Pochodzenie

Urodzony 23 listopada 1912 r. w Kopanicy, zmarł 4 lutego 1999 r.; ojciec Jan, matka Marta z domu Matysik; żona Stefania z domu Pyrc (nieżyjąca); ojciec czworga dzieci: Krystyny, Alicji, Zbigniewa i Jerzego.

Dzieciństwo

Dzieciństwo spędził pod opieką matki, gdyż ojciec poszedł na wojnę i zginął w 1916 r. Gdy miał 8 lat, wraz z matką przeniósł się do Wolsztyna.

Edukacja (lub „młodość”)

Mały Janek rozpoczyna edukację w szkole podstawowej, a następnie w gimnazjum. W 1927 zostaje uczniem Państwowego Seminarium Nauczycielskiego. W 1933 r. zdaje maturę.

Etapy działalności

We wrześniu 1933 r. zostaje powołany do wojska – 57 Pułk Piechoty w Poznaniu. W 1936 r. dostaje nominację na podporucznika Wojska Polskiego. W tym samym roku otrzymuje skierowanie do pracy jako nauczyciel w miejscowości Kletna na Polesiu, gdzie poznaje swoją przyszła żonę, Stefanię. W 1937 r. odbywa kolejne ćwiczenia wojskowe – 85 Pułk Piechoty w Parachońsku. W 1940 r. w obawie przed aresztowaniem wyjeżdża do Warszawy, następnie do Bochni i do Kozodrzy, gdzie mieszka Stefania. Do końca II wojny światowej trwa Jego tułaczka, działa w konspiracji, podejmuje się różnych prac np. w młynie. W kwietniu 1943 r. Jan i Stefania wstępują w związek małżeński i zamieszkują w Sędziszowie, który opuszczają w 1945 r. i przenoszą się w rodzinne strony Jana – Wolsztyna. Tu otrzymuje posadę nauczyciela w pobliskiej Kargowie. Od roku 1947 państwo Rosińscy przenoszą się do Kopanicy. Oboje pracują w miejscowej szkole, w której Jan pełni funkcję kierownika, a następnie dyrektora przez okres 27 lat, aż do przejścia na emeryturę w 1973 r. Kontakt ze szkołą podtrzymywał, pracując w niej nadal do lat 80-tych XX w.

Jako dyrektor szkoły, nie tylko zajmuje się rozwojem placówki oświatowej, ale również bardzo aktywnie angażuje się w pracę społeczną na rzecz lokalnego środowiska. Zostaje przewodniczącym Komitetu Elektryfikacji Wsi, Gromadzkiej Rady Narodowej, aktywnym członkiem straży pożarnej, zasłużonym działaczem ruchu spółdzielczego i kultury. Był wybitnym regionalistą, autorem kroniki „Gród nad Obrą”, na podstawie której wydana została książka o Kopanicy.

Znaczenie postaci

Jan Rosiński to postać wyjątkowa, znana i pamiętana przez mieszkańców Kopanicy i szerokich okolic. W trudnym okresie powojennym przyczynił się do rozwoju szkolnictwa i wspierał rozwój regionu. Stał na czele wielu inicjatyw społecznych, dzięki czemu podnosił się poziom życia mieszkańców. Kronika „Gród nad Obrą” to jedyny do dziś spis wydarzeń historycznych dotyczący przeszłości Kopanicy. Za swą działalność i zasługi otrzymał wiele odznaczeń i nagród np. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Odznakę 1000-lecia za działalność społeczną, Złotą Odznakę ZNP, medal Zasłużony Działacz Kultury.