Pochodzenie
Pani Pelagia urodziła się 28 marca 1942 roku w Jaromierzu a dokładnie w Marianicach (to część Jaromierza) w czasie II wojny światowej. Pochodzi z rodziny wielodzietnej. Ojciec pani Pelagii był murarzem ale umiał wykonać prawie wszystkie prace. Był człowiekiem bardzo dokładnym, wymagającym dlatego szanowano go nie tylko w pracy ale i w środowisku którym mieszkał. Matka zajmowała się domem i niewielkim gospodarstwem. Za uprawę ziemi chodziła z dziećmi na odrobek do gospodarzy. Były to żniwa, młocce, sianokosy i wykopki. Często pracowali ponad siły ale jak wspomina pani Pelagia dziś tego nie żałuje bo nauczyła się pracy. Według rodziców i nauczycieli była wzorem. Dzieckiem skromnym dokładnym, sumiennym, pracowitym. Nigdy nikogo nie zawiodła, zawsze było można na nią liczyć i tak jest do dzisiaj. Wychowała czwórkę dzieci Krzysztofa, Waldemara oraz bliźnięta Tomasza i Lidkę. Obecnie mieszka w dawnej szkole w Małej Wsi położonej w gminie Siedlec w województwie wielkopolskim.
Wykształcenie
Pani Pelagia ukończyła najpierw 7 klas szkoły podstawowej w Kopanicy, następnie 5 – letnie liceum pedagogiczne w Sulechowie ze specjalizacją wychowanie – fizyczne. Potem przyszła kolej na studium nauczycielskie w Zielonej Górze na kierunku filologia polska. Ostatnim etapem była Wyższa Szkoła Magisterska w Zielonej Górze o tym samym kierunku.
Kariera zawodowa
Pani Żak przepracowała w szkole 38 lat. Była jednym z tych wszechstronnych nauczycieli, którzy rozpoczynają prace w klasach początkowych ale gdy jest taka potrzeba uczą języka polskiego, wychowania – fizycznego po trochu biologii, matematyki.
Była dyrektorem szkoły przez 10 lat, później pełniła funkcję zastępcy dyrektora przez kolejne 7 lat. Praca na stanowisku dyrektora szkoły przypadła jej na najtrudniejszy okres w życiu szkoły pełen zmian, gdy podjęto decyzję o utworzeniu szkoły zbiorczej, Szkoła Podstawowa w Kopanicy stała się „szkołą turystyczną”, taką przybrała żartobliwie nazwę, bo nauka odbywała się w 5 miejscach, w promieniu ok. 3km.
Aby poprawić sytuację, podjęto decyzję o budowie nowej szkoły. Od 1984 r. rozpoczęto starania i zbieranie dokumentacji oraz materiału. Budowa częściowo w czynie społecznym trwała ok. 7 lat. Był to ciężki czas ale nauczyciele, uczniowie, rodzice, środowisko pomagało i wiernie kibicowało w budowie tak ważnej inwestycji.
Znaczenie postaci
Pani Pelagia Żak może być dumna z tego jakie pozytywne relacje udało jej się nawiązać z lokalną społecznością, do tej pory zbiera owoce współpracy ze środowiskiem i wiary w możliwości swoich podopiecznych. Co ciekawe osoba, która tyle dobra zdziałała w swoim środowisku miała zostać krawcową. Jednak za namową ówczesnego dyrektora szkoły Jana Rosińskiego jej kariera zawodowa potoczyła się inaczej. Decyzja, którą podjęła razem z rodzicami była jak najbardziej trafna. Okazało się, że mogła wykorzystać swoje naturalne predyspozycje w pracy. Ta charyzmatyczna osoba, lubiąca ludzi, nigdy nie traciła zaufania do swoich podopiecznych. Zawsze podkreślała i chwaliła w uczniu to co dobre. Jej podopieczni zawsze czuli się przy niej bezpiecznie, krążyła po korytarzach, przed szkołą, widać było, że wkłada serce w to co robi. Za swoją największa porażkę uważa wystawienie oceny niedostatecznej na koniec roku.
Jest osobą bardzo zajętą. Lubi dużo czytać, zwiedzać ciekawe miejsca w Polsce. Należy do grona „Caritas”, jest członkiem Koła Gospodyń Wiejskich w Małej Wsi. Pisze kronikę parafii w Kopanicy, prowadzi również kronikę wsi w której mieszka. Obecnie pracuje nad prywatnymi wspomnieniami to „Mój prywatny świat”. Mimo tak wielu zajęć nadal tęskni za dzwonkiem, gwarem uczniowskim na przerwach.
