Pochodzenie

Antoni Taczanowski jest rodowitym mieszkańcem Międzychodu. Przyszedł na świat 15 października 1947 roku jako najstarsze dziecko Heleny z Rohowskich oraz Włodzimierza Taczanowskiego. Imię otrzymał po ordynacie na Taczanowie – Antonim Taczanowskim. Wkrótce po narodzinach Antoniego na świat przyszło rodzeństwo: Bożydar (1949) oraz Aniela( 1951).
Rodzina ojca pochodzi z Taczanowa w Wielkopolsce. Tutaj mieli swoje majątki. Natomiast ojciec matki Bernard Rohowski należał w Polsce do pierwszych konstruktorów maszyn do pisania . Miał 30 patentów. W latach 20. ubiegłego wieku produkował swoje maszyny tj: „Polonia”, „Ekonomia”, które wystawiał na Targach Poznańskich. W rodzinnym domu Antoniego Taczanowskiego pielęgnowane są, zgodnie z przesłaniem „Bóg, Honor, Ojczyzna”, wartości patriotyzmu, pomocy społecznej, szacunku do osób starszych i miłości w rodzinie, które są przekazywane kolejnym pokoleniom. Duch historii pielęgnowany jest dzięki opowieściom rodziców dotyczących przeszłości, jak również wypływa z książek, np: „Trylogii ” H. Sienkiewicza. – „Przeczytałem ją kilka razy” – wspomina p. Antoni Taczanowski.

Edukacja

W roku 1954 Antoni Taczanowski rozpoczął naukę w szkole Podstawowej Nr 2 w Międzychodzie. Zaszczepione zamiłowanie do lektury okazało się w latach szkolnych przydatną umiejętnością. Zjednywało to kolegów,którzy nie przepadając za lekturą chętnie słuchali streszczeń książek. Proceder ten owocował dobrymi ocenami. W szkole podstawowej p. Antoni lubił także geografię i historię. Wynikało to z zainteresowań ludźmi, kulturą i historią dalekich krajów. Swoje źródło miało w lekturze książek Arkadego Fiedlera, Juliusza Verne’a, Józefa Ignacego Kraszewskiego oraz Aleksandra Dumasa. a dodatkową pasją było zbieranie znaczków pocztowych z całego świata. Mając tak rozległe zainteresowania, nie dziwi fakt braku sympatii dla matematyki i chemii.

Kolejny etap szkolny jest związany z Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Henryka Dąbrowskiego w Międzychodzie. Tutaj p. Antoni najbardziej się bał profesora Drzewieckiego- nauczyciela matematyki , który także prowadził chór.

– Aby mieć trójkę z matematyki musiałem śpiewać – wspomina p. Antoni.

Postrach siała profesor Stefaniakowa, ucząca języka francuskiego. Ale to ona dała podstawy znajomości tego języka. Szkoła średnia to nie tylko trud nauki. To czas nauki gry na gitarze i gry w licealnym zespole na szkolnych uroczystościach.W takich okolicznościach zrodził się pomysł założenia zespołu gitarowego „Kosinus”, który już po szkole średniej przyjął nazwę „Esteci”. Wspólnie z Estradą Poznańską zespół „Esteci” występował na koncertach w różnych miastach Wielkopolski.W latach siedemdziesiątych XX wieku zespół zmienił nazwę na grupę „Wir”. Występowali z koncertami na Targach Poznańskich, w Zamku Poznańskim, ale również wzięli udział w jarocińskim festiwalu „Wielkopolskie Rytmy Młodych”, gdzie zajęli czołowe miejsce.

Praca zawodowa

Po maturze Antoni Taczanowski rozpoczął pracę w Bibliotece Publicznej w Międzychodzie. W latach 1967-1973 był kierownikiem Czytelni Powiatowej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Międzychodzie. Dostęp do książek zamienił młodzieńcze marzenie o archeologii na pracę w bibliotece. Z tego też powodu p. Antoni ukończył szkołę bibliotekarską w Jarocinie. Później studiował na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu Bibliotekoznawstwo i Informację Naukową (1974- 1979).

Nieprzerwanie od 1974 roku jest dyrektorem Biblioteki Publicznej im. Jana Daniela Sanockiego w Międzychodzie. W tym okresie rozpoczął również zbieranie informacji o miejscowościach powiatu a wspólnie z kolegami poszukują materiałów z etnografii regionu. Dzięki tym zbiorom udało się w 1976 roku uruchomić Muzeum Regionalne w Międzychodzie. Ta praca miała jeszcze jedno ważne znaczenie, tym razem prywatne. W odnajdywaniu eksponatów do przyszłego muzeum uczestniczyła p. Maria Jolanta, wówczas panna, później żona

p. Antoniego. Połączyły ich wspólne zainteresowania oraz praca społeczna na rzecz środowiska. Doczekali się trojga dzieci: Radosława, Bianki, Izabeli.

Znaczenie postaci

Obecnie Antoni Taczanowski jest dyrektorem Biblioteki Publicznej wraz z podlegającymi oddziałami Muzeum Regionalnego oraz Centrum Edukacji Regionalnej i Przyrodniczej w Mniszkach. Ponadto przewodniczy Komitetowi Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w Międzychodzie. Jest prezesem Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Ziemi Międzychodzkiej, wiceprezesem i współzałożycielem Towarzystwa Olędrów Polskich, członkiem zarządu i współzałożycielem Fundacji Millenium Una Viviendi, członkiem honorowym Komisji Urbanistyki i Planowania Przestrzennego Polskiej Akademii Nauk (oddział Poznań). Uczestniczył w projektach jako pomysłodawca i organizator Światowego Kongresu Międzychodzian (2004 r, 2007 r), historycznych i krajoznawczych ścieżek w powiecie międzychodzkim i regionie. ponadto jest inicjatorem renowacji budynku i wnętrza kościoła ewangelickiego w Sierakowie.

Uzupełnieniem wyżej wymienionej działalności jest praca publicysty. W latach 1985-2004 współpracował z tygodnikami „Ziemia Gorzowska”, „Tygodnik Nowy”, miesięcznikami „Aspekty”, „Obserwator Międzychodzki”. Spod ręki Antoniego Taczanowskiego wyszły liczne publikacje , m.in: „Szlakiem znanych międzychodzian”, „Radusz- wieś, której nie ma”, „Sylwetki wybitnych Polek z Ziemi Międzychodzkiej”, „Międzychodzkie legendy”. Od 2004 jest także redaktorem naczelnym „Informatora międzychodzkiego”.

W wolnych chwilach wciąż związany jest z muzyką – gra w zespole „Bard”.

Bibliografia:

Drzewo genealogiczne rodziny Taczanowskich: http://www.sejm-wielki.pl/b/sw.63710

http://miedzychod.naszemiasto.pl/artykul/45-lat-pracy-antoniego-taczanowskiego

http://www.gazetalubuska.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20090115/POWIAT07/71740627

Publikacje:

Współautor monografii pt: „Międzychód; dzieje, gospodarka, kultura, 1981

„Międzychód- Birnbaum na starej fotografii”

„Od gotyku do baroku na Pojezierzu Międzychodzko- Sierakowskim”, 2003

„Szlakiem zabytków Gminy Międzychód”, 2008

„Radusz wieś, której nie ma”, 2008

„Sylwetki wybitnych Polek z Ziemi Międzychodzkiej”,

„Międzychodzkie legendy”, 2013