Powrót Encyklopedia Wielkopolan „Zdążyć nacieszyć się życiem brać szczęście z pełnej misy zapomnieć o niedosta...”

Barbara Osiewała

ur. 28 stycznia 1963
zm. 12 czerwca 2014
Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Tokarach Pierwszych

Zdjęć: 29

POCHODZENIE, RODZINA

Barbara Osiewałaz domu Kęska przyszła na świat w dniu 28 stycznia 1963 roku jako najmłodsza z czworga rodzeństwa (Mirosław: ur.1958r.- zm.1961r., Ludomir: ur.1959r.-zm.1959r., Teresa: ur.1960r.)
Jej ojcem był Roman Kęska, a mamą Helena Kęska z domu Grabska.
Roman Kęska, jako ochotnik zgłosił się do wojska i brał udział w obronie Ojczyzny w czasie II wojny światowej. Był jeńcem wojennym. Walczył z okupantem w Polskim Batalionie Pomocniczej Służby Wartowniczej przy Armii Amerykańskiej we Francji. Do Ojczyzny, do swej rodzinnej wsi Tokary Pierwsze powrócił w 1947r. Pracował jako bibliotekarz, kierownik baru i przewodniczący Gromadzkiej Rady Narodowej w Tokarach. Był społecznikiem, bardzo zaangażowanym w sprawy lokalnej społeczności. Aktywnie działał w Ochotniczej Straży Pożarnej w Tokarach. Pełnił funkcję prezesa OSP. Grał w orkiestrze dętej działającej przy OSP.
Mama Pani Barbary: Helena Kęska z domu Grabska pochodzi z Borku Głuchowskiego. W 1957r. zawarła związek małżeński z Romanem Kęska i przeprowadziła się do męża do Tokar Pierwszych. Wychowywała dzieci, prowadziła dom i zajmowała się gospodarstwem. Należała do Koła Gospodyń Wiejskich w Tokarach.
Dziadkowie Pani Barbary to: Roch Kęska i Stanisława Kęska z domu Doczekalska oraz Józef Grabski i Marianna Grabska z domu Kustosz.
W dniu 15 marca 1970r. zmarł ojciec Pani Barbary. Od tej pory Barbarę i jej siostrę Teresę wychowywała samotnie mama.
16 sierpnia 1986r. Pani Barbara wyszła za mąż za Wiesława Osiewałę. Ślub odbył się w Parafii pw. Św. Andrzeja Apostoła w Tokarach. W 1987r. urodziła córkę Magdalenę, a w 1991r. syna Mateusza. Po ślubie mieszkała z mężem i dziećmi w rodzinnym domu. Następnie wraz z rodziną przeprowadziła się do domu, w którym kiedyś zamieszkiwali jej dziadkowie, rodzice ojca.
Całe swoje życie spędziła w Tokarach Pierwszych. Zmarła 12 czerwca 2014r.

EDUKACJA

Pani Barbara uczęszczała do Szkoły Podstawowej w Tokarach Pierwszych w latach 1970 – 1978.
Po jej ukończeniu, kontynuowała naukę w Technikum Rachunkowości Rolnej w Liskowie w latach 1978 – 1983.
W 1991r. ukończyła Studium Nauczycielskie w Koninie uzyskując przygotowanie do zawodu nauczyciela szkoły podstawowej w specjalności nauczanie początkowe.
W 1999r. ukończyła studia wyższe magisterskie na kierunku pedagogika w Mazowieckiej Wyższej Szkole Humanistyczno-Padagogicznej w Łowiczu.
W 2001r. ukończyła Studia Podyplomowe w zakresie filologii polskiej na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu.

PRACA

Po ukończeniu technikum i zdaniu egzaminu dojrzałości, od 1 września 1983r. podjęła pierwszą pracę jako nauczycielka w Szkole Podstawowej w Woli Tłomakowej (Gmina Goszczanów).
Od 1 września 1984r. rozpoczęła pracę w Szkole Podstawowej im. Jana Pawła II w swojej rodzinnej miejscowości Tokary Pierwsze, gdzie pracowała do 2014r., tj. do przejścia na rentę z powodu choroby.
W swojej pracy zawodowej wykazywała bardzo duże zaangażowanie. Organizowała uroczystości, przedstawienia, występy dzieci, tematyczne spotkania dzieci, młodzieży i osób starszych. Wraz z dziećmi opracowywała oraz „wydawała” szkolną gazetkę.
Będąc bardzo związaną z rodzimą miejscowością zorganizowała w szkole izbę pamięci, w której były zamieszczane eksponaty i przedmioty użytkowe z lat przeszłych.

