Pochodzenie

Urodził się 20 marca 1845roku w Golinie k. Jarocina, syn Mateusza Rybczyńskiego i Marianny Rybczyńskiej, z domu Roszyk.

Dzieciństwo

Zgłosił się do uczestnictwa w Powstaniu Styczniowym mając 18 lat. Został przydzielony pod dowództwo Edmunda Taczanowskiego, stacjonującego w okolicach Sławoszewa.

Etap pierwszy

Po przekroczeniu Prosny w okolicach Chocza, Wojciech Rybczyński wraz z oddziałem brał udział w zwycięskiej bitwie pod Pyzdrami (29.04.1863), a następnie przy zajęciu Koła. Dnia 8 maja 1863 roku – jako goniec bojowy w oddziale Maksymiliana Broekere’a – brał udział w przegranej bitwie pod Ignacewem. Po śmierci Broekere’a został mianowany podoficerem w oddziale Edmunda Taczanowskiego.

Etap drugi

Po upadku powstania, Rybczyński wrócił do Sławoszewa. Następnie brał udział w wojnach: austriacko- pruskiej w 1866 roku oraz niemiecko-francuskiej w latach 1870-1871.

Kolejne etapy

Po wojnie francusko-pruskiej powrócił do Sławoszewa, gdzie pracował jako borowy w dobrach hr. Taczanowskiego. Razem z żoną Joanną, z domu Florczak, dochował się pięciu synów i dwóch córek. W roku 1918 zgłosił się jako 73- letni starzec do oddziałów powstańczych w Pleszewie, skąd trzeciego dnia został zwolniony do domu z powodu podeszłego wieku. Został odznaczony Krzyżem Rady Ludowej. Wojciech Rybczyński zmarł 3 września 1932 roku w Sławoszewie. Został pochowany na miejscowym cmentarzu parafialnym.

Znaczenie postaci

Był cenionym obywatelem wśród mieszkańców gminy Kotlin. Cieszył sie szacunkiem i uznaniem.