Powrót Encyklopedia Wielkopolan „Nie martw się, patrz jak problem rozwiązać”

mgr inż. Ludwik Trawiński

ur. 23 lipca 1931
zm.
Zespół Szkół w Sobótce - Szkoła Podstawowa

Zdjęć: 15

Pochodzenie

Ludwik Trawiński urodził się 23 lipca 1931 r. w Dąbrowie (pow. Krotoszyn, woj. wielkopolskie). Pochodził z wielodzietnej rodziny rolniczej. Jego rodzice posiadali 32-hektarowe gospodarstwo rolne w Dąbrowie. Matka Władysława z domu Czubak zajmowała się gospodarstwem domowym, a ojciec Franciszek był rolnikiem.

Dzieciństwo i młodość

W 1940 r. rodzina państwa Trawińskich została wywieziona na roboty do Niemiec, a po zakończeniu wojny w 1945 r. umieszczona w koszarach w obozie polskim w Heibronie (miasto na prawach powiatowych w południowo-zachodnich Niemczech). Tam Ludwik Trawiński rozpoczął naukę w szkole podstawowej. Po powrocie do Polski w 1946 r. kontynuował naukę w Szkole Podstawowej w Koźminie (pow. Krotoszyn, woj. wielkopolskie), kończąc ją w siódmej klasie. Następnie w latach 1949-1952 uczył się w 5-letnim Technikum Rolniczym w Bojanowie (pow. Rawicz, województwo wielkopolskie) i ukończył je w ciągu 3 lat.

Studia

W 1974 r. Ludwik Trawiński podjął zaoczne 5-letnie studia na Wydziale Rolniczym Akademii Rolniczej w Poznaniu, uzyskując w 1979 r. tytuł inżyniera rolnika, a w 1982 r. ukończył studia magisterskie na Wydziale Zootechnicznym Akademii Rolniczej w Poznaniu.

Praca zawodowa

Etap pierwszy (lata 1952-1966)

Ludwik Trawiński rozpoczął pracę zawodową w 1952 r. jako agronom w Państwowym Gospodarstwie Rolnym w Kobylnikach (powiat szamotulski, woj. wielkopolskie). W latach 1953-1956 pracował w Wojewódzkim Zarządzie Państwowych Gospodarstw Rolnych w Poznaniu. Następnie (lata 1956-1959) był kierownikiem gospodarstwa w Ośrodku Postępu Technicznego w Czempiniu (pow. Kościan, woj. wielkopolskie). W kolejnych latach (1959-1960) odbył praktykę rolniczą w Czechosłowacji, a później objął stanowisko kierownicze w Państwowym Gospodarstwie Rolnym w Sapowicach (pow. Kościan, woj. wielkopolskie), gdzie pracował przez następne siedem lat.

Etap drugi (okres sobótkowski)

W 1967 r. Ludwik Trawiński przybył do Sobótki (pow. Ostrów Wlkp., woj. wielkopolskie) i tutaj przez 46 lat kierował Stacją Hodowli Roślin Sobótka, a od 01.01.1994 r. do stycznia 2014 r. był Prezesem Zarządu i Dyrektorem Spółki z o.o. Hodowla Roślin Sobótka, doprowadzając firmę do poziomu najlepszych spółek w Polsce. Obecnie firma Hodowla Roślin Sobótka posiada ugruntowaną, wysoką pozycję na rynku. Spółka działa na obszarze 1165 ha (obszar Sobótki i Kotowiecka). Zajmuje się m.in. produkcją zbóż ozimych i jarych (odmian krajowych oraz zagranicznych), sprzedażą kwalifikowanego materiału siewnego zbóż i kukurydzy, doradztwem agrotechnicznym w zakresie odmianoznawstwa, ochrony roślin, nawożenia, produkcją rolną, hodowlą bydła mlecznego, produkcją mleka i żywca wołowego, usługową działalnością w zakresie obsługi rolnictwa (m.in. atestami opryskiwaczy). Na towary wytworzone w firmie jest duży popyt.

Zasługi zawodowe Ludwika Trawińskiego. Nagrody i wyróżnienia.

