraina nad Orlą. Urząd Gminy Pakosław 2006
Wywiad z synem Jerzym
Wywiad z synem Aleksandrem