Powrót Encyklopedia Wielkopolan „Przez trudy do gwiazd”

Henryk Bajor

ur. 22 lipca 1958
zm.
Zespół Szkół w Łęce Opatowskiej - Szkoła Podstawowa

Katalog wystawowy
Wywiad z Panem H. Bajorem
Zdjęć: 24
Dokumentów: 2

Pochodzenie

Henryk Bajor urodził się 22 lipca 1958 r. w Zamościu. Ojciec Bronisław, z wykształcenia prawnik, pracował jako naczelnik Izby Skarbowej w Zamościu. Matka Albina, z domu Stankiewicz, była ekonomistką i pracowała jako księgowa w Urzędzie Wojewódzkim w Zamościu. Ma dwie młodsze siostry. Urszula jest absolwentką Akademii Ekonomicznej w Poznaniu. Jadwiga ukończyła historię na Uniwersytecie im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.

Dzieciństwo

Henryk nie chodził do przedszkola, czas spędzał z mamą i dziadkami w domu we wsi Siedliska. Tam od najmłodszych lat słuchał jak ojciec czytał głośno dziadkowi „Trylogię” Henryka Sienkiewicza. Do dzisiaj jest to jego ulubiony pisarz i ma wszystkie jego dzieła. Pewnie wtedy zrodziła się w nim miłość do książek – zawsze dużo czytał i czyta do tej pory. We wczesnym dzieciństwie zachorował na astmę oskrzelową i kilka razy przebywał w sanatorium w Rabce, w Szczawnicy i Rymanowie. Wtedy też zrodziła się jego pasja do rysowania.

Edukacja

Do szkoły podstawowej uczęszczał w latach 1966 -1973, najpierw w Siedliskach, a potem w Zamościu. W 1973-1977 uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego w Zamościu.

W latach 1978- 1984 studiował historię sztuki na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. W tym czasie brał udział w strajkach studenckich, projektował szatę graficzna nielegalnych wydawnictw opozycyjnych. W 2001 r. ukończył studia podyplomowe z przyrody, a w 2007 z techniki z wychowaniem komunikacyjnym.

Praca zawodowa

Po ukończeniu studiów wrócił w rodzinne strony i podjął pracę w Biurze Badań i Dokumentacji Zabytków w Zamościu. W roku 1986 przeniósł się wraz z żoną do Łęki Opatowskiej (powiat kępiński) i rozpoczął pracę w Muzeum Regionalnym PTTK w Kępnie. W roku 1988 został nauczycielem w Szkole Podstawowej w Trzebieniu, a w latach 1989 – 2014 pracował w Szkole Podstawowej w Łęce Opatowskiej. Uczył plastyki, techniki i przyrody. Kilka lat pracował w Liceum Ogólnokształcącym im. mjra H. Sucharskiego w Kępnie jako nauczyciel historii sztuki.

Jego warsztat pracy był bardzo bogaty. W stosunku do dzieci był serdeczny, ale i wymagający, aktywizował i zachęcał do pracy, doceniając najmniejsze nawet sukcesy. Dzięki taktowi pedagogicznemu potrafił nawiązać z podopiecznymi bardzo bliskie kontakty, a dużą wiedzę pedagogiczną i psychologiczną właściwie wykorzystywał w rozwiązywaniu różnorodnych problemów w pracy z dziećmi. Regularnie przygotowywał uczniów do różnych konkursów, w których osiągali sukcesy. Organizował wycieczki do Kępna, które pokazywał z innej perspektywy, jako miasto trzech kultur. Dzieci zwiedzały synagogę, kościół ewangelicki i kościół katolicki. Pokazał uczniom, że w najbliższej okolicy jest również wiele godnych uwagi zabytków. Kształtował w ten sposób miłość do małej ojczyzny i poczucie dumy z miejsca urodzenia. Bardzo często służył pomocą nauczycielom podczas wykonywania scenografii do szkolnych przedstawień i na różne uroczystości, akademie, apele. Osobiście wykonywał rysunki, szkice i całe elementy dekoracji , które zachwycały nie tylko estetyką wykonania, ale również zaskakiwały pomysłowością i rozmachem.

Za szczególne osiągnięcia w pracy pedagogicznej sześć razy otrzymał nagrodę dyrektora szkoły. W roku 2012 wyróżniony Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Działalność artystyczna i publicystyczna

Współpracował jako autor opisów i rysownik z „Tygodnikiem Zamojskim”. W latach 90. był współredaktorem „Gazetki Gminnej”, projektował okładkę czasopisma, pracował m.in. z przyszłym posłem Witoldem Tomczakiem. Opisywał i rysował również miejscowe zabytki, m.in. rządcówkę, dom celny w Łęce Opatowskiej, kościół parafialny pw. św. Floriana w Opatowie. Później podjął współpracę z „Tygodnikiem Kępińskim”, gdzie zamieścił cykl artykułów „Chwalmy swoje” opatrzony własnymi rysunkami. W sposób aktywny angażuje się w działalność amatorskich inicjatyw plastycznych .

Jest członkiem Stowarzyszenia Plastyków Amatorów Powiatu Kępińskiego. Uczestniczy w plenerach malarskich, zabiera na nie także uczniów, rozwijając w ten sposób ich zdolności plastyczne. Jest współorganizatorem wystaw, na których prezentuje również swoje prace. W ramach współpracy z Towarzystwem Edukacyjno- Kulturalnym „Droga” wykonał ilustracje do książki K. Szymoniaka pt. „Epizody”. Wykorzystując swoją wiedzę z historii sztuki opisał obiekty zabytkowe z terenu gminy i zamieścił te opisy na stronie Urzędu Gminy w Łęce Opatowskiej. Podczas III Spotkania na Styku Kultur, Religii i Czasów zorganizowanego przez Stowarzyszenie „Socjum Kępno i okolice” wygłosił prelekcję na temat: „Mieszczańska architektura Kępna”. Jest autorem ilustracji do książki Bożeny Henczycy „Opowieści z Wygnaniewa”.

Zawsze chętnie współpracował ze środowiskiem lokalnym. Projektował i wykonywał dekoracje na różne uroczystości m. in. dla OSP, KGW, Koła Emerytów, Rencistów i Inwalidów.


Sport

Pasją Pana Bajora są wschodnie sztuki walki, bierze regularny udział w treningach karate, podnosząc ciągle swoje umiejętności i zdając kolejne egzaminy zmieniające kolor pasa przy jego kimonie. Karate zaczął uprawiać w czasie studiów. Ćwiczy już 37 lat. Kiedy zamieszkał w Łęce Opatowskiej dalej trenował, najpierw w Byczynie u senseia Zbigniewa Sitarza (obecnie 5 dan), później w Kluczborku, gdzie poznał Krzysztofa Neugebauera, 5. krotnego mistrza świata ( obecnie 7 dan). Później przestał jeździć na treningi, ale ćwiczył sam. Od 6 lat trenuje karate w Łęce Opatowskiej i Byczynie w sekcji Krzysztofa Ciani.


Rodzina

21 listopada 1981 r. zawarł związek małżeński z Anną z d. Jeziorną. Mają dwie córki. Starsza – Katarzyna, jest aktorką, obecnie mieszka w Londynie. Młodsza – Agata jest psychologiem, mieszka w Kępnie.

Znaczenie postaci

Pan Henryk Bajor jest osobą o bardzo rozległych zainteresowaniach. Z racji swego wykształcenia oscylują one w sposób naturalny wokół architektury i malarstwa. Jest autorem wielu artykułów, w których w sposób fachowy, ale jednocześnie bardzo przystępny dla odbiorcy opisuje lokalną architekturę sakralną i świecką. Publikował w lokalnej prasie i lokalnych portalach internetowych. Jest autorem ilustracji do kilku pozycji literackich powstałych na terenie Ziemi Kępińskiej. Pan Henryk Bajor jest też cenionym pedagogiem, mającym bardzo dobry kontakt z młodzieżą szkolną, która otaczała go nie tylko na lekcjach prowadzonych nieszablonowo, ale przede wszystkim podczas przerw i w czasie po lekcjach. Zawsze znajdował czas dla swych podopiecznych i służył rozległymi informacjami nie tylko ze świata sztuki, ale również szeroko rozumianej przyrody, literatury, filmu. Otwartość, komunikatywność, empatia i ciągła ciekawość świata sprawiają, że p. Henryk Bajor jest nietuzinkowym przykładem osoby, która wrastając w lokalną społeczność, jest dla niej wartościowym elementem, inspirującym dzieci i młodzież i dorosłych do poszerzania swych horyzontów życiowych, naukowych, ale również pasji i zainteresowań.

Źródła

Wywiad z Panem Henrykiem Bajorem
Materiały z archiwum Pana Henryka Bajora
http://www.bibliotekakepno.pl/www_od2014/kronikaold.html
http://www.radiosud.pl/wodziczna-%E2%80%9Eopowiesci-z-wygnaniewa%E2%80%9D,4964.html
http://www.kympno.pl/forum/zasoby/prelekcja-henryka-bajora-mieszczanska-architektura-kep/569
Henczyca Bożena „Opowieści z Wygnanienia”, Wodziczna 2015.
Szymoniaka Krzysztof „Epizody”, Kępno 2005.


Kalendarium:

  • 1958 ― Narodziny bohatera
  • 1966 ― Rozpoczęcie nauki w S...
  • 1973 ― Nauka w Liceum Ogólno...
  • 1978 ― Studia na Uniwersytec...
  • 1984 ― Praca w Biurze Badań ...
  • 1986 ― Praca w Muzeum Region...
  • 1988 ― Zatrudnienie w Szkole...
  • 1989 ― Praca w Szkole Podsta...
  • 2001 ― Studia podyplomowe z ...
  • 2007 ― Studia podyplomowe z ...

Cytaty:

  • „Przez trudy do gwiazd”
  • „Kto czyta - żyje wielo...”

Źródła:

  • Synagoga w Kępnie.

Zobacz też: