Pochodzenie
Robert Przybylski urodził się 24 maja 1978 roku w Kościanie. Jest synem Marii zd. Górecka (zm. 2010 r.) i Tadeusza Przybylskich. Mama pochodziła z Jerki, tata pochodzi z Opatówka koło Kalisza. Ma trzy siostry (Agata, Małgorzata, Karolina) i brata Michała. W roku 2001 ożenił się z Agnieszką zd. Marcinkowska. Mieszka w Jerce wraz z żoną i trójką dzieci – Patrycją (ur. 2001 r.), Marysią (ur. 2002 r.) i Adamem (ur. 2009 r.).
Dzieciństwo
Robert Przybylski urodził się wprawdzie w Kościanie, ale większość dzieciństwa spędził w Czerwieńsku koło Zielonej Góry. Mieszkał tam bowiem z rodzicami do 13 roku życia. Miał szczęśliwe dzieciństwo. Lubił bawić się z kolegami i koleżankami na podwórku, grać w pikę, jeździć rowerem. W 1991 r. rodzice przeprowadzili się do Jerki (w rodzinne strony matki) i Robert poznawał nowych kolegów.
Edukacja
Ukończył Szkołę Podstawową w Jerce w 1993 roku (wtedy 8-klasową). Naukę kontynuował w Szkole Zawodowej w Krzywiniu jako kucharz. Następnie uczęszczał do wieczorowego Technikum Technologii Żywienia w Lesznie, które ukończył w 1999 r. uzyskując tytuł technik technologii żywienia. Kontynuując tradycje rodzinne (tata Roberta, dziadek oraz wujek byli żołnierzami zawodowymi) wybrał Szkołę Chorążych w Zegrzu, którą ukończył w 2001 r. Od tej pory jest w służbie zawodowej w Wojskowej Jednostce w Śremie.
Zwykły Bohater
Robert Przybylski został w 2003 r. dawcą szpiku kostnego. Był 10 niespokrewnionym dawcą w Fundacji Urszuli Jaworskiej. Przeszczep odbył się w Poznaniu nowatorską na tamte czasy metodą separacji komórek z krwi obwodowej. Biorcą był młody chłopak Marcin, chory na białaczkę. Jest równolatkiem z naszym Bohaterem, choć prasa opisywała to wówczas trochę inaczej, ze względu na utrzymanie danych biorcy w tajemnicy. Marcin dostał najwspanialszy prezent w życiu – szpik od obcego mężczyzny. Dzięki naszemu bohaterowi żyje, założył szczęśliwą rodzinę. Dopiero rok po przeszczepie mogli się spotkać. Marcin jest bardzo wdzięczny Robertowi za uratowanie życia. Nadal utrzymują ze sobą kontakt.
Robert zdecydował się zostać dawcą szpiku już cztery lata wcześniej, gdy córka jego kolegi zachorowała na białaczkę. Był wówczas w Szkole Chorążych w Zegrzu. Postanowił wraz z kolegami pomóc małej dziewczynce. Zorganizowali koncert i zgromadzone pieniądze przeznaczyli na badania, aby znaleźć wśród siebie dawcę dla córki swojego kolegi. Niestety nie mógł być wtedy dawcą. Nie udało się zresztą znaleźć dawcy dla dziewczynki, która zmarła. Robert po tym wydarzeniu zapomniał, że jest zarejestrowany w banku szpiku. Pod koniec kwietnia 2003 r. dostał wiadomość, że może być dawcą. Natychmiast się zgodził.
Robert Przybylski uratował również kierowcę, który zatrzasnął się w busie ze sałatkami. Jadąc do pracy zobaczył stojącego na poboczu busa. Wracając z pracy samochód stał nadal w tym samym miejscu i miał włączone światła. Wydawało mu się to dziwne. Pojechał jednak do domu. W Jerce na rondzie zawrócił jednak w stronę Śremu i pojechał zaniepokojony sprawdzić co się stało. Podchodząc do busa usłyszał wołanie o pomoc. Otworzył bus, a wtedy ze łzami w oczach wyszedł oszołomiony mężczyzna. Dziękował Robertowi, że go uratował. Okazało się, że mężczyzna zatrzasnął się w busie z sałatkami i spędził w tym samochodzie ok. 17 godzin.
Podziękowania
– Nagroda z Fundacji Urszuli Jaworskiej – Honorowy Dawca Szpiku
– Podziękowanie z Fundacji Urszuli Jaworskiej – Za bezinteresowne oddanie szpiku do przeszczepu osobie chorej na białaczkę dając jej nadzieje na dalsze życie
– Podziękowanie z Ministerstwa Obrony Narodowej
Znaczenie postaci
Postawa Roberta Przybylskiego jest godna naśladowania. Zawsze na pierwszym miejscu stawia dobro człowieka. Niesie pomoc w trudnych sytuacjach, ratuje im życie. Swoją postawą pokazuje co jest najważniejsze w życiu. Robert Przybylski jest wielkim orędownikiem pozyskiwania dawców szpiku kostnego. Brał udział w wielu imprezach organizowanych pod patronatem Fundacji Urszuli Jaworskiej, aby pozyskać pieniądze na badania potencjalnych dawców szpiku kostnego. Warto pomysleć o innych i zrejestrować się w bazie dawców szpiku. Być może uratujemy komuś życie.
Źródła:
– wywiad z Robertem Przybylskim;
– artykuły prasowe: m.in. Gazeta Wyborcza, Głos Wielkopolski, Super Exspress.