Bogusława Jagodzińska urodziła się 21 września 1969 roku w Wyrzysku. Od najmłodszych lat związana była z jedną z największych wsi w Gminie Wyrzysk – Gromadnem.   Od ponad dwudziestu lat mieszka w Falmierowie, sąsiedniej miejscowości.

Zobacz więcej: Gmina Wyrzysk

Rodzice, Agnieszka i Konrad, w Gromadnie prowadzili gospodarstwo rolne. Młodszy o 5 lat brat Wojciech wraz z żoną Agnieszką przejął gospodarstwo rodziców. Pani Bogusława podkreśla, iż zawsze miała świetny kontakt z bratem, ich rodziny bardzo się przyjaźnią i wspierają. Odwiedzają się nie tylko w święta czy  z okazji urodzin, imienin albo rocznic, ale także bez okazji, bo bardzo się lubią i chętnie spędzają ze sobą wolny czas. Pani Bogusława jest matką chrzestną Kingi, córki Wojciecha, a brat jest ojcem chrzestnym jej najstarszego dziecka. Jakub i Michał, synowie pani Bogusławy,  każde wakacje spędzali u wujka i dziadków, a dzieci brata, Kinga i Sebastian, w domu kuzynów. Rodzina Bąków od wieków związana była z wsią i pracą na roli. Dziadek pani Bogusławy zmarł, gdy jej ojciec miał osiem lat. Musiał więc stać się dorosłym, mimo iż był dzieckiem. Pracował ciężko na roli, by wraz z mamą utrzymać gospodarstwo i swoje młodsze o 3 lata rodzeństwo – bliźniaków Irenę i Józefa. Pani Bogusława podkreśla swoją dumę z taty, który jest dla niej wzorem pracowitości, sumienności i religijności. To człowiek dobry i mądry, który nigdy nie narzeka, zawsze jest uśmiechnięty i wesoły. Potrafi się cieszyć ze wszystkiego i we wszystkim widzi pozytywy, nawet w najtrudniejszych i niespodziewanych sytuacjach. 

20 lipca 1991 roku Pani Bogusława zawarła związek małżeński z Adamem Jagodzińskim. W tym roku przypada więc 30. rocznica ich małżeństwa. Pan Adam jest już na emeryturze, ale przez wiele lat był policjantem i pracował w Komisariacie Policji w Wyrzysku, a potem w Łobżenicy. Syn Jakub (29 lat) jest już żonaty i mieszka w Ratajach, w sąsiedniej gminie Łobżenica. Niedawno Natalia (żona Jakuba) urodziła pięknego synka Ignasia. Od 21 marca 2021 Państwo Jagodzińscy są więc szczęśliwymi dziadkami. Młodszy syn Michał (23 lata) jest studentem III roku budownictwa i jednocześnie wielkim miłośnikiem muzyki. Lubi też wędkować.

W styczniu 2021 roku pani Bogusława wraz z bliskimi adoptowała pieska o wdzięcznym imieniu Czitos.

Czytaj więcej: Burmistrz Wyrzyska adoptowała psa.

Wraz z mężem staraliśmy się stworzyć synom ciepły i bezpieczny dom. Zawsze interesowaliśmy się sprawami chłopców, a oni naszymi. Tak jest do dziś.  Cieszymy się ich sukcesami i jesteśmy z nimi w chwilach trudnych. Wiemy, co się w ich życiu dzieje, bo lubimy ze sobą rozmawiać.  Mamy też taki zwyczaj, że jeśli wyjeżdżamy z domu, to dzwonimy do siebie, gdy dotrzemy do celu podróży. Cieszę się, że udało nam się nauczyć dbać o siebie wzajemnie. Lubię też patrzeć na moje dzieci i jestem szczęśliwa, gdy wszyscy się spotykamy, np. przy wigilijnym stole czy podczas uroczystości rodzinnych. Wtedy dom rozbrzmiewa śmiechem, a rozmowy toczą się godzinami. Moja rodzina jest taka, jaką sobie wymarzyłam. Czasami marzenia się spełniają.

