Pochodzenie

Marian Kaczmarek urodził się 19.11.1933 roku w małej wsi Czołnochów, leżącej w powiecie pleszewskim. W dniu 07.01.2015 r. został potrącony przez samochód. Przez miesiąc leżał w szpitalu w śpiączce. Zmarł 06 lutego 2015 roku. Marian Kaczmarek miał dwoje starszego rodzeństwa: brata Antoniego (ur.1926), siostrę Joannę (ur.1931) oraz troje przyrodniego rodzeństwa: brata Bogdana (ur.1944) oraz siostry Jadwigę (1941-1980) i Marię (1948 – 2007).

Dzieciństwo i młodość

Najmłodsze lata i wczesną młodość spędził w Czołnochowie. Jego ojciec Kazimierz zajmował się ogrodnictwem – dzierżawił ogród, sprzedawał owoce i warzywa. Miał także niewielką pasiekę, uwielbiał zajmować się hodowlą pszczół. Ojciec pełnił również funkcję sołtysa w latach 1951-1956. Matka Kazimiera z domu Ścigacz była gospodynią domową.

Edukacja

Miał sześć lat, gdy wybuchła II wojna światowa, więc nie rozpoczął nauki w szkole.
W październiku 1939 roku zaczął chodzić na zajęcia prowadzone przez Niemkę Annę Schwarz. Uczyła dzieci wyłącznie w języku niemieckim, a do jednej klasy uczęszczały dwa roczniki. Po miesiącu szkołę zamknięto i otworzono dopiero w 1943 roku. Po polsku dzieci mogły uczyć się tylko w domach. Całą okupację spędził z rodziną w Czołnochowie. Po wojnie ukończył 7 klas szkoły podstawowej, która była rozrzucona po różnych domach: u państwa Radolińskich, Mikołajczyków i Ligockich. Po ukończeniu szkoły podstawowej w 1948 roku rozpoczął naukę w Technikum Drzewnym w Jarocinie, jednak nie ukończył tej szkoły z powodów zdrowotnych. Interesował się wówczas techniką i samochodami. Pierwszym Jego autem była warszawa tzw. garbuska, o którą bardzo dbał i był dumny z jej posiadania.

Rodzina

Dnia 15 sierpnia 1953 roku ożenił się z Teresą Gałdecką i zamieszkał w miejscowości Wierzchy. Jego brat Antoni z sentymentem wspomina ten ślub: ”Jechaliśmy siedemnastoma bryczkami. Państwo młodzi na początku, reszta za nimi. Droga na Wierzchy była wówczas polna, a lato w pełni. Strasznie kurzyło się, więc nim dotarliśmy na miejsce byliśmy cali zakurzeni. Zanim zasiedliśmy za stoły musieliśmy wszyscy, oprócz państwa młodych, zbiorowo myć się przy studni”. Miał czworo dzieci: Henryka, Andrzeja, Elżbietę i Piotra. Dnia 10 czerwca 2000 roku Piotr Kaczmarek przyjął święcenia kapłańskie.

Praca zawodowa

Prowadził z żoną 10,15 ha gospodarstwo rolne. Uwielbiał, jak ojciec, zajmować się pszczołami, więc zawsze obok domu stało kilka uli. Ponadto pracował w latach 60-tych XX wieku jako kierowca w Kolumnie Transportu Sanitarnego w Pleszewie.
Następnie w latach 70-tych XX wieku rozpoczął pracę jako kierowca transportowy w PKS w Pleszewie. Pracował tu do 1993 roku, do osiągnięcia wieku emerytalnego.

