Pochodzenie
Władysław Czechowski urodził się 26 czerwca 1922 roku w Głuchowie w powiecie tureckim. Zmarł 27 kwietnia 2005 roku w Głuchowie. Jego rodzice Michał Czechowski i Helena Czechowska z domu Pasik prowadzili gospodarstwo rolne. Ojciec Władysława – Michał był żołnierzem uczestniczącym w I wojnie światowej. Brał udział w bitwie pod Tannenbergiem w 1914 roku. Spędził 4 lata w niewoli. W 1920 roku został wcielony do Wojska Polskiego do Dywizji Piechoty Legionów, walczył z bolszewikami. Władysław i jego starszy o dwa lata brat Czesław wychowywali się w domu przepojonym patriotyzmem.
Dzieciństwo i młodość
Do wybuchu II wojny światowej pan Władysław mieszkał w rodzinnym domu w Głuchowie. W latach 1931 – 1933 uczęszczał do Szkoły Powszechnej w Wilczkowie, do której miał ponad 2 km, a później w latach 1933 – 1938 do Szkoły Powszechnej w Tokarach. Zabudowania gospodarskie rodziców pana Władysława były nowe, było to wzorowe gospodarstwo. Dlatego też w czasie II wojny światowej Pan Władysław z rodziną został wysiedlony i skazany na tułaczkę. W ich gospodarstwie zamieszkali Niemcy. Mieszkał z rodzicami i bratem w sześciu miejscach, w opłakanych warunkach. Okres II wojny światowej był najgorszym w jego życiu. Podczas łapanki, po mszy św. przed kościołem, zostaje pojmany przez hitlerowców. Jego starszy brat Czesław, będąc organistą w kościele parafialnym w Głuchowie, ukrył się na chórze, jednakże widząc z okienka co się dzieje, ujawnia się i wstawia za młodszym bratem. Hitlerowcy zgadzają się na wymianę. W ostateczności Czesław zostaje wywieziony do Niemiec (stamtąd ucieka i powraca do Polski pod przybranym nazwiskiem Jan Pawlak, zamieszkał w Szczecinie), a Władysław zostaje. Wie, że z racji swojego młodego wieku nie uniknie wywózki na przymusowe roboty do Niemiec. Postanawia uczyć się języka niemieckiego, a ponieważ był zdolny, opanował dość szybko wiedzę na tyle na dobrym poziomie, że znajduje pracę u niemieckiego sołtysa w Głuchowie jako pracownik fizyczny i tłumacz. Poprzez dostęp do dużych ilości informacji, z narażeniem życia ostrzega głuchowską ludność przed łapankami i wywózką do III Rzeszy lub zbiórką żywności dla Niemców. W okresie II wojny światowej wiadomym było, że Polakom nie wolno było zabijać żywca, jeżeli by taki proceder się wydał, cała rodzina mogła trafić do Auschwitz lub zostać rozstrzelaną. W rodzinnym domu pana Władysława mimo to, takie zdarzenie miało miejsce. Sąsiad, który był folksdojczem, doniósł o tym do niemieckiego sołtysa. Ten z uwagi na to, że Władysław u niego pracował, nie doniósł o tym wydarzeniu na żandarmerię lecz kazał pozbyć się wszelkich śladów mięsa. Po wojnie w 1962 roku Władysław żeni się z Józefą Kolasińską. Z małżeństwa tego mają dwoje dzieci: Jolantę i Alojzego oraz czworo wnucząt: Joannę, Emilię, Bartłomieja, Piotra.
Praca, działalność samorządowa i społeczna
Władysław Czechowski całe życie mieszkał w rodzinnej miejscowości w Głuchowie prowadząc gospodarstwo rolne. Tam też udzielał się społecznie, a mianowicie poprzez 20 lat nieprzerwanie w latach 1970 – 1991 pełnił funkcję sołtysa. Brał czynny udział w przebudowie kościoła parafialnego (w latach 1947 – 1952), który spłonął. Prowadził chórek parafialny i był radnym parafialnym. Po II wojnie światowej w 1946 roku był współzałożycielem i sekretarzem jednostki OSP Głuchów w latach 1946 – 1958, która w dzisiejszych czasach sięga po tytuły Mistrza Polski w Młodzieżowych Drużynach Pożarniczych według regulaminu CTiF (Comite Technique International de Prevention du Feu, czyli Międzynarodowego Komitetu Technicznego ds. Zapobiegania Pożarom). Władysław od 1956 do 1963 roku pełnił funkcję przewodniczącego Gromadzkiej Rady Narodowej w Urzędzie Gminy w Tokarach. Nie chciał wstąpić do PZPR i dlatego też przestał pełnić tę funkcję. W 1970 roku uzyskał tytuł wykwalifikowanego rolnika.
Odznaczenia i nagrody
– złoty krzyż zasługi 1985 rok,
– srebrny medal 40 – lecia Polski Ludowej 1984 rok,
– odznaka honorowa za zasługi dla województwa konińskiego – 1982 rok,
– zloty medal za zasługi dla pożarnictwa – 1988 rok,
– odznaka wojewódzkiego ośrodka rolniczego w Kościelcu.
Zainteresowania
Pan Władysław miał szeroki wachlarz zainteresowań. Najbardziej interesowała go historia Głuchowa i Tokar. Czytał dużo historycznych książek, niektóre z nich są w domowej biblioteczce do dzisiaj, jako pamiątki rodzinne. Interesowała go również polityka, rolnictwo. Lecz najbardziej fascynowały go nauki techniczne, fizyka oraz film i fotografia. Sam skonstruował telefon oraz radio ze słuchawkami. Miał ponadto własną pasiekę, gdyż kochał pszczoły. Jeszcze innym zainteresowaniem pana Władysława była muzyka. Grał na klarnecie. Prowadził ponadto chórek parafialny.
Znaczenie postaci
Władysław Czechowski zapisał się bardzo pozytywnie w pamięci mieszkańców Głuchowa i Tokar. Jako patriota, człowiek pracowity i sumienny, pełen pasji i zainteresowań jest godnym wzorem do naśladowania. Był społecznikiem, człowiekiem życzliwym i zawsze chętnie niosącym pomoc innym. Cieszył się dużym szacunkiem i uznaniem wśród ludności lokalnej. Jego postawa sprawiała, że chętnie był wybierany do sprawowania różnych funkcji społecznych. Pełnił je z pełnym zaangażowaniem. Nawet w okresie, gdy już nie prowadził aktywnie pracy społecznej odwiedzał ludzi, rozmawiał z nimi, pytał o problemy i sukcesy innych. Utrzymywał stały kontakt ze znajomymi z dawnych miejsc pracy społecznej.
Źródła:
– wywiad z synem Alojzym Czechowskim,
– „Dziedzictwo wieków – z dziejów Gminy Kawęczyn”, Ks. dr Henryk Witczak, str. 127 – 128,
– „Ochotnicze Straże Pożarne Gminy Kawęczyn – zarys historyczny”, Bartosz Stachowiak, Kawęczyn, kwiecień 2011r., str. 46 – 49