Aleksandra Maria Podemska

ur. 06 marca 2015
zm.
Szkoła Podstawowa nr 4 im. Marii Skłodwoskiej - Curie w Wągrowcu

Zdjęć: 23

Pochodzenie

Pani Aleksandra Podemska z domu Leligdowicz urodziła się 21.2.1945 roku w małej wiosce Kaliszany pod Wągrowcem.
Rodzice Leon i Władysława przybyli do Wągrowca z Kresów wschodnich ze Stanisławowa pod Lwowem. Ojciec był właścicielem ziemskim, a matka dyplomowaną kucharką. Ojciec pani Aleksandry mówił biegle w sześcioma językami, pracował w niemieckiej firmie, zajmującej się ogrodami ZOO w całej Europie. Rodzice pani Aleksandry osiągnęli sukces wykształcając szóstkę swoich dzieci, co było w tamtym czasie niespotykane na wsi.


Dzieciństwo

Spędziła wraz z rodzicami, 4 siostrami i 1 bratem w Kaliszanach, na zabawie, pracy w gospodarstwie i nauce.

Edukacja

Do szkoły zaczęła uczęszczać w wieku 6 lat. Pierwszą szkołą była Szkoła Podstawowa w Runowie, w której ukończyła 5 klas, a dwie pozostałe w SP w Potulicach. Po otrzymaniu wykształcenia podstawowego podjęła naukę w Liceum Pedagogicznym w Rogoźnie, gdzie rozwijała swoje pasje-bieganie, piłka siatkowa, plastyka. We wspomnieniach pamięta, że była normalną uczennicą. Bardzo często brała udział w konkursach plastycznych organizowanych w Poznaniu, Pile i Wągrowcu. Po maturze chciała iść na studia, ale „na studia były limity i tylko dana liczba studentów na studia plastyczne mogła zostać przyjęta”. Dostała się za 8 razem, w 1979 r., na Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu . Studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych (kierunek pedagogiczny).

Praca zawodowa

W trakcie nauki w Liceum Pedagogicznym, otrzymała nakaz pracy na ziemie zachodnie i odzyskane. W roku 1963 podjęła pracę w Pyrzycach pod Szczecinem (mieszkała w pałacu) jako nauczyciel wychowania fizycznego, techniki, plastyki, fizyki i j. rosyjskiego. W 1966 roku ukończyła w Szczecinie Studium Nauczycielskie. w Pyrzycach pracowała do roku 1967, wtedy wróciła w rodzinne strony. Podjęła pracę w Szkole Podstawowej nr 2 w Wągrowcu- przepracowała w tej szkole całe 30 lat. Jednocześnie była nauczycielką kultury w Zespole Szkół nr 2 w Wągrowcu.

Artystka i działaczka społeczna

Równolegle z pracą zawodową rozwijała talent plastyczny. Ulubioną techniką jest malarstwo olejne; „nie lubi farb akrylowych, ponieważ nie tworzą głębi”. Oprócz tego posługuje się fotografią, rysunkiem i malarstwem. Tematyka jej prac ma różne cykle np. „Łąka”, „Drzewo”, „Miasto Wągrowiec”. Maluje z natury i tworzy dzieła abstrakcyjne. Bardzo często wystawia swoje prace na wystawach grupowych i indywidualnych. Jej prace podziwiano w: Zakopanym, Białym Dunajcu, Poznaniu, Żninie, Pile, Sarbinowie, Karpaczu, Ustroniu Morskim, Ustrzykach Dolnych, Szczecinie, Rewalu, a także poza granicami kraju: w Niemczech, Francji, Kanadzie, Finlandii, USA, Czechy, i na Węgrzech.