Swoją edukację pani Bogusława rozpoczęła od nauki w szkole podstawowej. Naukę w klasach I-III realizowała w Szkole Podstawowej w Gromadnie, a IV – VIII w Szkole Podstawowej w Falmierowie. Potem kontynuowała naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Łobżenicy w klasie o profilu matematyczno – fizycznym. W roku 1988 zdała maturę i podjęła studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Bydgoszczy, którą ukończyła w 1991 roku.

Najpiękniejszym okresem nauki były dla mnie studia polonistyczne. Mogłam nie tylko rozwijać swoje pasje literackie, ale też miałam szansę na odkrycie nowych – pokochałam wówczas teatr i operę. Miałam możliwość uczestniczenia w wydarzeniach kulturalnych, warsztatach teatralnych i obcować z ludźmi, którzy tę sztukę tworzyli. To było dla mnie, prostej dziewczyny ze wsi, magiczne, nierealne i niesamowite doświadczenia.  Studia dały mi możliwość poznania ludzi, o których dziś czytają studenci. Niesamowite wrażenie  wywarli ma mnie, a także na moje życie, profesor Bachórz, znawca literatury, krytyk i recenzent okresu pozytywizmu i romantyzmu oraz prof. Otwinowski – znawca gramatyki transformacyjnej. To nie tylko wielkie umysły, ale przede wszystkim byli to ludzie bardzo otwarci, mili, niezwykle kulturalni, szanujący innych i ich poglądy. Mimo swej ogromnej wiedzy wyróżniali się skromnością, ogromnym taktem i niesamowitym poczuciem humoru. Studenci byli nimi zauroczeni.

Na czwartym roku podjęła pierwszą pracę jako nauczyciel języka polskiego w Szkole Podstawowej w Falmierowie. Kiedy w 1999 roku powstały gimnazja, wówczas została tam zatrudniona jako nauczyciel języka polskiego.

Każdy okres mojej edukacji to nowe doświadczenia i zdobywanie wiedzy. Zawsze kochałam szkołę i lubiłam się uczyć. Myślę, że mogę stwierdzić, że uczenie się i zdobywanie wiedzy było i jest moją pasją. Uwielbiam czytać i do dziś, mimo iż mam teraz mniej czasu, książka jest stale obecna w moim życiu. Nigdy nie czytam jednej książki. Lubię czytać kilka w tym samym czasie. Taki sposób czytania, sądzę, wpłynął na mój sposób pracy i w szkole, i w Urzędzie Miejskim w Wyrzysku. Lubię wykonywać wiele zadań równolegle i mam łatwość zapamiętywania czynności, decyzji i przewidywania scenariuszy działań.

W roku 2007 została dyrektorem Szkoły Podstawowej w Wyrzysku i funkcję tę pełniła do roku 2014. Była ceniona wśród pracowników za ogromną wiedzę i dyplomatyczne radzenie sobie z trudnościami.

Niewątpliwie największą przyjemność sprawiały jej sukcesy uczniów, ale także pozytywne rozwiązania ich problemów, a także sukcesy nauczcieli, ich działania na wszelkich polach: projekty, innowacje, rozwijanie i dokształcanie, koła zainteresowań, reaktywacja zuchów i harcerzy, powstanie szkolnego zespołu ludowego „Modraki”, a także otwarcie szkoły na działalność społeczną. (…)Lubiła pracę z dziećmi, cieszyła się z efektów, jakie przynosiło nauczanie, zwłaszcza wtedy, kiedy jej wychowankowie otrzymywali wysokie lokaty w konkursach na różnych szczeblach. Warto dodać także, że była opiekunem szkolnego koła teatralnego, które często brało udział w przeglądach teatralnych  w Bydgoszczy lub w Poznaniu, uzyskując wysokie lokaty i zdobywając „Złote maski”. W repertuarze koła znalazły się  m.in. takie sztuki, jak „Dziady” A. Mickiewicza oraz „Balladyna” J. Słowackiego. (wywiad z Panią Agnieszką Spirydow)

Zobacz więcej: Edukacja

W październiku 2014 roku Bogusława Jagodzińska wystartowała w wyborach samorządowych na funkcję Burmistrza Wyrzyska i wybory wygrała, podobnie jak w roku 2018. 