Za osiągnięcia produkcyjno-ekonomiczne zakład kierowany przez Ludwika Trawińskiego otrzymał cenne nagrody i wyróżnienia, takie jak: Sztandar Przechodni Ministerstwa Rolnictwa, Sztandar Przechodni oraz Proporzec Przechodni Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu i Zarządu Okręgu Związków Zawodowych, Odznakę za Rozwój Województwa Wielkopolskiego, „Złotą Wiechę” w woj. kaliskim oraz „Złotą Wiechę” w skali konkursu ogólnokrajowego. Firma Hodowla Roślin w Sobótce Spółka z o. o. ma opinię dobrego i rzetelnego producenta rolnego. Dzięki pracom hodowlanym w zakładzie jest prowadzonych 17 odmian grochu, a za groch wąskolistny odmiany AGRA zakład został wyróżniony w 1996 r. Złotym Medalem na Międzynarodowych Targach Rolno-Przemysłowych POLAGRA w Poznaniu. Ponadto Ludwik Trawiński prowadził systematycznie inwestycje w infrastrukturę zabudowań gospodarskich i parku maszynowego. Jego zasługą jest m.in. wybudowanie w ostatnich latach w oparciu o nową technologię obory wolnostanowiskowej na 220 sztuk bydła, wyposażonej w najnowocześniejszy sprzęt. W zakładzie kierowanym przez Ludwika Trawińskiego około 50 osób odbyło staż pracy i praktykę zawodową (studenci Akademii Rolniczej oraz uczniowie i absolwenci średnich szkół rolniczych). O tym, że jest to zakład liczący się w regionie świadczą również pozytywne opinie Starosty Powiatu Ostrowskiego, Burmistrza Gminy Nowe Skalmierzyce oraz Rad Powiatu Gminy Ostrów Wielkopolski i Nowych Skalmierzyc, wydane na okoliczność prób wyłączenia gruntów z zakładu przez Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa. Ludwik Trawiński w dowód uznania dla pracy na rzecz rolnictwa został wyróżniony 17 odznaczeniami państwowymi i resortowymi. Najwyższe odznaczenie to Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1974 r.). W 2003 r. został nominowany do tytułu Wielkopolskiego Rolnika Roku. Inne medale i odznaczenia za pracę na rzecz rolnictwa to m.in.: Srebrny Krzyż Zasługi (1969 r.), Odznaka Honorowa „Za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego” (1971 r.), odznaka „Zasłużony Pracownik Rolnictwa” (1972 r.), Medal 30-lecia Polski Ludowej (1974 r.), Odznaka Zasłużonego Działacza Związku Zawodowego Pracowników Rolnych (1978 r.), Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984 r.). Ponadto w 2012 r. został nagrodzony przez Wielkopolską Izbę Rolniczą Medalionem im. dr Aleksandra hr Szembeka „Za Działalność na Rzecz Rolnictwa i Rozwoju Wsi Wielkopolskiej”.