Praca społeczna

Już jako młody człowiek angażował się i interesował życiem swojej miejscowości, gminy i powiatu.
Od 1954 do 1959 roku był Przewodniczącym Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej. Siedziba prezydium, przy której funkcjonował areszt gminny oraz poczta mieściła się w dzisiejszym budynku Szkoły Podstawowej w Wierzchach. Nie były to łatwe czasy. Pan Marian Kaczmarek nie należał do żadnej partii, mimo to wszyscy liczyli się z jego zdaniem. Dostrzegał potrzebę pomocy ludziom i wszystko co robił, robił z myślą o innych.
Będąc przewodniczącym Prezydium był inicjatorem zorganizowania na terenie gminy kursu prawa jazdy, który ukończyło 30 uczestników. Sukcesem zakończyły się starania o utworzenie gminnej przychodni lekarskiej, która mieściła się najpierw w prywatnym budynku u państwa Szablewskich, w Wierzchach,a następnie została przeniesiona do Gizałek. Pierwszym lekarzem był pan Feliks Sobański. Bardzo ważne dla mieszkańców gminy było doprowadzenie do zmiany klasyfikacji gruntów ornych na niższe klasy z klasy II i III na V i VI.
Na przełomie maja i czerwca 1956 roku założył Ochotniczą Straż Pożarną Wierzchy – Leszczyca. Był jej prezesem od 1956 do 1961 roku. Początki działalności straży były trudne. Za kadencji p. Kaczmarka zakupiono sprzęt gaśniczy oraz stroje strażackie. W 1959 roku przejęto stodołę gminną i po gruntownej modernizacji powstała z niej remiza strażacka, która oddano do użytku w 1961 roku.
O wielkim zaufaniu i poparciu mieszkańców Wierzchów i gminy Gizałki świadczy fakt, iż przez 16 lat (1990 – 2006) był radnym Gminy Gizałki.
1990 -1994 – członek Zarządu i Rady Gminy
1994 – 1998 – członek Rady Gminy
1998 – 2002 – wiceprzewodniczący Rady Gminy
2002-2006 – członek Rady Gminy
Pan Marian Kaczmarek był również wieloletnim Ławnikiem przy Sądzie w Jarocinie. Przez szereg lat zasiadał w Radzie Parafialnej parafii Szymanowice, poświęcając się pracy dla parafii. Na uwagę zasługuje także jego praca na rzecz szkół. Stanowisko przewodniczącego Komitetu Rodzicielskiego przy Szkole Podstawowej w Wierzchach a później w Tomicach, pełnione przez szereg lat z ogromnym sercem i zaangażowaniem, potwierdza, że kochał dzieci i był ich wielkim przyjacielem.

Nagrody i odznaczenia

27 marca 1984 roku odznaczony brązowym medalem za zasługi dla straży pożarnej,
22 lipca 1984 roku odznaczony medalem 40-lecia Polski Ludowej,
23 czerwca 1988 roku odznaczony odznaką Przyjaciel Dziecka przez Towarzystwo Przyjaciół Dzieci za pracę społeczną dla dobra dzieci,
21 kwietnia 1992 roku odznaczony srebrnym medalem za zasługi dla pożarnictwa,
20 kwietnia 1993 roku odznaczony złotym medalem za zasługi dla pożarnictwa,
10 września 2006 roku wyróżniony odznaką honorową za zasługi dla województwa wielkopolskiego przez marszałka województwa Marka Woźniaka ,
7 grudnia 2006 roku odznaczony ZŁOTYM KRZYŻEM ZASŁUGI przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polski Lecha Kaczyńskiego.

Znaczenie postaci

Marian Kaczmarek był bardzo ważną i wyjątkową postacią dla lokalnego środowiska. Całe swoje życie poświęcił pracy dla innych. Cieszył się ogromnym szacunkiem gminnej i parafialnej społeczności, angażując się w wiele inicjatyw społecznych. Uwielbiał dzieci i chętnie uczestniczył w życiu szkół, organizując np. imprezy choinkowe, Dzień Dziecka. Wszystkie działania i przedsięwzięcia podejmował całkowicie bezinteresownie. Służyły one poprawie jakości życia mieszkańców gminy i rozwojowi lokalnego środowiska.