DZIAŁALNOŚĆ SPOŁECZNA I ARTYSTYCZNA

Pani Barbara Osiewała interesowała się: muzyką, poezją, twórczością artystyczną, sportem.
Pisanie wierszy, tekstów piosenek, organizowanie uroczystości szkolnych, wiejskich, gminnych i powiatowych, koncertów, występów, przedstawień (napisała scenariusz i przygotowała przedstawienie „W Kopydłowie”), działalność społeczna, z pasją realizowała swój zawód nauczyciela.
Napisała piosenkę o Gminie Kawęczyn, którą włączył do swego repertuaru Zespół Ludowy „Sami Swoi” ze Żdżar. Przez kilka lat współpracowała z tym zespołem. Bezinteresownie zaangażowała się w organizację uroczystości 20 –lecia istnienia Zespołu Ludowego w 2003r.
W dniu 17 września 2011 roku w Gnieźnie odbył się po raz pierwszy Festiwal Tradycyjnej Kuchni Wielkopolskiej. W konkursie „gotowanie na żywo” wzięło udział 20 drużyn z całej Wielkopolski. Drużyna KGW Tokary, w składzie: Beata Goślińska, Anna Bąk, Barbara Osiewała, Emila Bilska i Małgorzata Skurczak-Szymańska, w ciągu 45 min. wykonała potrawę „Plyndze po naszemu”, co dało reprezentacji I miejsce i tym samym główną nagrodę ufundowaną przez senatora RP Ireneusza Niewiarowskiego.
W maju 2014r. wzięła udział w XV Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Włodzimierza Pietrzaka „Kropla wieczności waży więcej niż całe morze czasu”, na którym Jej wiersz pt. „Chwile” został wyróżniony i zamieszczony w antologii pokonkursowej. Rodzina planuje wydać tomik wierszy Jej autorstwa.
Z bardzo dużym zaangażowaniem włączyła się do obchodów jubileuszu 650-lecia Tokar. Została przewodniczącą komitetu, który powstał z okazji obchodów jubileuszu 650-lecia Tokar.
Jej autorstwa jest też piosenka napisana na jubileusz 650-lecia Tokar pt. „Tokary, Tokary”, która została umieszczona w śpiewniku jubileuszowym, który został również przez nią opracowany.
Jest współautorką monografii pt.: „Sześć i pół wieku Tokar”.
W związku z jubileuszem 650-lecia Tokar, Uchwałą Rady Gminy Kawęczyn z dnia 28 września 2012r . plac w centrum wsi otrzymał nazwę „Skwer 650-lecia Tokar”. W ramach projektu pt. ”Zielona ścieżka do historii Tokar– projekt zagospodarowania terenu zieleni” pozyskano środki finansowe z budżetu gminy i Urzędu Marszałkowskiego. Przy dużym zaangażowaniu mieszkańców sołectwa zagospodarowano teren zielenią, elementami układu komunikacyjnego oraz małej architektury. Utworzenie „Zielonej ścieżki do historii Tokar” miało za zadanie z jednej strony stworzenie atrakcyjnego miejsca wypoczynku, a z drugiej przybliżenie zarówno samym mieszkańcom, jak i w większym stopniu osobom z zewnątrz historię i tradycje wsi Tokary.
Barbara Osiewała była autorem projektu pod tytułem: „Zielona ścieżka do historii Tokar-projekt zagospodarowania terenu zieleni”. Przygotowała projekt i opracowała cztery tablice edukacyjne: „Tokary wczoraj”, „Tokary dziś”, „Tokary z lotu ptaka” i „Jubileusz 650-lecia Tokar”. Aktywnie uczestniczyła we wszystkich pracach związanych z zagospodarowaniem skweru.
Od ponad dziesięciu lat w Szkole Podstawowej im. Jana Pawła II w Tokarach Pierwszych jest organizowany Gminny Festiwal Piosenki „Śpiewaj razem z nami”. Barbara Osiewała była jego pomysłodawcą i współorganizatorem.

Pani Barbara Osiewała Barbara Osiewała zaprojektowała logo szkoły.

Pełniła przeróżne funkcje w wielu organizacjach środowiska szkoły i gminy, m.in.: w Komisji Oświaty, Zdrowia, Opieki Społecznej, Pomocy Rodzinie, Kultury i Kultury Fizycznej Rady Gminy Kawęczyn (1998 – 2002), w Stowarzyszeniu Kawęczyńskie Towarzystwo Rozwoju i Stowarzyszeniu Rodziców i Przyjaciół Szkoły w Tokarach. W szkole pełniła funkcję zakładowego społecznego inspektora pracy.

Była inicjatorem działań związanych z budową nowej Szkoły pracując jako członek zarządu Społecznego Komitetu Budowy Szkoły. Historię budowy nowej szkoły udokumentowała w Kronice Budowy Szkoły.

Nagrody i odznaczenia

• Brązowy Krzyż Zasługi – 2002 r.,
• Medal Komisji Edukacji Narodowej – 2004 r.,
• Nagrody Dyrektora Szkoły (1989, 1993, 1995, 1997, 2001, 2005, 2008, 2010, 2012),
Nagrody Gminy Kawęczyn (1995, 2003).

ŹRÓDŁA

• dokumenty pozostające w dyspozycji rodziny,
• wywiad z Panią Teresą Kęska – siostrą Pani Barbary Osiewały oraz Magdaleną Osiewała – córką Pani Barbary Osiewały przeprowadzony w dniu 12.01.2015 r.,
• „KAWĘCZYNIAK” – PISMO WSZYSTKICH MIESZKAŃCÓW GMINY KAWĘCZYN – NR 3/12 (312); NR 9/12 (318); NR 7/14 (339),
• Kronika Budowy Szkoły.

Kalendarium:

  • 1963 ― Narodziny bohatera
  • 1978 ― Edukacja
  • 1983 ― Edukacja
  • 1983 ― Praca
  • 1984 ― Praca
  • 1986 ― Ślub
  • 1991 ― Edukacja
  • 1995 ― Nagrody
  • 1999 ― Edukacja
  • 2001 ― Edukacja
  • 2002 ― Odznaczenia
  • 2004 ― Odznaczenia
  • 2014 ― Śmierć bohatera

Cytaty:

  • „Zdążyć nacieszyć się ż...”

Zobacz też: