Stefania Banaszak

9 października 1921 r.ur.
23 stycznia 2020 r.zm.
 
Imię i nazwisko bohatera/bohaterki:

Stefania Banaszak

(!) Np.: „Stefan Banach”
Lata życia:
data narodzin:

9  października 1921 r.

data śmierci:

23 stycznia 2020 r.

Słowa kluczowe:
  • Życiorys
  • Armia gen. Władysława Andersa
(!) Wpisz słowa kluczowe np. Powstaniec wielkopolski, organicznik, nauczyciel, minister, społecznik
Zdjęcie (cover) bohatera/bohaterki:
Pani Stefania Banaszak
(!) zmień zdjęcie podmieniając widniejącą powyżej zaślepkę
Życiorys:

Pani Stefania Dziedzic urodziła się 9 października 1921 roku w miejscowości Rzezawa, nieopodal Bochni, na terenie Małopolski. Jej rodzicami byli: Maria Dziedzic z domu Fiołek i Franciszek Dziedzicowie. Rodzinę pani Stefanii utrzymywał ojciec – kolejarz, natomiast matka zajmowała się domem.

zdjecia_stefanii_marii_2.jpg

W Rzezawie pani Stefania ukończyła siedmioklasową szkołę powszechną.

W momencie wybuchu II wojny światowej wyjechała ze swojej rodzinnej miejscowości do nieodległego Krakowa. Tam znalazła zatrudnienie jako pomoc domowa w rodzinie „profesora”, nauczyciela akademickiego bądź – szkoły średniej. W lutym 1940 roku wraz z bratem Józefem została skierowana przez Niemców na roboty przymusowe do Austrii. Jako robotnicy przymusowi przez 61. miesięcy pracowali w górskiej miejscowości Gmünd Kärnten. ​​​​

widoowka_z_austrii.jpglegitymacja.jpg

W marcu 1945 roku pani Stefania stanęła wobec możliwości zaciągnięcia się do Armii gen. Władysława Andersa we Włoszech. Mogła zostać w niej pielęgniarką lub kierowcą. Dnia 10 lipca 1945 roku wraz z bratem Józefem wstąpiła w szeregi 2 Korpusu Armii gen. Władysława Andersa. Dnia 5 grudnia 1945 roku uzyskała uprawnienia do kierowania samochodami ciężarowymi.

zdjecie_z_przyjaciolmi.jpgzdjecia_z_bratem.jpgpozwolenie_na_prowadzenie_pojazdow.jpg

Rodzeństwo Dziedzicowie zostali zakwaterowani w miejscowości Loretto, w południowej części Włoch. Zadania kierowcy ciężarówki wojskowej nie były łatwe, polegały na przewożeniu czy to broni, czy to żywności, wąskimi, krętymi alpejskimi drogami. Później pani Stefania Dziedzic dotarła wraz z Armią gen. Władysława Andersa do Wielkiej Brytanii. Tam zaistniała możliwość powrotu  drogą morską do Polski.  Zdemobilizowana została 8 maja 1947 roku.

Przybywszy do kraju  pani Stefania osiadła w  Mórkowie, dokąd wcześniej przeniosła się już jej rodzina. Dnia 30 października 1949 roku zawarła związek małżeński z panem Stanisławem Banaszakiem. Ze związku tego urodziło się troje dzieci: Lucyna (ur. 23 marca 1950 roku), Henryk (ur. 24 marca 1954 roku)  i Wanda (ur. 10 stycznia 1958 roku), którym Państwo Banaszakowie zapewnili staranne wykształcenie. Potwierdza to m.in. funkcja skarbnika Gminy Lipno, którą przez wiele lat pełniła ich córka pani  Lucyna Wieczorek.  

rodzice.png

Państwo Stefania i Stanisław Banaszakowie prowadzili w Mórkowie indywidualne gospodarstwo rolne. Pani Stefania Banaszak zmarła 23 stycznia 2020 roku w Mórkowie i została pochowana na miejscowym cmentarzu parafialnym.

(!) Sugerowany porządek życiorysu: Pochodzenie / Rodzina / Edukacja / Kariera / Działalność polityczna / Działalność społeczna / Działalność ekonomiczna / Rzecz lokalnej społeczności
Bibliografia i Netografia (odnośniki):
  • Lucyna Wieczorek z domu Banaszak,  córka Stefanii Banaszak, zamieszkała w Mórkowie nr 23b. Wywiad przeprowadzono 29 – 01 – 2021
  • Lucyna Wieczorek z domu Banaszak,  córka Stefanii Banaszak, zamieszkała w Mórkowie nr 23b. Wywiad przeprowadzono 05 – 03 – 2021
(!) skopiuj i wklej elementy powyżej by dodać więcej odnośników
Podprojekt:

III EDYCJA CYFROWEJ DZIECIĘCEJ ENCYKLOPEDII WIELKOPOLSKI „Dzieje Wielkopolanek.”

Szkoła:

Zespół Szkolno – Przedszkolny w Lipnie 

(!) kliknij dwukrotnie w element by zmienić dane kontaktowe.
Autorzy:

Maria Antkowiak, Zofia Bartkowiak, Patryk Bartosz, Amelia Knapik, Natalia Łatka, Zofia Markiewicz, Karolina Mikołajczak, Kamil Schwarz, Weronika Skoracka, Natalia Stępczak, Miłosz Szkucik, Krzysztof Witkiewicz.

Opiekun: Iwona Lorenc-Zimniak

(!) kliknij dwukrotnie by zmienić nazwę grupy projektowej.