ŻYCIORYS
Waldemar Szafliński urodził się 25 lutego 1945 roku w domu rodzinnym w Bojanowie przy ulicy Żwirki i Wigury. W czerwcu 1945 roku stracił ojca i przez wszystkie lata wychowywała go mama Franciszka. Był wychowawcą wielu pokoleń dzieci i młodzieży, wspaniałym nauczycielem języka rosyjskiego i dyrektorem Szkoły Podstawowej w Golinie Wielkiej. Prowadził także lekcje wychowania fizycznego. Często odwiedzał ZSRR. Zmarł 29.09.2012 roku w szpitalu w Rawiczu.
Rodzina
Jego ojciec, Roman Szafliński był żołnierzem 17 Pułku Ułanów. Waldemar Szafliński w roku 1968 wziął ślub z Elżbietą Dykier. Miał bardzo dobre stosunki z trójką swoich dzieci: Iwoną, Izą i Robertem. Wraz z żoną i dziećmi chodzili na kijki. Ich dzieci nawet jako dorośli, układali różne wierszyki czy piosenki dla swoich rodziców z okazji imienin, urodzin, Dnia Ojca czy Dnia Matki.
„Osiągnięcia” sportowe
Pan Waldemar z żoną należeli do grupy Nordic Walking o nazwie „Bojanowskie Kijki Szczęścia”. Nawet na emeryturze nadal prowadził aktywny tryb życia. Niespełna 2 lata przed śmiercią wziął udział w „Biegu Wiosny”. W tym samym roku wziął udział w XXVII „Biegu Zwycięstwa”.
Pobyt w ZSRR (współcześnie Rosja)
Kilkakrotnie odwiedził terytorium ZSRR (obecnie Rosja). W roku szkolnym 1977/78 wyjechał na studia podyplomowe do Orła nad rzeką Oką (Орёл, Orzeł, obecnie zachodnia Rosja, obwód orłowski). Dużo dowiedział się tam o kulturze rosyjskiej, niemniej rozpowszechniał także polską kulturę. Aktywnie uczestniczył w działalności zespołu artystycznego a jeden z występów zaszczyciły polskie i radzieckie władze oświatowe.W roku 1990 ponownie odwiedził to miasto.
Działalność
Nauczuciel i miłośnik języka rosyjskiego
Studium Nauczycielskie ukończył w 1967 roku na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (UAM). Swoją pracę rozpoczął od Szkoły Podstawowej w Dubinie. W swojej pracy dydaktycznej często stosował piosenki i wiersze czym zaskarbił sobie uznanie uczniów. Był spokojnym i cierpliwym nauczycielem. „A właśnie za pomocą piosenek i wierszy można się najwięcej nauczyć. Trzeba szukać ciekawych metod i takich które zachęcają dzieci do nauki„. Pan Szafliński ukończył także studia podyplomowe w Orle (Орёл) (Rosja, obwód orłowski). Poza rosyjskim uczył także wychowania fizycznego. Prowadził z dziećmi kółko sportowe.
Działalność społeczna
Pan Waldemar pełnił wiele funkcji:
Ławnika przy Sądzie Rejonowym w Rawiczu,
kuratora nieletnich ds. resocjalizacji,
radnego Rady Miasta i Gminy w Bojanowie,
wice-przewodniczącego Miejskiego Komitetu Stronnictwa Demokratycznego,
Przewodniczącego Koła Terenowego Stronnictwa Demokratycznego w Bojanowie,
Delegata Ogólnopolskiego Kongresu Stronnictwa Demokratycznego.
Współpracował z: Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną w Rawiczu, Milicją Obywatelską i Sądem Rejonowym w Rawiczu.
Popołudniami prowadził z uczniami dodatkowe zajęcia sportowe SKS (Szkolne Koło Sportowe) w Golinie Wielkiej.
Będąc działaczem Komitetu Wojewódzkiego Stronictwa Demokratycznego w Lesznie organizował:spotkania, wieczornice oraz programy artystyczne.
DYREKTOR
Kiedy język rosyjski został wycofany ze szkół pan Safliński w 1984 roku objął funkcję zastępcy Inspektora Oświaty i Wychowania w Bojanowie. Jednak zamiłowanie do pracy z młodzieżą skłoniło go do rezygnacji z pełnionej funkcji. W 1986 roku powrócił do pracy w charakterze nauczyciela-wychowawcy, a w 1990 roku Pan Szafliński został dyrektorem Szkoły Podstawowej w Golinie Wielkiej. Niespełna 7 lat po objęciu funkcji dyrektora przez pana Waldemara rozpoczęła się budowa nowego gmachu szkolnego. Budynek złączył rozrzucone po trzech budynkach klasy. Szkoła zyskała także sale gimnastyczną i informatyczną. Jego wkładem w budowę szkoły było pozyskanie sponsorów i dopełnianie formalności. Nowa szkoła stała się czynnym ośrodkiem kultury i miejscem spotkań dla uczniów, nauczycieli i mieszkańców Goliny Wielkiej.
Przejście na emeryturę
Waldemar Szafliński przeszedł na emeryturę z powodów zdrowotnych w 2001roku. Otrzymał bardzo dużo podziękowań za swoją pracę, a także wierszy od przyjaciół i rodziny. Po przejściu na emeryturę nadal brał udział w wielu uroczystościach szkolnych i wycieczkach pracowniczych. Na emeryturze często pracował na działce, zwiedzał okolice oraz spędzał dużo czasu z rodziną. Jego działalność ma wielkie znaczenie dla Szkoły Podstawowej w Golinie Wielkiej, gminy Bojanowo i jej mieszkańców.
Credo życiowe: „Rodzina, tradycja i etyka”.
Odznaczenia:
– order „Przyjaciel Dziecka”,
– odznaczenie za zasługi w sporcie szkolnym od zarządu głównego SZS (Szkolny Związek Sportowy),
– medal Finał Wojewódzkich Mistrzostw Zrzeszenia LZS 1989r,
– Państwowa Odznaka Sportowa (POS)
– odznaka honorowa „ZA ZASŁUGI DLA WOJEWÓDZTWA LESZCZYŃSKIEGO „
Bibliografia
prywatne archiwum Elżbiety Szaflińskiej
„Miasto i gmina Bojanowo” Stanisław Jędraś