Jan Kosik

Pochodzenie

oJan Kosik urodził się 14.06.1919 roku w Świeligowie (gmina Ostrów Wielkopolski, powiat Ostrów Wielkopolski, woj. wielkopolskie) jako syn Jana Kosika i Magdaleny Kosik z domu Nowacka. Zmarł 28. 06..2008 roku w Świeligowie. Rodzice jego byli rolnikami i prowadzili gospodarstwo rolne w Świeligowie.

Rodzina

Żona Jana Kosika – Anna Adamowicz – Chanko była urzędnikiem państwowym, nie mieli dzieci. Małżeństwo zostało rozwiązane po 8 latach związku.

Edukacja

Uczęszczał do szkoły powszechnej (podstawowej) w Lamkach (gmina Ostrów Wielkopolski, powiat Ostrów Wielkopolski, woj. wielkopolskie) w latach 1926 – 1930, następnie ukończył Państwowe Gimnazjum Męskie w Ostrowie Wielkopolskim. W 1938 roku zdał maturę i wstąpił do Szkoły Podchorążych Marynarki Wojennej. W 1941 roku otrzymał stopień podporucznika. W roku akademickim 1947/48 rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego. W roku 1951 uzyskał tytuł magistra prawa, a w 1957 roku stopień naukowy kandydata nauk prawnych. W roku 1957/58 odbył studia zagraniczne w Harward Law School na Harvard University w Cambridge Massachusetts (Uniwersytet w Harvardzie) i uzyskał stopień naukowy Master of Laws (magister nauk prawnych).

Praca zawodowa

Pierwszy okres działalności zawodowej związany był z ukończeniem szkoły wojskowej i służbą w marynarce wojennej. W lipcu 1939 roku na okręcie szkoleniowym ORP Wilia jako student wypłynął w rejs do Afryki. Tam zastał go wybuch wojny i został zaokrętowany na HMS Sussex. W czasie nalotu w 1940 został ranny. W 1941 roku po uzyskaniu stopnia podporucznika został przeniesiony na ORP Błyskawica, następnie w 1943 roku pełnił funkcję oficera kursowego w Szkole Podchorążych Rezerwy Marynarki Wojennej, a w 1944 roku jako porucznik został przeniesiony na ORP Conrad. Po przeniesieniu do rezerwy w 1968 roku otrzymał nominację na stopień kapitana.

Drugi okres pracy zawodowej to działalność naukowo – dydaktyczna na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego:

– w latach 1951-1953 był asystentem,

– w latach 1953-1956 starszym asystentem,

– w latach 1956 -1961 adiunktem,

– w 1961 roku otrzymał stopień doktora habilitowanego i stanowisko docenta,

– w 1971 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego,

– w 1977 roku tytuł profesora zwyczajnego,

– od 1962 roku do 1964 roku pełnił funkcję prodziekana,

– od 1964 roku do 1972 roku był dziekanem,

– od 1969 roku aż do przejścia na emeryturę w 1989 roku był Kierownikiem Zakładu Prawa Cywilnego.

Działał na rzecz uczelni uczestnicząc w pracach Senatu, był członkiem Rektorskiej Komisji ds. Badań Naukowych Uniwersytetu Wrocławskiego i inicjatorem budowy biblioteki uniwersyteckiej. Poza Uniwersytetem zasiadł w Komitecie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. Był członkiem Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów, członkiem Kolegium Arbitrów przy Polskiej Izbie Handlu Zagranicznego. Działał we Wrocławskim Towarzystwie Naukowym oraz w Komisji Organizacji i Polityki Inwestycyjnej przy Radzie Głównej Ministerstwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki. Był członkiem komitetu redakcyjnego: „Przeglądu Prawa i Administracji” i „Droit Polonais Contemporain – Polskoje Sowremiennoje Prawo”. Współpracował z Ośrodkiem Adopcyjno – Opiekuńczym we Wrocławiu, z Komisją Rektorską Akademii Medycznej we Wrocławiu ds. Transplantologii. Kilkakrotnie reprezentował Uczelnię poza granicami kraju.W roku akademickim 1976/77 był visiting professor na University of Illinois w Chicago.

Nagradzany i odznaczenia

– Krzyż Walecznych w 1942 roku,

– „Medal morski” za rzetelną służbę na morzu w czasie wojny,

– Złoty Krzyż Zasługi w 1969 roku,

– Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia POLSKI w 1973 roku,

– Medal Komisji Edukacji Narodowej w 1975 roku,

– tytuł Zasłużonego Nauczyciela PRL – u,

– tytuł Budowniczego Wrocławia,

– w 1996 przez Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej odznaczy został Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia POLSKI.

Znaczenie postaci

Pozostawił po sobie obszerny i znakomity dorobek naukowy. Jako dziekan był wspaniałym organizatorem nauczania i nauki, podejmował działania na rzecz poprawy materialnego bytowania wydziału w trosce o rozwój kadry naukowej. Dawał przykład pracowitości i rzetelności naukowej wielu pokoleniom wrocławskich prawników.

Źródła powstania biogramu

– wywiad z członkami rodziny,

– rodzinne archiwum,

Platforma edukacyjna