Pochodzenie
Roman Kroehnke urodził się 11.02.1934 r. w Poznaniu. Jego rodzice to Pelagia i Zygmunt Kroehenkowie. Ojciec Romana przed II wojną światową był oficerem Wojska Polskiego, w czasie wojny był w armii Andersa, trafił do oflagu. Po wojnie pracował jako księgowy. Matka prowadziła dom. Roman miał siostrę Urszulę i brata Jerzego.
Zmarł 26 lutego 2012 r. w Pile z powodu choroby nowotworowej. Został pochowany na cmentarzu w Nowej Wsi Ujskiej.
Edukacja
Naukę w szkole podstawowej rozpoczął w Poznaniu, ale ukończył ją po wojnie w Drezdenku. W czasie wojny matka wraz z dziećmi przeprowadziła się do Drezdenka, w okolicach Gorzowa Wlkp., ponieważ musiała wówczas sama opiekować się swoją rodziną. Roman był bardzo dobrym uczniem, szczególnie lubił przyrodę, historię i język polski. Lubił czytać książki, zwłaszcza historyczne. Do liceum uczęszczał w Gorzowie Wlkp. W tym czasie ulubionym przez niego sportem była siatkówka. Po maturze w 1954 r. rozpoczął studia w Wyższej Szkole Rolniczej (obecnie Uniwersytet Przyrodniczy) w Poznaniu. W 1959 r. uzyskał tytuł mgr inż. rolnictwa.
Działalność zawodowa
Pierwszą pracę podjął w Wyższej Szkole Rolniczej w Poznaniu w Katedrze Łąkarstwa jako asystent w punkcie doświadczalnym w Nietuszkowie. Jego praca polegała na prowadzeniu doświadczeń łąkarskich (na mierzeniu plonów użytków zielonych, opisie tempa rozwoju i laboratoryjnych badaniach plonów). Od 1963 r. przez prawie 30 lat pracował w Stacji Doświadczalnej Oceny Odmian w Nowej Wsi Ujskiej, gdzie przez wiele lat był kierownikiem działu doświadczalnego. W grudniu 1975 r. obronił pracę doktorską pod tytułem ,,Wykształcanie się zbiorowisk pastwiskowych w zależności od stosowanych zabiegów pratotechnicznych regionu chodzieskiego”. Roman Kroehnke bardzo lubił swoją pracę, wychował wielu specjalistów doświadczalników, a swoje doświadczenia zawarł w licznych publikacjach naukowych, których był autorem lub współautorem, m.in.: „Doświadczenia rozpoznawcze z trawami pastewnymi”, Wiechlina łąkowa i błotna oraz wyczyniec łąkowy”, „Doświadczenia rozpoznawcze z roślinami motylkowymi drobnonasiennymi na gruntach ornych”, „Doświadczenia rozpoznawcze z trawami na gruntach ornych” oraz „Doświadczenia rozpoznawcze z trawami ”
Burmistrz Ujścia
Początkowo nie chciał pełnić funkcji samorządowych, chciał tylko pomagać w łagodzeniu drażliwych kwestii, dlatego kandydował do rady. Do kandydowania na burmistrza został przekonany przez Komitet Obywatelski „Solidarność”, który udzielił mu swojego poparcia.
W czerwcu 1990 roku, spośród 22 radnych Rady Miasta i Gminy Ujście, wybrano dr. Romana Kroehnke na burmistrza Ujścia. Dla nowej władzy były to bardzo trudne czasy, ponieważ była to pierwsza kadencja po zmianach ustrojowych w naszym kraju. Burmistrz R. Kroehnke starał się być zawsze pomocny, uprzejmy i miły. Bardzo sumiennie podchodził do swoich obowiązków. Czas swojej kadencji dobrze wykorzystał, zakończył ją z pewnym niedosytem ale zadowolony z efektów pracy. Wydatki gminy były dobrze równoważone, zapoczątkowano poważne inwestycje: oczyszczalnie miasta, przygotowano sieć sanitarną i burzową, doprowadzono wodę, rozwinięto sieć gazową, modernizowano sieć elektryczną, rozpoczęto budowę remizy strażackiej, gmina włączyła do zadań własnych prowadzenie przedszkoli. Wspominał ten czas jako okres bardzo trudny lecz ciekawy.
W 1994 roku ponownie był kandydatem na stanowisko burmistrza. Wyboru dokonano dopiero w drugiej turze. Przewagą trzech głosów wygrał drugi kandydat Henryk Kazana. W latach 1994-1998 Roman Kroehnke był radnym drugiej kadencji.
Działalność społeczna
„Ujskie Sprawy”
Do końca swojego życia współpracował zczasopismem „Ujskie Sprawy”. Jego ostatni artykuł pojawił się w gazecie się w tym samym wydaniu co nekrolog informujący o jego śmierci. Prowadził w gazecie rubrykę Akcja Katolicka w Ujściu, w której pisał o sprawach katolickich, poruszał problemy religii chrześcijańskiej, tłumaczył problemy natury moralnej oraz zawiłości historyczne. Przybliżał czytelnikom inne ważne artykuły z prasy katolickiej. W rubryce ,,Sprawy nie tylko ujskie ” poruszał zagadnienia polityczne, społeczne, problemy lokalne oraz gminne. Zawsze był zainteresowany tym, co dzieje się w gminie i w tej rubryce dzielił się z mieszkańcami swoimi spostrzeżeniami, przyglądał się działalności samorządu i komentował jego pracę. Swoje artykuły przynosił do redakcji zapisane na dyskietce, zawsze w ustalonym terminie. W swojej pracy był bardzo rzetelny i solidny. Był bardzo elokwentny, oczytany, pisał mądrze i dowcipnie. Lubił wszystkich współredaktorów gazety i darzył ich szacunkiem.
