Urodził się w wielodzietnej rodzinie 1918 roku. Był jednym z szesnaściorga dzieci gospodarza i młynarza- Marcina Żelazka (pierwotnie Żelazka, 3 maja 1885 w Palędziu – 4 grudnia 1971 w Poznaniu), delegata na Polski Sejm Dzielnicowy w Poznaniu w grudniu 1918, uczestnika powstania wielkopolskiego. W 1926 jego rodzina przeniosła się ze wsi do Poznania, gdzie ojciec prowadził sklep warzywny; Marian Żelazek po ukończeniu szkoły powszechnej rozpoczął naukę w Gimnazjum Misyjnym w Górnej Grupie koło Grudziądza, a następnie, we wrześniu 1937 – nowicjat w seminarium duchownym Księży Werbistów w Chludowie koło Poznania, dwa lata później, 4 września 1939, złożył swą pierwszą profesję zakonną. 20 maja 1940 roku aresztowany i osadzony został Ojciec Marian Żelazek w Forcie VII w Poznaniu, dwa dni później został wywieziony do obozu koncentracyjnego w Dachau. Od sierpnia do grudnia 1941 roku – w obozie w Gusen, później ponownie w przebywał w Dachau, aż do wyzwolenia obozu przez Amerykanów 29 kwietnia 1945. 18 kwietnia 1948 przyjął w Rzymie święcenia kapłańskie i 21 marca 1950 wysłano go do Kesramal/Sambalpur w stanie Orissa w północnych Indiach, gdzie przez 25 lat pracował wśród Adibasów pierwotnych mieszkańców Indii.
W 1975 roku przeniósł się do Puri ,gdzie pracował w kolonii trędowatych , organizując życie mieszkańców. Założył tam m. in. Kuchnię Miłosierdzia, szpital, fabrykę powrozów. Dla dzieci mających rodziców trędowatych i zdrowych zbudował integracyjną szkołę Beatrix. wybudował też nowy kościół parafialny. Ostatnim dziełem jego życia było Centrum Duchowości, gdzie przyjeżdżają różne grupy rekolekcyjne.
.Akademia Medyczna w Poznaniu 3 października 2000 przyznała mu odznaczenie im. Karola Marcinkowskiego „za zasługi w niesieniu pomocy charytatywnej i medycznej trędowatym”. W 2002 zgłoszony został przez Ruch Solidarności z Ubogimi Trzeciego Świata MAITRI jako oficjalny kandydat do Nagrody Nobla, w tym samym roku otrzymał statuetkę „Złotego Hipolita” – nagrodę Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego w Poznaniu. W 2003 został odznaczony Medalem Polonia Mater Nostra Est. W 2005 otrzymał Honorowe Obywatelstwo Miasta Poznania. W 2005 otrzymał Nagrodę imienia Sérgio Vieira de Mello, przyznawaną przez Stowarzyszenie Willa Decjusza. Zmarł w Indiach w opinii świętości 30.04.2006r.

List pożegnalny Ojca Mariana Żelazka

„Dom rodzinny zostanie zawsze domem rodzinnym. W nim człowiek rodzi ,w nim człowiek kształtuje swoje życie, do niego zawsze powraca.
Werbistowski dom misyjny Św. Stanisława Kostki jest takim domem rodzinnym dla mojego powołania kapłana i misjonarza.
On mnie zrobił, czym jestem dzisiaj. Przygotował mnie na trudne pięć lat obozu koncentracyjnego i na błogosławione 55 lat życia misjonarskiego w Indiach
Dziękuje za to panu Bogu i moim wychowawcą. Dla mnie Chludowo to jak gniazdo które dało kościołowi i Zgromadzeniu Słowa Bożego 14 młodych męczenników.
Z pełną świadomością ofiarowali oni swoje młode życie dla Pana Jezusa i dla swojego ideału Kapłańskiego.
Nie byli oni sami, bo na drodze męczeństwa poprzedził ich błogosławiony ojciec Ludwik muzyk mistrz misjonarzów”.

O, felix Chludowo , aspersa sangnina tantorun martyrun
O. Marian Żelazek SVD nowicjusz chludowski w latach 1937-1939
zabrany przez Gestapo z Chludowa do Dachau w maju ,
Ad memorian die 8 augusti 2005,