POCHODZENIE…
Mieczysław Landzwojczak urodził się 25 grudnia 1941 r. w Czerwonej Wsi. Należał do rodziny robotniczej. Ojciec, Czesław Landzwojczak urodzony 10 stycznia 1923 roku, pracował w PGR jako robotnik. Matka Helena z domu Ratajczak (ur. 9 grudnia 1920 roku) była gospodynią domową, zajmowała się domem i dziećmi: synem Mieczysławem i córką Martą. W okresie żniw i wykopków pomagała w pracach polowych w Państwowym Gospodarstwie Rolnym w Czerwonej Wsi.
DZIECIŃSTWO…
Pan Mieczysław w okresie przedszkolnym uczęszczał do tzw. ochronki (dzisiejsze przedszkole) w Czerwonej Wsi. Mieściło się ono w pałacu podworskim w parku (przed wojną właścicielami byli Chłapowscy). Pani Ochroniarka (dzisiejsza przedszkolanka) organizowała opiekę, zabawę i przygotowywała przedstawienia. Do ochronki chodziły dzieci z rodzin pegeerowskich. Większość dnia mały Mietek spędzał jednak w domu na różnego rodzaju zabawach. Miał tylko kilka zabawek (koń na biegunach, piłki szmaciane, klocki). Wiosnę i lato spędzał na wolnym powietrzu. Zimą pozostawały do zabawy sanki i lód na stawku. O łyżwach mógł tylko pomarzyć. Nie miał radia ani telewizji (radio pamięta dopiero jako 14-letni chłopiec). Dzieciństwo Pana Landzwojczaka minęło beztrosko, miło, wolne od jakichkolwiek poważniejszych chorób w kręgu najbliższej rodziny i rówieśników.
EDUKACJA…
Swoją edukację rozpoczął w roku szkolnym 1948/1949 mając 7 lat w Szkole Podstawowej w Krzywiniu. Tam uczęszczał do klasy pierwszej, drugiej i trzeciej. Jednak sytuacja finansowa zmusiła rodzinę do zmiany miejsca zamieszkania, tym samym do zmiany szkoły naszego bohatera. Klasę czwartą rozpoczął w Sokołowicach koło Bucza, następnie uczęszczał do szkoły w Starym Bojanowie, tam skończył klasę V i VI. Po wielu przeprowadzkach znów wrócił do Czerwonej Wsi i w Krzywiniu ukończył klasę VII. Był dobrym uczniem dlatego postanowił kształcić się dalej.
W roku szkolnym 1955/1956 rozpoczął naukę w Liceum Pedagogicznym w Lesznie. Nauka w tej szkole trwała 5 lat. Następnie w drodze kształcenia zaocznego ukończył Studium Nauczycielskie w Kaliszu (1965 r.), Akademię Rolniczą w Poznaniu (1980 r.) gdzie uzyskał tytuł mgr inż. rolnictwa. W 1985 r. w Instytucie Kształcenia Nauczycieli w Poznaniu uzyskał drugi stopień specjalizacji zawodowej w zakresie nauczania biologii (wtedy jako jeden z trzech nauczycieli w Gminie Krzywiń).
Pan Mieczysław od dzwiewięciu lat jest słuchaczem Kościańskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Systematycznie uczęszcza na wykłady, bierze udział w zajęciach sekcji turystycznej.
RODZINA…
Pan Landzwojczak swoją żonę Jadwigę (z domu Jurga) poznał gdy pracował w Związku Młodzieży Wiejskiej w Kościanie w latach 1965-1967 a p. Jadwiga w Związku Harcerstwa Polskiego (1962-1968). Obydwie organizacje znajdowały się w jednym budynku. Po trzech latach znajomości w kwietniu 1968 roku p. Mieczysław i p. Jadwiga wzięli ślub cywilny w Kościanie. Ślub kościelny i wesele odbyły się 18 maja 1968 r. w Kościanie w domu rodzinnym panny młodej. Jako młode małżeństwo wynajmowali pokój w Jerce przy ul. Leszczyńskiego. Później od czerwca 1971 r. otrzymali mieszkanie służbowe w nowo wybudowanym Domu Nauczyciela w Jerce przy ulicy Szkolnej. Pani Jadwiga pracowała wtedy jako sekretarka szkolna, p. Mieczysław jako nauczyciel biologii, później jako Dyrektor Szkoły. Państwo Landzwojczakowie mają dwóch synów Krzysztofa (1970 r.) i Karola (1973 r.). Żona p. Mieczysława zmarła w 1998 r. i jest pochowana na cmentarzu parafialnym w Kościanie.
DZIAŁALNOŚĆ …
ZWIĄZEK HARCERSTWA POLSKIEGO…
Podczas pracy zawodowej w Jerce, po zdobyciu doświadczeń w pracy z młodzieżą w organizacji ZMW związał się z działalnością Związku Harcerstwa Polskiego. Kolejno zdobywał stopnie instruktorskie: przewodnik (listopad 1969), podharcmistrz (styczeń 1976), harcmistrz (1998). Prowadził działalność statutową z 22 Drużyną Harcerską im. Tadeusza Kościuszki w Jerce w latach 1967-1975. Ukończył w ramach szkolenia zawodowego Studium Metodyczne „Metodyka pracy w ZHP” w Przemyślu. W latach 1976-1991 pełnił różne funkcje w Komendzie Hufca w Krzywiniu. Był komentantem, członkiem Komendy Hufca, z-ca Komentanta Hufca, kwatermistrzem. Organizował różnego rodzaju wyjazdy, zajęcia, spotkania dla członków harcerstwa. Udało mu się zorganizować dwa samodzielne wyjazdy harcerzy za granicę na Węgry (1983) i do Bułgarii (1984). Za służbę w szeregach kadry instruktorskiej, za trud włożony w pracę wychowawczą na rzecz zuchów i harcerzy otrzymał trzy rodzaje odznaczeń honorowych: ” Za zasługi dla Leszczyńkiej Chorągwi ZHP” oraz Krzyż Zasługi dla ZHP.
PRACA ZAWODOWA…
Pierwszą pracę zawodową rozpoczął w Szkole Podstawowej w Świńcu w 1960 roku mając 18 lat tuż po skończeniu Liceum Pedagogicznego w Lesznie. W tym samym czasie został powołany do wojska. Od 1961-1963 odbywał zasadniczą służbę wojskową. W okresie odbywania służby był przeszkolony w Akademii Sztabu Generalnego w Warszawie do pracy kulturalno-oświatowej w wojsku. Pełnił później funkcję kierownika Klubu Żołnierskiego dla żołnieży z zasadniczej służby wojskowej (Choszczno, Budów k/Złocieńca). Za swoją działalność otrzymał tytuł i odznakę ” WZOROWY ŻOŁNIEŻ„. W 1963 roku związał się z działalnością Związku Młodzieży Wiejskiej (ZMW) a od 1965 do 1967 roku był etatowym Przewodniczącym Zarządu Powiatowego ZMW w Kościanie. Został uhonorowany „ODZNACZENIEM ZA ZASŁUGI DLA WIELKOPOLSKIEJ ORGANIZACJI ZMW (1973 r.) za całokształt pracy na rzecz młodzieży wiejskiej oraz wcześniej SREBRNĄ HONOROWĄ ODZNAKĄ ZMW (1967 r.). Później angażował się także w działalność społeczną w organizacji Liga Obrony Kraju. Za pracę na rzecz tej organizacji otrzymał srebrną odznakę „ZASŁUŻONY DZIAŁACZ” Ligi Obrony Kraju. Kolejnym etapem działalności naszego bohatera było podjęcie pracy w Szkole Podstawowej w Jerce (1967 r.). Uczył biologii i chemii. W międzyczasie był inicjatorem utworzenia Zasadniczej Szkoły Rolniczej w Jerce, która później funkcjonowała w Kopaszewie. W latach 1971-1975 był jej dyrektorem. Przez kolejne 15 lat oprócz pracy w Jerckiej szkole pracował również w wieczorowym Technikum Rolniczym w Krzywiniu. W tym samych czasie prowadził również szkolenia wieczorowe organizowane przez gminną służbę rolną w Krzywiniu.
W latach 1978-1980, 1990-1996 był dyrektorem Szkoły Podstawowej w Jerce. W pracy szkolnej z młodzieżą prowadził szkolne koło LIGI OCHRONY PRZYRODY. Za dobrą realizację zadań statutowych Stowarzyszenia otrzymał Srebrną Odznakę Honorową (1981 r.). Organizował też co roku dla klas 5-8 wycieczki turystyczno-krajoznawcze po Polsce. Dzięki temu kilkuset uczniów poznało swój ojczysty kraj. Za działaność na rzecz środowiska lokalnego otrzymał odznakę ” ZA ZASŁUGI DLA WOJEWODZTWA LESZCZYŃSKIEGO” oraz za wyróżniającą pracę pedagogiczną „ZŁOTY KRZYŻ ZASŁUG„. Warunki pracy i nauki były w latach 80-tych i 90-tych ubiegłego wieku bardzo trudne. Nauka odbywała się w starym budynku szkolnym, na piętrze budynku przedszkola w Jerce, w budynkach szkolnych w Łuszkowie i Zbęchach. Pan Landzwojczak przyczynił się do zakończenia budowy nowej części szkoły (budowa trwała 9 lat). Był też inicjatorem wyboru patrona szkoły. Sfinalizował nadanie szkole im. Melchiora Wańkowicza w 1994 r. W zawodzie nauczycielskim przepracował 39 lat.
