Pochodzenie
Stanisław Gierszewicz urodził się 10 listopada 1926 roku w Sulmierzycach. Był najstarszym z pięciorga dzieci Leonarda Gierszewicza i Marianny Gierszewicz z domu Adamkiewicz.
Podczas I wojny światowej ojciec Stanisława Gierszewicza w wieku dziewiętnastu lat został ranny. W bitwie pod Verdun stracił nogę i został inwalidą wojennym. Z zawodu był rolnikiem. Po powrocie do Sulmierzyc prowadził gospodarstwo rolne, z którego dochody – obok otrzymywanej renty inwalidzkiej – pozwalały na utrzymanie siedmioosobowej rodziny. Prowadzenie przez rodzinę Gierszewiczów niewielkiego gospodarstwa miało wg rodziców przyzwyczaić dzieci do pracy.
Dzieciństwo
Stanisław Gierszewicz był najstarszym z rodzeństwa; po nim przyszli na świat: Teresa, Helena, Feliks, Maria.
Od najmłodszych lat lubił czytać. W szkole podstawowej rywalizował z kolegami w ilości przeczytanych książek wypożyczanych z bilioteki. W domu Gierszewiczów czytano dużo książek, prenumerowano ,,Wielkopolanina” i codzienną prasę. Matka dbająca o wychowanie dzieci w duchu religii katolickiej kupowała ,,Małego Misjonarza” i ,,Małego Rycerza Niepokalanej”. Stanisław Gieszewicz w latach 1938-1947 był ministrantem; wówczas proboszczem w sulmierzyckiej parafii był ksiądz Witold Sędłak.
Ojciec Stanisława Gierszewicza, podobnie jak większość mieszkańców Sulmierzyc, był sympatykiem Narodowej Demokracji. Wspólnie z żoną w wychowaniu dzieci dużą wagę przykładali do patriotyzmu, tradycji, uczciwości. Wpajane zarówno przez rodziców jak i księdza Sędłaka przesłanie – być uczciwym, pomagać innym, zwracać uwagę nawet na małe niedociągnięcia, które prowadzą często do wielkich błędów – wpłynęło na osobowość i reguły postępowania Stanisława Gierszewicza w dalszym życiu.
Edukacja (lub „młodość”)
Stanisław Gierszewicz uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Sulmierzycach. Do II wojny światowej ukończył sześć klas, naukę w siódmej klasie kontynuował do zamknięcia szkoły przez Niemców w grudniu 1939 roku. Po wyzwoleniu Krotoszyna w styczniu 1945 roku i otwarciu Liceum im. H. Kołłątaja kontynuował naukę w trybie przyspieszonym. Przyjęty do klasy trzeciej gimnazjum w przeciągu roku skończył czteroletnie gimazjum zdając w styczniu 1946 roku pomyślnie tzw. ,,małą maturę”. Po zdanym egzaminie wstępnym został przyjęty do dwuletniego liceum, które skończył w maju 1947 roku wcześniejszym egzaminem maturalnym. Kolejnym etapem edukacji było ukończenie Szkoły Oficerów Rezerwy, po której wstąpił do Seminarium Duchownego w Gnieźnie. Po dwóch latach zrezygnował. W 1956 roku rozpoczął zaocznie studia w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Poznaniu, uzyskując w 1962 roku tytuł magistra ekonomii.
Stanisław Gierszewicz od dzieciństwa interesował się historią; był to jego ulubiony przedmiot w szkole. W sferze jego zainteresowań była także wojskość.
Rodzina
13 września 1959 roku wziął ślub z Bogumiłą Lamperską, rok później przyszedł na świat syn Maciej.
Przebieg pracy zawodowej
Stanisław Gierszewicz w 1951 roku podjął pracę we wrocławskiej Centrali Tekstylnej, następnie w Dolnośląskich Gorzelniach Rolniczychw Pakosławsku, gdzie pełnił funkcję referenta. Od grudnia 1951 do roku 1975 pracował w Gminnej Spółdzielni Samopomoc Chłopska w Sulmierzycach, w latach 1957-1972 pełnił funkcję Prezesa Zarządu Spółdzielni. Następnie został dyrektorem w powołanym przez Gminną Spółdzielnę Zakładzie Usług Remontowo-Budowlanych, który świadczył usługi na terenie całej Wielkopolski oraz częściowo Górnego Śląska. W latach 1975-1990 pracował jako nauczyciel przysposobienia obronnego oraz organizacji i techniki handlu w Zespole Szkół Zawodowych w Miliczu.
Działalność społeczna
Etap pierwszy
Stanisław Gierszewcz przez całe swoje życie jest społecznikiem.
W latach 1954 – 1970 pełnił społecznie funkcję prezesa Ludowego Zespołu Sportowego ,,Sulimirczyk”, który początkowo zrzeszał piłkarzy oraz osoby grające w szachy. Od 1956 roku funkcjonował jako klub zapaśniczy. W 1961 roku po reorganizacji przemianowany został na Ludowy Klub Sportowy ,,Sulimirczyk”. Stanisław Gierszewicz jako prezes wykazał się dużą pomysłowością w zdobywaniu pieniędzy na działalność klubu, odzież sportową, sprzęt oraz wyjazdy na zawody. Powołano spośród mieszkańców Sulmierzyc teatr amatorski, który przygotował dwa przedstawienia: ,,Pan Jowialski” Aleksandra Fredry, ,,Grube ryby” Michała Bałuckiego oraz program kabaretowy. Biletowane programy artystyczne prezentowano w Sulmierzyckim Domu Kultury i okolicznych miejscowościach. Dochody z biletów przeznaczano na działalność ,,Sulimirczyka”. Budżet klubu sportowego zasilały również zabawy taneczne.
