Stanisław Piosik

Pochodzenie

Stanisław Piosik urodził się 25 lutego 1946 r. w Wolsztynie. Od urodzenia mieszkał na terenie gminy i miasta Wolsztyn. Ojciec Marian był maszynistą PKP w Wolsztynie. Matka Władysława z domu Ligma nie pracowała zawodowo.

Dzieciństwo

Stanisław Piosik wychowywał się wraz z trójką rodzeństwa.

Edukacja (lub „młodość”)

Uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Wolsztynie, a następnie uczył się w Liceum Ogólnokształcącym w tym mieście. Po dwóch latach przeniósł się do Leszna i tam zdał maturę. Później rozpoczął studia wyższe na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na kierunku matematyczno-fizycznym. Ze względów finansowych przerwał studia dzienne i podjął pracę zawodową. W tym samym czasie kontynuował zaoczne studia. W 1975 r. uzyskał tytuł magistra matematyki. Nie doczekali tego jego rodzice, ponieważ rok wcześniej zmarli.

Praca w szkole

Etap pierwszy

Pracę w zawodzie nauczyciela rozpoczął już podczas studiów w Szkole Podstawowej w Radomierzu jako nauczyciel matematyki. Dnia 1 września 1969 r. podjął pracę w Zespole Szkół Rolniczych, gdzie został wkrótce szefem administracyjnym. Tam rozbudował i uporządkował obiekty szkolne. Sprawdził się także jako opiekun szkolnej organizacji harcerskiej. Swoją aktywnością i konsekwencją w działaniu zwrócił na siebie uwagę. Zaczęto powoływać go na coraz poważniejsze stanowiska.

Etap drugi

Został Gminnym Dyrektorem Szkół w Siedlcu. Z jego inicjatywy, w październiku 1979 r., została podjęta decyzja o budowie stołówki–świetlicy przy szkole w Siedlcu, a w styczniu 1980 r. decyzja o przystąpieniu do rozbudowy szkoły. Uroczystość otwarcia nowej szkoły wraz ze stołówką szkolną, z kuchnią i zapleczem odbyła się 14 lutego 1981 r.

Praca samorządowa

Stanisław Piosik został w 1982 r. naczelnikiem, a w 1990 r. wójtem gminy Siedlec. Będąc wójtem, nie zerwał z pracą nauczycielską i nadal pracował w szkole. Za tę pracę nie pobierał wynagrodzenia, a zarobione kwoty przekazywał na potrzeby szkoły, Koła Gospodyń Wiejskich, klubu sportowego i inne cele. Przez lata spędzone na stanowisku naczelnika, a później wójta udało się Stanisławowi Piosikowi osiągnąć wiele. Przyczynił się do rozbudowy sieci telefonicznej (kiedyś było tylko 50 telefonów na całą gminę), sieci gazowej oraz wodno-kanalizacyjnej. Powstawały nowe drogi, chodniki. Ośrodek Zdrowia został przeniesiony z Chobienic do Siedlca – uroczystość tę uświetniła obecność premiera państwa. Gmina Siedlec jako jedna z pierwszych, po przeprowadzeniu referendum, opodatkowała się na rzecz służby zdrowia. Za to gminę odznaczono „Złotym Grosikiem”. Utworzono również Dom Pomocy Społecznej dla Seniorów i Izbę Pamięci Powstania Wielkopolskiego. Dnia 21 września 1986 r. zakończono kolejny etap rozbudowy szkoły oraz wybudowano salę gimnastyczną.

Działalność polityczna

W roku 1998 został radnym wojewódzkim. W latach 2001-2007 sprawował mandat posła IV oraz V kadencji Sejmu RP z okręgu pilskiego, wybieranego z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Zasiadał w Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych oraz Komisji Zdrowia. W przedterminowych wyborach w 2007 roku bez powodzenia ubiegał się o reelekcję z listy Lewicy i Demokratów. W 2010 r. został radnym powiatu wolsztyńskiego.

Rodzina

W 1969 r. Stanisław Piosik zawarł związek małżeński z Anielą Kosterą. Ma trzech synów: Mariusza, Jacka i Krzysztofa.

Ciekawostki

Wraz z podjęciem pracy na terenie gminy Siedlec rozpoczęła się działalność Stanisława Piosika w Ochotniczej Straży Pożarnej. Swoimi postanowieniami przyczynił się do rozwoju i modernizacji jednostek OSP na terenie gminy Siedlec. Do dnia dzisiejszego pełni funkcję prezesa Zarządu Oddziału Gminnego ZOSP RP.

W wolnym czasie Stanisław Piosik chętnie wędkuje. Jak sam mówi: „Jadę na ryby, lecz niekoniecznie po ryby”.

Odznaczenia, medale, wyróżnienia

Stanisław Piosik był wielokrotnie nagradzany za swoją działalność. Otrzymał wiele odznak, medali, dyplomów, m.in.: Odznakę Honorową za zasługi w rozwoju woj. zielonogórskiego (1979), Honorową Odznakę Przyjaciół Harcerstwa (1980), Dyplom uznania za zasługi dla organizacji ZBoWiD (Związek Bojowników o Wolność i Demokrację) woj. zielonogórskiego (1980), Srebrny Krzyż Zasługi (1982), Nagrodę Specjalną Ministra Oświaty i Wychowania (1982), Medal za zasługi w rozwoju wielkopolskiego łowiectwa (1984), Medal za zasługi we współzawodnictwie przeciwpożarowym (1985), Medal za zasługi dla oświaty (1985), Odznakę za zasługi dla ZBoWiD (1985), Odznakę Przyjaciel Dziecka (1986), Odznakę Honorową za zasługi dla oświaty i za zasługi dla ZKPP i BWP, Złoty Krzyż Zasługi (1987), Medal Pamiątkowy Mistrz Gospodarności (1988), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1988), Złotą Wiechę (1988, 1989), Medal Złoty Opiekuna Miejsc Pamięci (1989), Medal Pamiątkowy Krajowego Komitetu Narodowego Czynu Pomocy Szkole, Srebrny Krzyż Zasługi (1990), Medal za zasługi dla pożarnictwa (1993), Srebrny Medal za zasługi dla obronności kraju (1996), Medal Pamiątkowy zasłużonemu w budowie kościoła p.w. Świętej Trójcy w Tuchorzy, Złoty Znak Związku Ochotniczych Straży Pożarnych (2001).

Znaczenie postaci

Objęcie stanowiska naczelnika oraz wójta pozwoliło Stanisławowi Piosikowi zwiększyć zakres aktywności. Dzięki współpracy z mieszkańcami mógł osiągnąć tak wiele. Cały czas podkreślał, że sam nic nie zdziała. Podczas realizacji każdego przedsięwzięcia mógł liczyć na pomoc i wsparcie ze strony mieszkańców. Stanisław Piosik zaimponował ludziom swoją kreatywnością, konsekwencją w działaniu i odpowiedzialnością za każde słowo.

Źródła

Olejnik C., Wolsztyński słownik biograficzny część II, Wolsztyn 2007.

Stefan M., Historia Szkoły Podstawowej im. Powstańców Wielkopolskich w Siedlcu w latach 1945-1996, Siedlec 2003.

Kronika Szkoły Podstawowej w Siedlcu z lat 1973-1984.

Kronika Szkoły Podstawowej w Siedlcu z lat 1985-1988.

Kronika Szkoły Podstawowej im. Powstańców Wielkopolskich w Siedlcu z lat 1989-1993.

Wywiad ze Stanisławem Piosikiem

Strony internetowe:

Platforma edukacyjna