Działalność społeczna na rzecz mieszkańców wsi Sobótka i Kotowiecko

Ludwik Trawiński znacząco przyczynił się do rozbudowy wsi Sobótka i Kotowiecko. Z jego inicjatywy w Sobótce na miejscu istniejących czworaków wybudowano domy mieszkalne (8 bloków z 88 mieszkaniami), a w Kotowiecku powstały 64 mieszkania. Ponadto w Sobótce wykonano kanalizację wsi, drogę oraz chodniki przy blokach mieszkalnych. Ludwik Trawiński był również inicjatorem budowy sali wiejskiej i sali gimnastycznej przy Szkole Podstawowej w Sobótce z wkładem finansowym w wysokości 4 000 000 zł. Ponadto nieodpłatnie przekazał przedszkole w Sobótce oraz wspólnie ze strażakami przyczynił się do wybudowania remizy strażackiej. Jego aktywność na rzecz pożarnictwa została doceniona: w 1985 r. otrzymał brązowy medal „Za Zasługi dla Pożarnictwa”, a w 1994 r. złoty medal „Za Zasługi dla Pożarnictwa”. Ludwik Trawiński dużą wagę przykładał do troski o siedzibę zakładu. Pałac w Sobótce (zbudowany w latach 1898-1899, wpisany do Rejestru Zabytków) został w latach 80-tych, po wyprowadzeniu się mieszkańców, gruntownie odremontowany ze środków Stacji Hodowli Roślin. Obecnie w pałacu znajdują się biura dyrekcji spółki, a pomieszczenia reprezentacyjne wykorzystywane są na spotkania w celach reklamowych i marketingowych zakładu. Organizowane są tutaj Drzwi Otwarte, Dni Pola czy szkolenia dla producentów rolnych, często odbywają się koncerty dla pracowników oraz sponsorów z sąsiednich powiatów. Gdy w 2011 r. pałac uległ ogromnemu zniszczeniu w wyniku pożaru, w ciągu roku został odremontowany i wrócił do dawnej świetności dzięki środkom przekazanym przez spółkę. Na uwagę zasługuje też troska Ludwika Trawińskiego o utrzymanie miejsc pracy dla mieszkańców wsi Sobótka i Kotowiecko. W chwili przejścia Ludwika Trawińskiego na emeryturę firma zatrudniała 52 pracowników. Zakład nie był zadłużony, na lokatach pozostało 5 mln złotych, a zapasy magazynowe zbóż obliczano na kwotę 2 mln złotych. Zostało również 1 200 000 zł dopłaty z Agencji Rolnej. Stan inwentarza na koniec 2013 r. wynosił 819 sztuk.

Inna działalność i zainteresowania

Ludwik Trawiński pełnił również funkcję we władzach Spółdzielni Mleczarskiej w Ostrowie Wielkopolskim, za co został nagrodzony odznaką „Zasłużony dla Spółdzielni Mleczarskiej” (1983 r.) oraz Odznaczeniem Miejskiej Rady Narodowej w Ostrowie Wielkopolskim „Za zasługi w rozwoju miasta Ostrowa Wielkopolskiego” (1989 r.). Bardzo aktywnie działał także na niwie łowieckiej. Otrzymał Brązowy Medal za Zasługi w Realizacji Zadań Polskiego Łowiectwa (1971 r.), Srebrny Medal za Zasługi w Realizacji Zadań Polskiego Łowiectwa (1976 r.), Medal za Zasługi dla Wielkopolskiego Łowiectwa (2008 r.) i najwyższe odznaczenie – Medal Zasługi Łowieckiej ZŁOM (2009 r.)

Rodzina

Ludwik Trawiński obecnie jest na emeryturze. Mieszka wspólnie z żoną Ireną (26 czerwca 2014 r. minęła 58 rocznica zawarcia przez nich związku małżeńskiego) i synem Alfredem w Sobótce, w pobliżu zabytkowego pałacu i parku – miejsc, o które Ludwik Trawiński zawsze pieczołowicie dbał. Syn Alfred ukończył studia rolnicze, obecnie pełni funkcję kierownika Spółki Hodowla Roślin Sobótka. Jego pasją jest motoryzacja. Ludwik Trawiński dzieli się z synem swoim doświadczeniem zawodowym, a w wolnych chwilach zajmuje się łowiectwem.

Znaczenie postaci dla współczesnych i potomnych

Ludwik Trawiński poświęcił pracy zawodowej w rolnictwie 62 lata. Przez ten długi okres pełnił odpowiedzialne funkcje, a jego praca przynosiła wymierne efekty. Zakład przez niego kierowany może się pochwalić dużą ilością osiągnięć produkcyjno-ekonomicznych. Swoją działalnością pozazawodową oddał wiele nieocenionych zasług mieszkańcom wsi Sobótka i Kotowiecko. Jego aktywność miała charakter nie tylko lokalny, ale rozciągała się na region całej Wielkopolski. Pomimo rozlicznych obowiązków zawodowych i pracy społecznej znajdował czas dla rodziny i na realizację własnych pasji. Jeśli pojawiały się w jego życiu jakieś trudności, czy przeszkody, wtedy postępował zgodnie z dewizą: „Nie martw się, patrz jak problem rozwiązać”.

Kalendarium:

  • 1931 ― Narodziny bohatera

Zobacz też: