Nauczycielka, wychowawczyni, a przede wszystkim harcerka. Druhna Marysia harcerskiego bakcyla załapała w 1945 roku, wstępując w Trzcielu do drużyny harcerskiej prowadzonej przez druhnę z przedwojennego harcerstwa. Uczyła się w Liceum Ogólnokształcącym w Obornikach, przez to przerwała aktywności harcerskie. Spotkała się z innymi niepełnosprawnymi i z metodami ich usprawniania, także w kontekście funkcjonowania w codziennym życiu. Po maturze (1954r.) podjęła studia na Akademii Medycznej, przerwane w 1956 roku z powodu trudnej sytuacji rodzinnej. Od 1956 roku pracowała  w Szkole Podstawowej nr 1 w Obornikach, a następnie od 1958 roku uczyła w poznańskiej Szkole Podstawowej nr 38. W 1961 roku rozpoczęła studia w Państwowym Instytucie Pedagogiki Specjalnej w Warszawie, skoncentrowanych na pracy z dziećmi niepełnosprawnymi fizycznie, psychicznie i intelektualnie. Studia ukończyła w 1963 roku, otrzymując dyplom nauczyciela szkoły specjalnej, by z następnym rokiem podjąć pracę jako nauczyciel historii i wychowawca w Szkole przy Sanatorium-Szpitalu Opieki Długoterminowej dla Dzieci i Młodzieży Miłowody w Kowanówku. To właśnie tam  Maria Matczuk, „pani od historii” stawała się Druhną Marysią, prowadząc przy szkole działalność drużyny harcerskiej „Nieprzetartego Szlaku”, w której dzieci przez cały czas swojego pobytu w Sanatorium mogły uczestniczyć w zbiórkach i zdobywać harcerskie sprawności. W parku przy Sanatorium organizowała „letnie obozy harcerskie”, w trakcie których dzieci  w miarę możliwości mieszkały w namiotach, a na zapisane przez lekarza zabiegi dochodziły do gabinetów. Przede wszystkim jednak ofiarowała dzieciom troskliwą opiekę i serdeczne wsparcie w trudach samotnego zmagania się z chorobą. W grudniu 1968 roku  w Rabce brała udział w zjeździe harcerskiego ruchu „Nieprzetartego Szlaku”. Równocześnie była czynnym członkiem Komendy Hufca ZHP w Obornikach, członkiem hufcowej Komisji Stopni Instruktorskich, instruktorem i komendantką na zlotach, biwakach obozach stacjonarnych i wędrownych organizowanych przez Hufiec. Na przełomie lat 70/80 prowadziła drużynę HSPS im. „Hanki Sawickiej”. W latach 80-tych była instruktorem na obozach w ramach polsko-niemieckiej wymiany młodzieży  w Polsce i NRD. Była delegatem Poznańskiej Komendy Chorągwi na „VII Zjeździe Walnym ZHP w Warszawie”. Przeszła na wcześniejszą emeryturę w 1988 roku. Zmarła po ciężkiej chorobie. W ostatnią drogę, oprócz rodziny i przyjaciół odprowadzili druhnę Marysię harcerze i instruktorzy, składając na jej grób wieniec w kształcie Krzyża Harcerskiego.

Pani Maria Matczuk jako druhna z dziećmi.

Maria Matczuk nauczyciel hostorii wraz z gronem Pedagogicznym Szkoły Podstawowej przy Sanatorium w Miłowodach

Maria Matczuk z Harcerzami jako drużynowa

Pożegnanie Pani Marii – odejście na zasłużoną emeryturę.