Czytaj więcej: Bogusława Jagodzińska zdobyła ponad 66 procent głosów poparcia!

W naszej rodzinie wszystkie ważne decyzje podejmujemy wspólnie. Tak było także w przypadku mojego kandydowania na fotel Burmistrza Wyrzyska. Kiedy podjęłam decyzję, że chciałabym wystartować w roku 2014 w wyborach samorządowych, długo na ten temat rozmawiałam z mężem i synami. Mieliśmy świadomość, że jeżeli mieszkańcy wybiorą mnie na włodarza Gminy, to wiele się w naszym domu zmieni. Nie będzie już przewidywalności w moim powrocie do domu. Praca będzie trwała dłużej niż osiem godzin, a wiele sobót i niedziel będzie upływać pod znakiem mojej obecności na różnych uroczystościach, spotkaniach integracyjnych czy imprezach organizowanych przez stowarzyszenia i organizacje działające na terenie naszej Gminy. Wiele więc obowiązków domowych będzie spoczywać na nich. Moi mężczyźni podjęli wyzwanie i bardzo mnie wspierali podczas obu kampanii wyborczych i robią to każdego dnia. Cieszę się, że także dzięki nim i ich zaangażowaniu w sprawy domowe,  mogę realizować się w działaniach na rzecz mieszkańców. Bo właśnie chęć działania, tworzenia  nowych rzeczy i zmieniania istniejącej rzeczywistości legły u podstaw mojej decyzji kandydowania na fotel burmistrza. Od dziecka interesował mnie świat, w którym żyję. Chciałam, by był on piękny, a najbliższe nam środowisko było bezpieczne i przyjazne.

Jest też nadal pracownikiem Szkoły Podstawowej w Wyrzysku. Obecnie przebywa, z racji pełnienia funkcji Burmistrza Wyrzyska, na urlopie bezpłatnym. Ma jednak stały kontakt z dyrekcją szkoły i kadrą pedagogiczną. Ukończyła również studia podyplomowe z zakresu: Zarządzanie i Organizacja Oświatą oraz Administracja. Oba te kierunki przydają się pani Bogusławie w obecnej pracy, gdyż zadaniem własnym Gminy jest prowadzenie i administrowanie placówkami przedszkolnymi i szkołami. 

W trakcie swej pracy zawodowej i samorządowej Pani Bogusława otrzymała liczne wyróżnienia i  odznaczenia, m.in.: za reaktywowanie i rozwój ruchu harcerskiego oraz krzewienie wiedzy o powstańcach wielkopolskich, nominacja w kategorii edukacja i nauka w konkursie „Lider sukcesu 2012”. Ostanim wyróżnieniem jest nominacja w plebiscycie „Osobowość Roku”:

Za czasów pani Bogusławy reaktywowało się harcerstwo w Wyrzysku. To właśnie z jej inicjatywy powstała 6 Drużyna Harcerska „Sokoły” im. Franciszka Muracha i 8 Gromada Zuchowa „Białe Wilczki”, które działają do dziś. Za jej władania szkołą nawiązała się współpraca z Kołem Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego 1918-1919  w Poznaniu, oraz Koła nr 9 TPPW w Pile.  Powstawały w tej dziedzinie broszury, kroniki oraz publikacje, których pani Bogusława była współautorką. Jedną z nich była publikacja pt. „Franciszek Murach Powstaniec Wielkopolski z Wyrzyska Patron 6 Drużyny Harcerskiej”, którą  miałyśmy okazję tworzyć razem przy współpracy innych jeszcze nauczycieli. (…) Niewątpiliwą zasługą Pani Bogusławy jest otwarcie szkoły na szczeble poza obszar gminy w  zakresie działalności społecznej, politycznej, historycznej i sportowej. Taka działalność szkoły została dostrzeżona na szczeblu wojewódzkim i powiatowym. Placówka otrzymała także, za swoją działalność patriotyczną i historyczną odznaczenie – medal „Wierni tradycji”.(wywiad z Panią Agnieszką Spirydow)

Bogusława Jagodzińska niewątpliwie przyczyniła się do rozwoju naszej gminy (czytaj więcej: „Bogusława Jagodzińska mówi o tym, co dzieje się w Wyrzysku”). Zawdzięczamy jej wiele nowych dróg asfaltowych, terenów rekreacyjnych (czytaj więcej: „Bulwary wyrzyskie”), dbałość o zabytki i miejsca kultu, odrestaurowanie budynku gminy tak, by przypominał pierwotną wersję (czytaj więcej: „Urząd Miejski w Wyrzysku wypiękniał po renowacji!”), uroczyste obchody ważnych rocznic (czytaj więcej: „Szli ulicami miasta niosąc 50 metrową flagę!”; „100. rocznica wyzwolenia Wyrzyska”), aktywizację seniorów oraz powstanie zespołu „Osieczanki”.

Pani Bogusława czynnie wspiera działania Młodzieżowej Rady Miejskiej.  Jest niemalże na każdej sesji rady, gdzie wsłuchuje się w pomysły i rozwiązania proponowane przez radnych, pomagając w organizacji różnych przedsięwzięć, jak chociażby wystawy plenerowej Toast za Zwycięstwo o Powstaniu Wielkopolskim. Z dumą podkreśla zaangażowanie radnych i dlatego pomogła zorganizować wyprawę MRM do Urzędu Marszałkowskiego i Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu, czy dwukrotnie radnym III i IV kadencji ufundowała koszulki z logo MRM i Gminy Wyrzysk.

Zobacz więcej: Młodzieżowa Rada Miejska w Wyrzysku

Ulubionym zajęciem Pani Burmistrz jest czytanie książek o tematyce filozoficznej, sensacyjno – historycznej, a nawet kryminalnej. Zdarza się, że wraca do tej samej lektury kilka razy. Książką, którą uważa za swoisty poradnik życia i skarbnicę aforyzmów jest „Alchemik” ulubionego pisarza Paula Coelho.  Najciekawszymi według Pani Bogusławy drogowskazami życiowymi są słowa:   

„I kiedy czegoś gorąco pragniesz, to cały wszechświat sprzyja potajemnie twojemu pragnieniu.”

„To możliwość spełnienia marzeń sprawia, że życie jest tak fascynujące.”

„Twoje serce jest tam gdzie twój skarb. Musisz odnaleźć ten skarb, aby wszystko nabrało sensu.”

Receptą na wzrost pozytywnej energii i uporządkowanie skołatanych myśli jest dla Pani Bogusławy wędrówka na Dębową Górę. Stara się regularnie uprawiać nordic walking, bo nie tylko sprzyja on poprawie kondycji, ale też wycisza i sprawia, że czuje się lepiej.

Zobacz więcej: Dębowa Góra

Mottem, którym w życiu kieruję się nieustannie są słowa Ani z Zielonego Wzgórza – bohaterki książki Lucy Maud Montgomery: „Pamiętaj, że wszystko można zacząć od nowa. Jutro jest zawsze świeże i wolne od błędów.” Słowa te przypominają mi, że mam prawo, jak każdy człowiek, do błędów, potknięć i nieprzemyślanych decyzji. Ważne jest jednak to, że każdego nowego dnia mogę ich uniknąć lub zrobić wszystko, by naprawić zło. Nowy dzień daje zawsze szansę na lepsze. I tego się trzymam