Akcja Katolicka
W 1996 roku ks. Mariana Kozłowski założył parafialny oddział Akcji Katolickiej w Ujściu. Uzyskując prawie 100% poparcie wszystkich członków, Roman Kroehnke został prezesem oddziału Akcji Katolickiej przy parafii Św. Mikołaja w Ujściu i piastował to stanowisko aż do śmierci. W trakcie comiesięcznych spotkań formacyjnych przedstawiał pozostałym członkom nauki kościoła, prowadził rozważania zagadnień wiary katolickiej. Był inicjatorem współpracy z Caritasem, współorganizatorem pomocy uboższym parafianom. Przygotowywał biuletyny parafialne rozdawane parafianom, dbał o wygląd gabloty kościelnej. Był delegatem do Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej Archidiecezji Poznańskiej, a po reorganizacji i przeniesieniu Ujścia do Archidiecezji Gnieźnieńskiej również był członkiem Zarządu Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej Archidiecezji Gnieźnieńskiej. Był delegatem do Krajowego Instytutu Akcji Katolickiej.
Od 1997 roku działał w społecznym Zespole ds. Odbudowy Kalwarii w Ujściu, który powstał z inicjatywy władz lokalnych. Kalwaria przy kościele Św. Mikołaja powstała na przełomie XIX i XX w. i była miejscem kultu Męki Pańskiej. W czasie II wojny światowej Niemcy wydali rozkaz zburzenia Kalwarii. Po wojnie została częściowo, prowizorycznie odbudowana. Powołany zespół czuwał nad dziełem przywracania Kalwarii do lat świetności, a także koordynował prace nad pozyskiwaniem środków na odbudowę.
LOK
Przez wiele lat był instruktorem Ligii Obrony Kraju, zajmował się strzelectwem i ratownictwem medycznym.
Posterunek meteorologiczny
Do końca życia prowadził posterunek meteorologiczny w Nowej Wsi Ujskiej. Był bardzo sumienny i zdyscyplinowany. Codziennie, trzy razy w ciągu doby: o siódmej, trzynastej i dziewiętnastej odczytywał wskazania przyrządów (obecnie pomiary odczytuje się tylko raz w ciągu doby). Termometry na posterunku meteorologicznym pozwalały odczytać temperaturę powietrza, temperaturę powietrza przy gruncie, temperaturę w gruncie na różnych głębokościach. Za pomocą wiatromierza odczytywał kierunek i siłę wiatru, notował odczytaną z pluwiografu ilość opadów.
Rodzina
13 maja w 1961 r. poślubił Helenę, którą poznał w czasie studiów w Poznaniu. W 1962 roku urodził się ich jedyny syn Jan, który w dorosłym życiu poszedł w ślady swoich rodziców i podobnie jak oni pracuje w Stacji Oceny Odmian Roślin. Od 1964 r. rodzina mieszkała w Nowej Wsi Ujskiej.
Zainteresowania
W wolnym czasie poświęcał się pracom w swoim ogrodzie, lubił też przesiadywać tam z książką. Bardzo dużo czytał, lubił literaturę historyczną, szczególnie historię II wojny światowej. Interesował się też rolnictwem i meteorologią .
Odznaczenia
1969 r. – Odznaka honorowa „Za zasługi w rozwoju województwa poznańskiego ”
1971 r. – Brązowy Medal Za Zasługi Dla Obronności Kraju,
1980 r. – Srebrny Krzyż Zasługi,
1983 r. – Złota odznaka honorowa „Za zasługi w rozwoju województwa pilskiego”
1984 r. – Medal 40-lecia Polski Ludowej
http://pl.wikipedia.org/wiki/Medal_40-lecia_Polski_Ludowej
1987 r.- Medal Zasłużony Pracownik Rolnictwa
1990 r. – Medal Odrodzenie Samorządu Terytorialnego
Znaczenie postaci
Był człowiekiem powszechnie znanym i lubianym, cieszącym się poważaniem wśród mieszkańców. Był życzliwy dla ludzi i otwarty na potrzeby innych. Przyczynił się do rozwoju gminy i budowania samorządności, był otwarty na problemy mieszkańców gminy i zdolny do kompromisu. Roman Kroehnke był aktywnym społecznikiem udzielającym się na różnych płaszczyznach funkcjonowania społeczności lokalnej do końca swojego życia.
Źródła informacji
– rozmowa z żoną Heleną Kroenke,
– rozmowa z panią Esterą Serówką, dyrektorem Ujskiego Domu Kultury i redaktorem „Ujskich Spraw ”,
– rozmowa z panią Krystyną Kryczką,
roczniki „Ujskich Spraw”,
– „Ujście przez wieki. Szkice z historii miasta” pod red. E. Wolskiego, Ujście 2013,
– Ujście – miasto i gmina na fotografiach 1951-2013, E. Wolski , Media , 2013 r. .