Co roku bierze udział w plenerach w całej Polsce, jej twórczość można podziwiać na corocznych przeglądu twórczości, polskiej powiatu wągrowieckiego w grudniu 1999 roku posiadała galerie prowadzoną przez panią Aleksandrę i jej córką Kamilą Hoffa. Jest to miejsce wystaw jej prac, ale przede wszystkim prac amatorów, profesjonalistów, osób tworzących Sztukę Ludową, rękodzieła: serwetki, zakładki do książki, rzeźby, pisanki, czekolady, bombki. Galeria jest miejscem promocji uznanych talentów. Pani Aleksandra bardzo lubi zajęcia, które będąc na emeryturze przeprowadza społecznie w przedszkolach i szkołach. Są to zajęcia tematyczne, na których pokazuje warsztat artysty i maluje z dziećmi. Miłość do sztuki przekazuje ludziom starszym. Należy do związku Rencistów, Emerytów i Inwalidów (jest przewodniczącą). Utworzyła w nim grupę osób starszych, które interesują się sztuką, z sekcjami malarstwa i rękodzieła. Aktywnie, dla przyjemności, od 2011 prowadzi zajęcia na Uniwersytecie Trzeciego Wieku przy Gnieźnieńskiej Szkole Wyższej Millenium z Gniezna.

Ożywioną działalność społeczną pani Aleksandra prowadzi będąc członkiem zarządu Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Pałuckiej, członkiem Wielkopolskiego Towarzystwa Kulturalnego i przewodniczącą Polskiego Związku Rencistów i Inwalidów w powiecie wągrowieckim. Przez cztery kadencje była radną Rady Miejskiej Wągrowca, a niedawno weszła w skład Rady Seniorów, której jest przewodnicząca. Radę Seniorów tworzy dwanaście osób. Zbiera ona informacje o bolączkach dotyczących osób starszych, kieruje zapytania i prosi o pomoc pana burmistrza lub inne instytucje w rozwiązywaniu problemów.

Nagrody i wyróżnienia za pracę i twórczość artystyczną

Szerokie i różnorodne zainteresowania pani Aleksandry zostały zauważone. Otrzymała wiele odznaczeń państwowych, dyplomów i podziękowań. Niektóre z nich to:

Złoty Krzyż Zasługi
Medal Komisji Edukacji Narodowej
Medal Za Wybitne Zasługi w Rozwoju Oświaty Województwa Pilskiego
Odznaka Honorowa Za Zasługi dla ZHP
Odznaka Honorowa PZERiI
Złota Odznaka Honorowa Za Zasługi w Rozwoju Województwa Pilskiego
dwa medale Za Zasługi dla Miasta Wągrowca
Nagrodę Herbu Powiatu Wągrowieckiego
Nagroda III i II Stopnia Ministra Edukacji Narodowej w 1974 i w 1980 roku
dyplomy i podziękowania za działalność kulturalną i plastyczną.

Dzieci

Pani Aleksandra ma dwoje dzieci córkę Kamilę, która ukończyła ASP w Poznaniu kierunek wzornictwo i projektowanie i syna Tomasz, który ukończył UMK w Toruniu (kierunek muzealnictwo i konserwacja). Ma czworo wnucząt.

Znaczenie postaci

Aleksandra Podemska jest znaną wągrowiecką malarką, pedagogiem i społecznikiem. Dla mieszkańców naszego miasta i powiatu jest propagatorką aktywnego spędzania życia, nie zapominaniu, że na emeryturze najważniejsze są marzenia i zainteresowania. Zachęcającą do wyrażania siebie poprzez piękno, sztukę i odkrywanie radości tworzenia. Swoim optymizmem i ciągłym odkrywaniu nowości życia zaraża innych radością i chęcią tworzenia. Jej zaangażowanie społeczne pozwala odkrywać nowe talenty młodych artystów, przed dziećmi otwiera świat fantazji, niesamowitych kolorów, uczy wrażliwości na nowe pomysły artystyczne.



Kalendarium:

  • 2015 ― Narodziny bohatera
  • 2015 ― Przyjęcie na Studia

Cytaty:

  • „na studia były limity ...”
  • „nie lubi farb akrylowy...”
  • „moje motto życiowe - P...”

Źródła:

  • Stanisławów historia m...

Zobacz też: