Pochodzenie i dzieciństwo
Jerzy Kudliński urodził się 28 stycznia 1933 roku w Godziszewie (powiat wolsztyński). Syn Józefa i Marianny z domu Heinrych. Był jednym z sześciorga dzieci. Miał pięć sióstr. Urodził się jako trzecie dziecko. Był bardzo dobrym i uczynnym bratem. Kiedy skończyła się II wojna światowa miał 12 lat.
Wykształcenie
W latach 1953 – 1956 odbył służbę wojskową w jednostce inżynieryjnej we Wrocławiu jako saper.
Rodzina
W kwietniu 1953 roku poślubił Halinę Gmiont, z którą miał czworo dzieci: Mirosławę, Janinę, Waldemara oraz Jarosława, czyli 2 córki i 2 synów. Z żoną Haliną doczekał się pięknego jubileuszu 50-lecia.
Firma
W 1948 r. Jerzy Kudliński przejął zakład swojego ojca Józefa. Zakład mieścił się w Wolsztynie przy ul. 5 stycznia 59 (obecnie w tym miejscu znajduje się pomnik ku czci Święta 3-ego Maja).
Od 1950 roku, jako jeden z założycieli, rozpoczął pracę w ,,Spółdzielni Pracy Metalowców” w Wolsztynie.
Sytuacja polityczna w latach powojennych spowodowała, że prowadzenie prywatnego zakładu nie było łatwe. Władze likwidowały handel i rzemiosło prywatne. Kiedy Władysław Gomułka przejął władzę w państwie można było ponownie prowadzić działalność rzemieślniczą. Jerzy Kudliński, wraz z ojcem, otworzyli zakład w Komorowie, gdzie zaczęli wykonywać prace kowalskie takie jak: kucie koni czy naprawa sprzętu rolniczego (np. bramy, pługi, wozy, itp.).
W 1962 roku Jerzy Kudliński przeniósł zakład na ul. Hanki Sawickiej (naprzeciwko Liceum Ogólnokształcącego w Wolsztynie), gdzie rozpoczął pracę na własny rachunek. W wyniku zmian gospodarczych zmienił kwalifikacje zawodowe, zdobył tytuł mistrza ślusarstwa. Oprócz prac kowalskich, w swoim zakładzie wykonywał wszelkiego rodzaju konstrukcje metalowe na budynki rolnicze, hale produkcyjne, a nawet wiatę dworca PKS w Wolsztynie.
W 1992 roku zakład przejął syn Jerzego Kudlińskiego – Jarosław.
W 1967 roku, po raz ostatni, zakład Jerzego Kudlińskiego został przeniesiony na ulicę Bohaterów Bielnika 5. W tym miejscu istnieje do dziś.
W ciągu swojej działalności rzemieślniczej Jerzy Kudliński wykształcił 48-u czeladników w zawodzie ślusarz i kowal. Otrzymał za to srebrną i złotą odznakę wydaną przez Centralny Urząd Rzemiosła w Warszawie.
Obecnie w zakładzie zatrudnionych jest 2 pracowników, z których jeden pracuje nieprzerwanie przez 35 lat. Szkolonych jest 3 uczniów.
Cech
Cech, jak podaje Wielki słownik języka polskiego, jest to zrzeszenie rzemieślników jednego lub kilku pokrewnych zawodów, mające na celu ochronę interesów rzemiosła, podnoszenie poziomu kwalifikacji zawodowych oraz organizowanie samopomocy wśród członków.
Jerzy Kudliński był jednym z członków Cechu Rzemiosł Różnych w Wolsztynie. Był mistrzem – kowalem w podkuwaniu koni.
W zrzeszeniu pełnił różnorakie funkcje – od członka Cechu poprzez sekretarza i skarbnika. Stanowisko pod-starszego Cechu piastował przez 20 lat. W czerwcu 2005 roku został jednomyślnie powołany na noworocznego członka zarządu.
Jerzy Kudliński, jako członek zarządu Cechu Rzemiosł Różnych w Wolsztynie, pełniąc stanowisko starszego Cechu, bardzo angażował się w swoją pracę. Przez wszystkie lata jego celem było dbanie o dobre imię rzemiosła, jego członków i nowych rzemieślników. Aktywnie uczestniczył w rozwoju rzemiosła oraz systematycznym naborze uczniów do nauki w rzemiośle kowalskim. Tym, którzy dopiero zaczynali pracować w zawodzie i otwierali nowe zakłady pracy, pomagał zdobywać dodatkowe kwalifikacje organizując szkolenia, egzaminy czeladnicze i mistrzowskie. Młodzi ludzie dzięki zdobyciu tytułu mistrza w swoim zawodzie mogli zatrudniać uczniów i kształcić nowych fachowców. Rozpatrywał trudne sprawy i aktualne problemy oraz rozliczał się z finansów zrzeszenia przedstawiając sprawozdania na posiedzeniach przed obecnymi władzami. Zajmował się także kierowaniem i organizacją Związku Rzemieślników Powiatu Wolsztyńskiego.
Jerzy Kudliński uzyskał tytuł nestora wolsztyńskiego rzemiosła.
Został wybrany także do Sądu Cechowego.
Jako pierwszy rzemieślnik z województwa wielkopolskiego został odznaczony najwyższym odznaczeniem – „Kordzikiem” przyznanym przez Wielkopolską Izbę Rzemieślniczą w Poznaniu.
Odznaczenia
W ciągu swojego życia został odznaczony:
– Złotym Krzyżem Zasługi, Srebrnym Krzyżem Zasługi
– Złotym i Srebrnym medalem imienia Jana Kilińskiego
– Honorową Odznaką Rzemiosła – za Rozwój Rzemiosła Lubuskiego
– Złotą Odznaką „za zasługi w rozwoju rzemiosła wielkopolskiego” nadaną przez Izbę Rzemieślniczą w Poznaniu – Poznań, 29 maja 2001 r.
– Odznaką Honorową „za zasługi dla oświaty” nadaną przez Ministra Edukacji Narodowej – Warszawa, 27 września 2001 r.
– „Kordzikiem” przyznanym przez Wielkopolską Izbę Rzemieślniczą
– Brązowym Medalem „za zasługi dla pożarnictwa” nadanym przez Prezydium Zarządu Wojewódzkiego Województwa Wielkopolskiego – 21 marca 2003 r.
– Medalem „za długoletnie pożycie małżeńskie” nadanym przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej – Aleksandra Kwaśniewskiego – Warszawa, 24 marca 2003 r.
Pasje
Pasją Jerzego Kudlińskiego był sport. Udzielał się w charytatywnych imprezach sportowych. Był założycielem i członkiem Sportowego Klubu Skata w Wolsztynie a także aktywnie pracował w Zarządzie Klubu Piłkarskiego „GROM” Wolsztyn.
Schyłek życia
Wspomnienie
Był bardzo towarzyski i lubiany. Jako rzemieślnik był sumienny i rzetelny. Zdobył zaufanie klientów jak również kolegów rzemieślników. Każdemu służył radą. Namawiał młodych rzemieślników, aby prężnie rozwijali swoje firmy. Cieszył się wśród ludzi poważaniem i autorytetem, a swoje doświadczenie życiowe chętnie przekazywał innym. Posiadał cechy takie jak prawość, szczerość, otwartość i uczciwość. Brał udział w akcjach charytatywnych na rzecz uboższej części społeczności lokalnej.
Jego dewiza życiowa brzmiała: Bóg, Honor, Ojczyzna.