EMERYTURA…
W latach 50-tych poprzedniego stulecia, kiedy był uczniem Liceum Pedagogicznego w Lesznie wiele podróżował ze swoim nauczycielem geografii. To on zaszczepił w naszym bohaterze zamiłowanie do podróży. Kiedy rozpoczął pracę zawodową w Szkole w Jerce postanowił, że sam organizować będzie kilkudniowe wycieczki krajoznawczo-turystyczne po Polsce dla swoich uczniów. Podczas swojej wieloletniej pracy pokazywał uczniom różne zakątki naszego kraju: Kraków, Wieliczka, Warszawa, Trójmiasto, Malbork, Toruń, Ciechocinek, Kotlina Kłodzka i Jeleniogórska. Z każdej wycieczki prowadził szczegółową dokumentację. Gdy został Dyrektorem Szkoły zachęcał swoich nauczycieli do organizowania wycieczek krajoznawczych. Po przejściu na emeryturę dalej rozwija swoją pdróżniczą pasję. Nie jest już organizatorem a uczestnikiem. Uczestniczy w wycieczkach kilkudniowych (zagranicznych) jak i takich które trwają jeden dzień. Zwiedził już Włochy, Serbię, Macedonię, Albanię, Czarnogórę, Chorwację, Bośnie i Hercegowinę, Francję, Ukrainę. Zwiedza muzea, pałace, sanktuaria, kościoły, skanseny. Z każdej wyprawy tworzy ALBUMY EDUKACYJNE, które są świetnym przewodnikiem dla podróżujących. Zawarty jest w nich plan wycieczki i trasa przejazdu, wiadomości o kraju i stolicy, duża ilość zdjęć szczegółowo opisanych, informacje o zwiedzanych obiektach, mapy. Albumy zdobyły duże uznanie. Pan Landzwojczak za tworzenie ich otrzymał odznakę ” Turysta Senior” I, II, III stopnia przyznane przez PTTK w Kościanie. Otrzymał również odznakę „Turysta Senior z wawrzynem za wytrwałość”.
ORDERY I ODZNACZENIA…
– „WZOROWY ŻOŁNIEŻ” (1963 r.)
– „SREBRNA HONOROWA ODZNAKA ZMW” (1967 r.)
– „ZA ZASŁUGI DLA WIELKOPOLSKIEJ ORGANIZACJI ZMW” (1973 r.)
– „ZASŁUŻONY DZIAŁACZ LOK” (1965 r.)
– „SREBRNA ODZNAKA HONOROWA” (1981 r.)
– „ZA ZASŁUGI DLA WOJEWÓDZTWA LESZCZYŃSKIEGO” (1983 r.)
– „ZA ZASŁUGI DLA LESZCZYŃSKIEJ CHORĄGWI ZHP”- ODZNAKA BRĄZOWA (1983 r.)
– „ZA ZASŁUGI DLA LESZCZYŃSKIEJ CHORĄGWI ZHP”- ODZNAKA SREBRNA (1986 r.)
– „ZŁOTY KRZYŻ ZASŁUGI” (1986 r.)
– „ZA ZASŁUGI DLA LESZCZYŃSKIEJ CHORĄGWI ZHP” – ODZNAKA ZŁOTA (1989 r.)
– „KRZYŻ ZASŁUGI DLA ZHP” (1991 r.)
– „TURYSTA SENIOR – I STOPNIA”
– „TURYSTA SENIOR – II STOPNIA”
– „TURYSTA SENIOR – III STOPNIA Z WAWRZYNEM ZA WYTRWAŁOŚĆ”
ZNACZENIE POSTACI…
Mieczysław Landzwojczak będąc nauczycielem i wychowawcą ZHP wychował kilkanaście młodych pokoleń. Zaszczepił w uczniach miłość do podróżowania, do odkrywania pięknych zakątków Polski. To człowiek skromny i bardzo pracowity, wierny swoim ideałom i wartościom, to człowiek godny naśladowania…