Franciszek Krzekotowski

Pochodzenie

Franciszek Krzekotowski urodził się 2 lutego 1932 r. w Pogorzeli (gmina Koźmin Wielkopolski, powiat Krotoszyn). Ojciec Franciszka, Andrzej zginął w kampanii wrześniowej w 1939 roku. Matka Maria – z domu Wawrzyniak- urodziła się 20 października 1905 r.

Dzieciństwo

Do lata 1944 r. mieszkał w Suśni gmina Koźmin Wielkopolski. Pod koniec okupacji, 14 sierpnia 1944 r., razem z matką i starszym bratem Czesławem został wywieziony do Niemiec, do Stuttgartu. Tutaj bracia zachorowali na dyfteryt, przeżył tylko Franek. W mieście Stuttgart razem z matką przebywał do 21 kwietnia 1945 r. Do Polski wrócili 29 października 1945 r., najpierw do punktu odbiorczego w Dziedzicach, potem do domu rodzinnego w Suśni.

Edukacja

Franciszek ukończył siedmioklasową Szkołę Podstawową w Mokronosie (powiat Krotoszyn). Dalszą edukację kontynuował w Liceum Ogólnokształcącym w Koźminie Wlkp, gdzie zdał maturę. W Krotoszynie ukończył roczną szkołę pedagogiczną, która dała mu uprawnienia nauczyciela.

Rodzina

„Najważniejsze jest by gdzieś istniało to, czym się żyło: i zwyczaje, i święta rodzinne, i dom pełen wspomnień. Najważniejsze jest, by żyć dla powrotu. „

Antonie de Saint – Exupery

W sobotę, 13 maja 1961 r. zawarł związek małżeński z Łucją z domu Garlińską (09. 09. 1940 r. – 25. 06. 2006 r.),w kościele p.w. Św. Marcina Bpa w Borzęciczkach (gm. Kożmin Wielkopolski). W latach 1959 – 1961 przyszła żona Franciszka pracowała w Szkole Podstawowej w Raszewach, od września 1961 r. w Szkole Podstawowej w Rozdrażewie, potem w Nowej Wsi. Dyplom ukończenia Studium Nauczycielskiego uzyskała 26 lipca 1965 r. W 1982 roku ukończyła Wyższe Studia Zawodowe w Piotrkowie Trybunalskim na kierunku „Filologia polska”.

Małżonkowie trójkę swoich dzieci – Barbarę (1962 r.), Ewę (1969 r.) i Jacka (1972 r.) wychowywali w atmosferze etosu pracy nauczycielskiej i uczynili to na tyle skutecznie, iż cała trójka zdobyła wykształcenie nauczycielskie.

Córka Barbara ukończyła Liceum Ekonomiczne w Krotoszynie, maturę zdała w 1980 r. Skorzystała z okazji ogłoszonego naboru pierwszego rocznika studiów do nowo otwartej kaliskiej filii Wydziału Humanistyczno – Pedagogicznego Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie, tu podjęła studia stacjonarne na kierunku nauczanie początkowe. Tytuł magistra uzyskała w 1986 r. broniąc pracy magisterskiej nt. „Trudności wychowawcze i ich uwarunkowania w Szkole Podstawowej w Nowej Wsi na podstawie uczniów klas I-V”. Po ukończeniu studiów podjęła pracę w Szkole Podstawowej w Nowej Wsi, gdzie uczyła wychowania muzycznego i w klasach I-III. W 1989 r. uzyskała sukces w prestiżowym konkursie wokalnym im. Jana Kiepury w Krynicy. W tym samym roku została etatową solistką Opery Śląskiej w Bytomiu. Uczestniczyła w setkach przedstawień operowych – głównie na scenie Opery Śląskiej, a ponadto dziesiątki razy śpiewała na scenach teatrów operowych i muzycznych we Wrocławiu, Krakowie i Poznaniu dokąd była zapraszana na gościnne występy. Gościła na scenach operowych w wielu krajach Europy, śpiewała także w Meksyku. Z pamiątek tamtego okresu wspaniała Diva operowa posiada Złotą i Platynową Płytę, przyznaną za nagranie z Zespołem Opery Śląskiej w Bytomiu opery (albumu) „Nabucco” Giuseppe Verdiego.

Córka Ewa w 1989 r. ukończyła Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Kaliszu. W tym samym roku podjęła studia wyższe na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na wydziale Pedagogiczno – Artystycznym w Kaliszu w zakresie edukacji artystycznej. Pracowała jako nauczyciel muzyki w szkole podstawowej w Piekarach Sl. W 2002 r. wyjechała wraz z mężem do Niemiec.