Stanisław Gierszewicz od 1951 roku był społecznym działaczem Koła Ligi Przyjaciół Żołnierza, gdzie pełnił funkcję prezesa. Po reorganizacji w 1962 roku koło przyjęło nazwę Liga Obrony Kraju. Pełnił funkcję prezesa sulmierzyckiego LOK-u do 1975 roku. Równocześnie od 1966 roku był społecznym komendantem Terenowego Oddziału Samoobrony, jako społeczny instruktor obrony cywilnej prowadził kursy do początku lat 80-tych. Sulmierzycki oddział – oprócz uczestnictwa w ćwiczeniach – wykonywał wiele prac społecznych, takich jak: budowa strzelnicy sportowej, zbiorników p.poż. czy gazyfikacja miasta.
Stanisław Gierszewicz w latach 1954-1994 działał w Radzie Miejskiej; pełnił funkcje radnego i przewodniczącego. W 1973 roku był reprezentantem mieszkańców Sulmierzyc w rozmowach z ówczesnymi władzami powiatowymi i wojewódzkimi dotyczących odebrania Sulmierzycom praw miejskich w ramach reformy administracyjnej. Dzięki ogromnemu zaangażowaniu, determinacji oraz interwencji w organach władzy centralnej Rozporządzeniem z dnia 26 września 1973 roku Prezes Rady Ministrów przywrócił Sulmierzycom prawa miejskie. W czasie aktywości Stanisława Gierszewicza w Radzie Miejskiej miasto trzykrotnie (1984r., 1985r., 1986r.) zdobyło drugie i pierwsze miejsca w Konkursie Mistrza Gospodarności. Nagrody pieniężne przeznaczono na gazyfikację i budowę wodociągu w mieście.
Począwszy od lat 80-tych jest przewodniczącym Społecznej Rady Muzeum Regionalnego Ziemi Sulmierzyckiej im. Sebastiana Fabiana Klonowicza. W ramach wolontariatu oprowadza wycieczki po zabytkowym ratuszu – siedzibie muzeum, prowadzi prelekcje dla młodzieży szkolnej. W zbiorach muzeum znajdują się opracowania autorstwa Stanisława Gierszewicza dotyczące historii Sulmierzyc i postaci, które odegrały znaczącą rolę w dziejach miasta: ,, Życie codzienne w czasie wojny w Sulmierzycach w latach 1939-1945″, ,,Marcin Klauza – kapral 56 Pułku Piechoty”, ,,Ksiądz Witold Sędłak 1874-1957″, ,, Ksiądz Klemens Rosochowicz 1874-1957″, ,,Dawne nazwy lasów i pół w Sulmierzycach”, ,,Leon Piątek 1912-1978″, ,,Pomniki. Sulmierzyce i okolice” http:/www.muzeumsulmierzyce.pl/
Stanisław Gierszewicz upowszechnia historię Sulmierzyc publikując swoje opracowania w wielotomowym wydawnictwie Towarzystwa Miłośników i Badaczy Ziemi Krotoszyńskiej ,,Krotoszyn i okolice”: ,,Historia sekcji zapaśniczej w Sulmierzycach w l. 1956-1970″, T.II Krotoszyn 2006; ,,Towarzystwo Miłośników Ziemi Sulmierzyckiej im. F.S.Klonowicza w Sulmierzycach – 50 lat działalności (1958-2008), T.V Krotoszyn 2009; ,,Kazimierz Lamperski (1897-1986), T.V Krotoszyn 2009; ,,Ksiądz Witold Sędłak (1874-1953), T.V Krotoszyn 2009; ,,II wojna światowa – kalendarium wydarzeń”, T.VI Krotoszyn 2010; ,,Zabytkowe pomniki sulmierzyckie zniszczone przez Niemców w czasie II wojny światowej”, T.VI Krotoszyn 2010; ,,Ksiądz Klemens Rosochowicz (1874-1957), T.VIII Krotoszyn 2012; ,,Dawne nazwy lasów i pól w Sulmierzycach”, T.IX Krotoszyn 2013.
Stanisław Gierszewicz jest współautorem monografii ,,Dzieje miasta Sulmierzyce”, rozdział IV: „Miasto w Polsce Ludowej i III Rzeczypospolitej”, Sulmierzyce 2000.
Publikował swoje artykuły w sulmierzyckim wydawnictwie ,,To i Owo” oraz Kronice Wielkopolskiej.
Znaczenie postaci
Stanisław Gierszewicz jest współczesnym kronikarzem dziejów Sulmierzyc, popularyzatorem historii wśród młodzieży. Jest autorem wielu opracowań dotyczących: etymologii sulmierzyckich nazw, zasłużonych dla miasteczka postaci, historii pomników, życia codziennego mieszkańców, współautorem monografii ,,Dzieje miasta Sulmierzyce”. Publikuje swoje prace docierając do szerokiego grona odbiorców. Dzięki jego kronikarskiej pasji przetrwa dla przyszłych pokoleń to co mogłoby być utracone.
Stanisław Gierszewicz to społecznik i samorządowiec działający od wczesnej młodości po dzień dzisiejszy. Jego praca na rzecz ,,małej ojczyzny” wpłynęła na rozwój Sulmierzyc w dziedzinie kultury, sportu oraz gospodarności.