Marian Jarecki urodził się 10 grudnia 1932 r. w Słupcy, jako syn Stanisława i Janiny z Węglińskich. Ojciec Stanisław był pracownikiem finansowym Urzędu Skarbowego w Słupcy, matka Janina nie pracowała zawodowo. Był jedynakiem. Dzieciństwo aż do wybuchu II wojny światowej spędził w Kaliszu. Do Słupcy wrócił wraz z rodzicami w roku 1939. Mąż Haliny z Karlińskich, ojciec Marka (1968), dziadek Dawida. Społecznik, regionalista, publicysta, pisarz, malarz nieprofesjonalny, miłośnik przyrody, niekwestionowany autorytet historyczny regionu słupeckiego.

W czasie II wojny światowej pobierał naukę w formie tajnych kompletów. W latach 1945-47 uczęszczał do szkoły podstawowej w Słupcy. Po jej ukończeniu rozpoczął kolejny etap edukacji w liceum ogólnokształcącym, także w Słupcy (1947-1952). Wybór szkoły podyktowany był zamiarem podjęcia studiów na wyższej uczelni. W czasie nauki w szkole średniej, jego zainteresowania skierowały się w stronę przedmiotów humanistycznych, przyrodniczych i plastycznych. Doskonalił rysunek i malarstwo. Parał się amatorsko poezją, uwiecznioną w pamiętnikach koleżanek i kolegów. Był szkolnym twórcą gazetek i plakatów. Wówczas to zrodziła się myśl o studiach plastycznych. Po maturze zdawał na Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie. Nie otrzymał indeksu i nie podjął dalszych starań, aby dostać się na wymarzony kierunek. Wybrał studia na Wydziale Leśnym w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, ponieważ przyroda była po sztuce jego drugą miłością. Po roku przeniósł się na ten sam wydział Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu. W 1957 roku ukończył studia uzyskując tytuł inżyniera leśnictwa.

Po studiach nie podjął pracy w wyuczonym zawodzie, mimo że otrzymał propozycję objęcia posady w Bieszczadach. Nie mógł jednak ze względów rodzinnych opuścić Słupcy. Karierę zawodową rozpoczął w PZU, a po 10 latach przeniósł się do Banku Rolnego, przekształconego następnie w Bank Spółdzielczy. Pracował na stanowisku specjalisty ds. sprzedaży nieruchomości rolnych. Po 36 latach nieprzerwanej pracy przeszedł w roku 1993 na emeryturę. W 1994 został zatrudniony na ½ etatu w Muzeum Regionalnym w Słupcy.

Życiowe sukcesy osiągnął realizując pasję życia – malarstwo artystyczne. Upodobał sobie początkowo ołówek, kredkę, a najbardziej malarstwo olejne. Szczególnie umiłował pejzaż. Malował martwą naturę, portrety, zabytki. Zajmował się także tematyką sakralną. Swoje prace prezentował na wystawach organizowanych w Słupcy, Zagórowie, Strzałkowie, Kole. Jego prace trafiały do wielu miast w kraju i za granicą. W mniejszym zakresie zajmował się rzeźbą w lipie i szarym mydle. Był współprojektantem i współwykonawcą pomnika ,,XXX- lecia PRL”, posągów kwiaciarek zdobiących obecnie obrzeża parku miejskiego oraz fontanny przy budynku PZU. Zajmował się również fotografią, uwieczniając zabytkowe i ginące miejsca miasta Słupcy. Po przejściu na emeryturę w 1994 r. zatrudnił się na ½ etatu w Muzeum Regionalnym w Słupcy. Jako pracownik muzeum był współautorem i organizatorem wielu ekspozycji dotyczących historii Słupcy i okolic. Angażował się w przeprowadzanie regionalnych lekcji historii, pogadanek okolicznościowych (np. z okazji Święta Niepodległości czy rocznicy Powstania Styczniowego) w szkołach w całym regionie słupeckim. Wiele tych spotkań odnotowała prasa regionalna. Gromadził pamiątki, przeprowadzał wywiady, zapisywał relacje najstarszych mieszkańców Słupcy i okolic, dotyczących historii miasta. Od początku istnienia lokalnego tygodnika ,,Gazeta Słupecka’’ publikował artykuły poświęcone różnorodnej tematyce. Stał się kronikarzem swojego miasta, umieszczając na łamach gazety relacje i sprawozdania z wydarzeń kulturalnych, regionalnych i kościelnych, a także teksty związane z przyrodą. Od 1989 roku ukazało się w niej około 600 artykułów jego autorstwa. Ponadto był członkiem redakcji ,,Głosu Parafii’’, gazety wydawanej przez parafię św. Wawrzyńca. Pisywał również do ,,Wiadomości Słupeckich’’ oraz periodyku Słupeckiego Towarzystwa Społeczno- Kulturalnego. Kilka jego artykułów znalazło się w ,,Przeglądzie Konińskim’’ i ,,Przeglądzie Wielkopolskim’’. Referaty i wypowiedzi Mariana Jareckiego znalazły się również w pracach zbiorowych:,,Regionalizm a historia’’, ,, Krajowy Kongres Regionalny Towarzystw Kultury’’, ,, Regionalizm’’, ,,Kultura Kościoła’’, ,,O kulturze na wsi’’, ,,Szkoła a regionalizm’’.

1. Bitwa pod Myszakówkiem w Powstaniu Styczniowym (wyd. własne, 1988).

2. Bitwa pod Mieczownicą (wyd. Parafia katolicka pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Giewartowie, 1993).

3. Romuald Traugutt (wyd. z inicjatywy ks. kanonika Stanisława Bazeli, proboszcza parafii pw. Podwyższenia Krzyża świętego w Giewartowie, 1997).

4. Ksiądz Prałat Franciszek Szczygłowski 1876-1941 (wyd. Parafia rzymsko-katolicka pw. św. Wawrzyńca w Słupcy,1998).

5. Edward i Wojciech Sypniewscy (wyd. ze srodków Wydziału Spraw Społecznych Urzędu Wojewódzkiego w Koninie, 1999).

6. Tadeusz Parys. Burmistrz Miasta Słupcy (wyd. Elżbieta Suszyńska, Muzeum Regionalne w Słupcy, Grafii Studio w Słupcy, 1999).

7. Aby pamięć nie zaginęła (wyd. Słupeckie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne w Słupcy, 2001).

8. Peowiacy pierwsze ofiary okupacji niemieckiej w Zagórowie (wyd. Zarząd Gminy i Miasta Zagórów, 2001).

9. Krótka historia powiatów ziemi słupeckiej (wyd. Starostwo Powiatu Słupeckiego, 2002).

1. Dzieje Słupcy, rozdział – Słupca w okresie niemieckim 1939-1945.

2. Słupca wobec wydarzeń 1869 roku.

3. Sanktuarium Krzyża Świętego.

Marian Jarecki dał się poznać jako wybitny działacz społeczny, zatroskany o wspólne dobro, regionalista, odkrywający i pielęgnujący historię miasta, chroniący przed zapomnieniem zabytki historii, kultury i przyrody. Angażował się w wiele inicjatyw związanych ze społecznością lokalną (odbudowa słupeckiego cmentarza, renowacja kościoła Św. Leonarda, obrona słupeckiego stawku przed zasypaniem, obrona przed zniszczeniem słupeckich, średniowiecznych murów obronnych). Był społecznym kuratorem sądowym, przewodniczącym Rady Ławników Sądowych przy Sądzie Rejonowym w Słupcy, wieloletnim członkiem Słupeckiego Towarzystwa Społeczno- Kulturalnego. W ramach członkowstwa w Towarzystwie był wielokrotnie oddelegowywany na spotkania regionalistów z całego kraju. W latach 1994-2002 był aktywnym członkiem Rady Krajowej Regionalnych Towarzystw Kultury. Od 1994 roku prowadził pamiątkową księgę, w której można znaleźć wpisy znanych ludzi kultury, polityki, nauki i kościoła. Aktywny uczestnik licznych sympozjów naukowych, sesji popularnonaukowych związanych z wydarzeniami powstania styczniowego, historią POW, okupacją niemiecką w Słupcy. Od 1994 r. członek Rady Krajowej Towarzystw Regionalnych. Członek STSK – Słupeckiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego, następnie wiceprezes. Jego artykuły w lokalnej prasie były zawsze cennym źródłem informacji na temat wszelkich uroczystości patriotycznych, religijnych, wydarzeń historycznych, kulturalnych, jakie miały miejsce w Słupcy i okolicy. Artykuły i obrazy Mariana Jareckiego dotarły już do Australii, USA, Niemiec, Włoch (Watykan), Austrii i Grecji. Jego prace znajdują się w Warszawie, Szczecinie, Poznaniu, Bydgoszczy, Gnieźnie, Chicago, Detroit. Wystawiane były w Koninie, Słupcy, Pile, Kole, Kłodawie, Zagórowie i w innych miejscowościach regionu. W uznaniu jego zasług jako regionalisty, syna ziemi słupeckiej, autora licznych publikacji, felietonów, żarliwego społecznika, laureata licznych nagród i wyróżnień, Rada Miasta Słupcy podjęła na uroczystym posiedzeniu uchwałę, nadającą imię Mariana Jareckiego jednej z ulic w Słupcy.

1. Herbowa Tarcza Słupcy – zasłużony dla powiatu słupeckiego.

2. Srebrna odznaka – za zasługi dla banków spółdzielczych.

3. Medal 40-lecie Polski Ludowej.

4. Odznaka honorowa za zasługi dla województwa konińskiego.

5. Zasłużony dla Kościoła i 700-letniego miasta Słupcy.

6. Honorowa odznaka – zazasługi dla spółdzielczości bankowej.

7. Odznaka opiekuna miejsc pamięci narodowej.

8. Tytuł – Słupczanin roku, wyróżnienie.

9. Odznaka – zasłużony działacz kultury.

10. Srebrny krzyż zasługi.

11. W 2000 r. z woli czytelników ,,Wiadomości Słupeckich’’ znalazł się na liście 25 najwybitniejszych Słupczan XX w.

12. Towarzystwo Ziemi Komornickiej – Medal im. Ks. Makowskiego.

13. Medal za zasługi dla województwa wielkopolskiego.

14. Złoty krzyż zasługi.

Niemal do ostatniej chwili był człowiekiem nad wyraz aktywnym. Mimo iż walczył z chorobą, nie okazywał słabości. Do końca pozostał pełen pogody ducha i z uśmiechem na twarzy. 10 grudnia 2002 r. w Zespole Szkół Muzycznych miał odbyć się benefis Mariana Jareckiego. Chciał on podsumować swój ogromny dorobek, zebrać go w jednym miejscu i pokazać znajomym, przyjaciołom, mieszkańcom miasta. Nie zdążył. Zmarł 23 listopada 2002 roku w Poznaniu. W pożegnaniu obok rodziny zmarłego wzięli udział przedstawiciele władz miasta i powiatu oraz ci wszyscy, którzy znali Mariana Jareckiego. Wartę honorową sprawowalii żołnierze Polskiej Organizacji Wojskowej – opisywani przez niego „Peowiacy”. – „„Nie wszystek umrę” – ta rzymska sentencja przypomina nam, że zostawiłeś po sobie wiele wspaniałych dzieł” – powiedział January Jasiński, wieloletni kapelmistrz oraz prezes i kierownik artystyczny słupeckiej orkiestry dętej. Marian Jarecki pochowany został na cmentarzu św. Krzyża w Słupcy.

Archiwum rodzinne Haliny i Mariana Jareckich

Księgozbiór rodzinny Haliny i Mariana Jareckich

Wywiad z Haliną Jarecką, żoną

Wywiad z Markiem Jareckim, synem

Wywiad z Aliną Nowacką, przyjaciółką rodziny

Wywiad z dyrektorem Muzeum Regionalnego w Słupcy, Beatą Czerniak

http://www.slupca.pl/

http://www.gazetaslupecka.pl/

http://slupca.naszemiasto.pl/

http://www.muzeumslupca.pl/

http://lepczynski.eu/

http://edu.gazeta.pl/

http://encyklopedia.eduteka.pl/