Najmłodszy syn Jacek maturę zdał w Liceum Ogólnokształcącym im. Hugona Kołłątaja w Krotoszynie w 1991 r. Studiował w Instytucie Nauk Społecznych na Uniwersytecie Wrocławskim, tytuł magistra uzyskał w 1998 r. Ukończył studia podyplomowe w zakresie historii i społeczeństwa, przysposobienia obronnego oraz bezpieczeństwa i higieny pracy. Pracuje jako nauczyciel w szkołach ponadgimnazjalnych w Krotoszynie i Publicznym Gimnazjum w Nowej Wsi.

Praca pedagogiczna

„Kto uprzednio nabytą wiedzę pielęgnuje tak, by służyła mu do ciągłego przyswajania nowej, ten może być nauczycielem innych”.

Konfucjusz

Posadę nauczyciela w Nowej Wsi Franciszek Krzekotowski objął 1 stycznia 1951 r. W latach 1968 – 1970 był słuchaczem Studium Nauczycielskiego w Kaliszu na kierunku zajęcia praktyczno – techniczne i wychowanie plastyczne. Dyplom ukończenia Studium Nauczycielskiego z wynikiem dobrym otrzymał 18 grudnia 1970 r , a tytuł służbowy – Nauczyciela Dyplomowanego 1 września 1972 r. Uchwałą Rady Państwa w dniu 16 lipca 1975 r. został odznaczony złotym krzyżem zasługi za dwudziestoletnią nienaganną pracę pedagogiczną. Był nauczycielem bardzo wymagającym, ale jednocześnie niezwykle przyjaznym uczniowi, . Zawsze znajdował czas na pracę z uczniami po lekcjach. Grał z nimi w piłkę, organizował wyprawy rowerowe. Swoim doświadczeniem pedagogicznym dzielił się z młodymi nauczycielami. Wprowadzał ich – z dużym wyczuciem pedagogicznym – w świat nauczycielskich obowiązków.

Ludzie, którzy go wspominają, przyznają, że zawodowi nauczycielskiemu oddał całego siebie – duszę i serce.

We wrześniu 1980 roku ze względu na zły stan zdrowia przeszedł na rentę inwalidzką.

Działalność społeczna

„Zarówno sztuka, jak ojczyzna, same przez się niewiele znaczą. Znaczą one bardzo wiele, gdy człowiek, poprzez nie wiąże się z istotnymi, najgłębszymi wartościami bytu”.

Witold Gombrowicz

Już od najmłodszych lat Franciszek angażował się w działalność społeczną młodzieży wiejskiej. Za główny cel pracy wychowawczej uważał kształtowanie postawy patriotycznej nie tylko młodzieży ale i mieszkańców środowiska lokalnego. Jego wielką miłością był teatr i muzyka. W latach 50 i 60 ubiegłego stulecia wraz z młodzieżą i dorosłymi przygotował przedstawienia teatralne; m. In. „Krakowiacy i Górale”, „Mieszczanin szlachcicem”. Był przekonany, że spotkanie pokoleń ma olbrzymi wpływ na kształtowanie patriotycznych i twórczych postaw uczącej się młodzieży. Organizował dożynki, pisał okolicznościowe przyśpiewki, wraz z żoną prowadził młodzieżowe zespoły taneczno – wokalne.

Pasje i zainteresowania

Lubił łowić ryby, był niezwykle utalentowany muzycznie, pisał wiersze i grał na różnych instrumentach muzycznych. Był osobą bardzo towarzyską, utrzymywał serdeczne kontakty sąsiedzkie.

Znaczenie postaci

W powszechnej opinii był człowiekiem skromnym, pracowitym o wielkim sercu i dużych zdolnościach organizacyjnych. W bezpośrednich kontaktach z uczniami, z ludźmi, z którymi pracował okazywał wiele taktu, zrozumienia i życzliwości. Tryskał błyskotliwą inteligencją, posiadał ogromną wiedzę o historii, kulturze i sztuce, znany był z nieokiełznanej wyobraźni , pomysłów, potrafił znaleźć wyjście z najtrudniejszej sytuacji. Pisał wiersze, zabawne przyśpiewki, grał na wszystkim czego dotknął. Te wszystkie jego przymioty sprawiły, że cieszył się ogromnym szacunkiem i uznaniem. Jego postawa życiowa z pewnością długo stanowić będzie motywację dla kolejnych pokoleń pedagogów.

Źródła

Wywiad z dziećmi, córką Barbarą i Jackiem.

Wspomnienia o bohaterze podczas spotkania z członkami zespołu śpiewaczego Koła Gospodyń Wiejskich „Kalina” z Nowej Wsi.

Wywiad z uczennicami: Wiesławą Soczewa i Seweryną Krawczyk.

„Kaliska szkoła Muzyczna. Jej dzieje, nauczyciele i wychowankowie”; Henryka Gnerowicz i Jerzy Gnerowicz: Kalisz 2014.

Prywatne archiwum rodziny Krzekotowskich.

Platforma edukacyjna