Fabisiński Edmund Franciszek
Fabisiński Edmund Franciszek urodził się 8 września 1895 roku we wsi Gnojno w powiecie pułtuskim jako syn nauczyciela szkoły początkowej.
Był synem Franciszka i Antoniny z domu Smolińskiej.
Ojciec często zmieniał miejsce zamieszkania z różnych przyczyn, najczęściej ze względu na sprawy bytowe.
Młody Edmund uczył się pilnie i w maju 1913 roku zdał w charakterze eksterna egzamin na nauczyciela szkół początkowych i otrzymał w byłej Warszawskiej Dyrekcji Naukowej pierwszą posadę nauczycielską. 22 października 1913 roku rozpoczął pracę w rosyjskiej szkole we wsi Sałki koło Gostynina.
W listopadzie 1914 roku, po wybuchu pierwszej wojny światowej, zmuszony był wyjechać do rodziny matki skąd w czerwcu 1915 roku wraz z rodzicami udał się do Moskwy. W październiku 1915 roku został powołany do czynnej służby wojskowej w Armii Rosyjskiej, w której – po ukończeniu szkoły wojskowej w Czugujewie – otrzymał oficerski stopień chorążego ( praporszczyk piechoty).
W październiku 1915 roku został powołany do czynnej służby wojskowej w Armii Rosyjskiej, w której – po ukończeniu szkoły wojskowej w Czugujewie – otrzymał oficerski stopień chorążego ( praporszczyk piechoty).
We wrześniu 1917 roku wstąpił do tworzącego się polskiego korpusu generała Dowbora Muśnickiego, w którym brał udział w walkach z bolszewikami pod Bobrujskiem.
3 marca 1918 roku wyjechał z Bobrujska do Moskwy, skąd powrócił do kraju w czerwcu 1918 roku i otrzymał posadę nauczycielską w Kruszynku w powiecie nieszawskim. Z dniem 22 października 1918 roku otrzymał przeniesienie do szkoły w Kretkowie koło Lubienia w powiecie włocławskim, lecz posady tej nie przyjął i z dniem 1 czerwca 1919 roku otrzymał nominację na nauczyciela szkoły początkowej w Niszczewach.
Wszakże już dnia 28 sierpnia 1919 został powołany do służby wojskowej w stopniu podporucznika. Odbywając wspomnianą służbę brał udział w walkach z bolszewikami. 13 maja 1921 roku został zwolniony do rezerwy i 15 czerwca 1921 roku został mianowany nauczycielem 1-klasowej szkoły powszechnej w Starej Rudzie gminy Ruszkowa powiatu nieszawskiego, lecz już z dniem 1 września 1921 roku otrzymał przeniesienie na stanowisko nauczyciela do 2-klasowej szkoły powszechnej w Dziwiu gmina Przedecz powiatu włocławskiego.
Przygotował się do nauczycielskich egzaminów uzupełniających, które zdał w charakterze eksterna przed Państwową Komisją Egzaminacyjną w Warszawie w dniu 12 kwietnia 1924 roku z wynikiem dobrym.
Z dniem 1 września 1924 roku został ze stanowiska młodszego nauczyciela szkoły w Dziwiu przeniesiony w drodze służbowej na stanowisko p. o. kierownika 7-klasowej publicznej Szkoły Podstawowej w Przedczu.
5 sierpnia 1930 roku wstąpił w związek małżeński z panną Anną Przyłęcką – nauczycielką. Nie mieli dzieci.
W roku szkolnym 1931/32 zorganizował szkołę dokształcającą zawodową dla młodzieży rzemieślniczej.
Pracował również w charakterze referenta oświatowego w miejscowym ,,Strzelcu’’.
Po wybuchu drugiej wojny światowej Edmund Fabisiński został powołany do czynnej służby w Wojsku Polskim i znalazł się na froncie. Był dowódcą kolumny taborowej 14. pułku piechoty z Włocławka. Po klęsce nad Bzurą, pod Iłowem, dostał się do niewoli Niemieckiej, którą spędził w obozach dla jeńców wojennych w Eichstätt (Bawaria) i Murnau. W obozie uczył się. Przerobił cały kurs wyższej matematyki oraz m.in. elektronikę.
Dnia 24 sierpnia 1945 roku przyjechał do Polski i w dniu 24 września 1945 roku wrócił na stanowisko kierownika Publicznej Szkoły Powszechnej w Przedczu. Stanowisko to piastował do czasu przejścia na emeryturę w 1968 roku.
W ostatnim okresie pracy uczył języka rosyjskiego. Znał biegle w mowie i piśmie język rosyjski i niemiecki i słabiej język francuski.
Był wymagający, stanowczy i zasadniczy, ale cieszył się powszechnym szacunkiem uczniów i ich rodziców. Jest często wspominany i przedstawiany jako wzór nauczyciela przez osoby, które uczył i które go pamiętają.
Od pierwszej kadencji Miejskiej Rady Narodowej w Przedczu pełnił obowiązki radnego.
Edmund Fabisiński zmarł 12 września 1980 roku w Przedczu.
Został pochowany na cmentarzu w Przedczu obok swojej żony Anny.