1962-1968 Szkoła Podstawowa w Wyszynie;
1965-1969 Szkoła Podstawowa w Kunach;
1969-1972 Szkoła Podstawowa w Natalii;
1972-1974 Szkoła Podstawowa w Małoszynie;
1972-1988 Szkoła Podstawowa we Władysławowie.
W tym czasie M. Adamiak założył rodzinę. Jego żoną została w 1965 r. Jadwiga Bocian. Wkrótce też urodziła się jedyna córka małżeństwa – Mirosława.
Wolny czas poświęcał badaniom terenu gminy Władysławów. Stało się to jego wielką życiową pasją. Szczególnym zainteresowaniem darzył historię, szczególnie tę dotyczącą małych ojczyzn. Wszelkie siły twórcze poświęcał na badania, rozmowy ze świadkami historii. Owocem tej żmudnej pracy była publikacja wydana w 1992 r. Jej współautorem był nauczyciel i dyrektor szkoły we Władysławowie – Tadeusz Drzewiecki. „Przewodnik po gminie Władysławów i okolicach” na długie lata stał się jedyną tego typu publikacją dotyczącą najstarszych dziejów gminy Władysławów.
M. Adamiak był także autorem dwóch innych publikacji, które do dnia dzisiejszego istnieją tylko w formie maszynopisów, mianowicie: „Monografia Rynku we Władysławowie” oraz „Monografia Gminy Władysławów”. Dzięki ogromnej pracy i zaangażowaniu badania M. Adamiaka pozwalają współczesnym pokoleniom doświadczać wiedzy o historii małej ojczyzny. Monografie potwierdzają bowiem nie tylko wielką wagę merytoryczną badań naukowych M. Adamiaka, ale także równie wielki sentyment autora do miejsc i ludzi opisanych na kartach jego dzieł.
„Druga wojna światowa przynosi kres istnienia tego domu kupieckiego. W 1940 roku zostaje zburzony przez Niemców. Tragiczny los spotkał również mieszkańców tego domu. Najpierw zostają wywiezieni do Czachulca za Turkiem, a następnie do Chełmna nad Nerem (okolice Koła) gdzie zostają zamordowani. Wojny nie przeżył nikt z tych ludzi.”
Jako nauczyciel niezwykle angażował się w pracę dydaktyczno-wychowawczą. Był opiekunem szkolnego koła Ligi Ochrony Przyrody. To dzięki działalności koła uczniowie ale i mieszkańcy odkrywali na nowo walory zabytków historycznych i przyrodniczych regionu. Spuścizną działalności LOP pozostały sprawnie udokumentowane wycieczki terenowe.
„Z Wyszyny udajemy się na teren przyczółka zwanego Piłą. Znajduje się tu cmentarzysko z obszaru kultury łużyckiej. Obszar cmentarzyska znajduje się na terenie należącym do p. Połatyńskiego. Za jego zgodą prowadzimy „wykopki”. Znajdujemy w ziemi kilka skorup z rozbitej urny.”(fot.)
M. Adamiak wraz z podopiecznymi odkrył i udokumentował następujące zabytki przyrody:
• Nadleśnictwo Ruda znaleziono, dziewięćsił bezłodygowy,
• jałowce rosnące we wsi Skarbki,
• parów w okolicy wsi Międzylesie,
• głazy narzutowe we wsi Przyborów.
Szkoła Podstawowa im. Władysława Broniewskiego dzięki staraniom swego nauczyciela – pasjonata zyskała miano najlepiej wyposażonej szkoły w zakresie pracowni geograficznej w województwie konińskim. Doceniły to ówczesne władze oświatowe. Szereg materiałów i pomocy dydaktycznych zostało stworzonych przez M. Adamiaka. Pośród nich trójwymiarowe plansze dydaktyczne, zbiory minerałów i mapa poziomicowa gminy.
M. Adamiak był opiekunem Szkolnego Koła Turystyczno-Krajoznawczego w ramach pracy którego przygotowane zostało opracowanie „Władysławów i okolice”. Obok tej dydaktycznej działalności starał się też wychowywać młodzież w duchu tolerancji i empatii – czego przykładem było wsparcie wraz z uczniami budowy „Pomnika-Szpitala Centrum Zdrowia Dziecka”. Oto jak wspominał swojego nauczyciela jeden z jego uczniów – Piotr Krawczyk:
„Z chęcią opowiadał o swoich zainteresowaniach, pokazywał jak i gdzie szukać, a przede wszystkim zawsze znajdował czas dla młodzieży. Chętnie odpowiadał na nasze pytania. Jego klasa – pracownia, myślę że była najchętniej odwiedzaną – może inaczej, my jako młodzież najlepiej się tam czuliśmy. Oprócz map rozwieszonych na ścianach – mam tu na myśli mapy obszaru Gminy Władysławów królowały minerały, skamieniałości i fotografie unikalnych zakątków naszej gminy. To wszystko tworzyło obraz przepięknej historii regionu. W latach 1994- 1995 gdy wspólnie pracowaliśmy w Zespole Dokumentacji Przeszłości i Współczesności Ziemi Władysławowskiej, dał się poznać jako regionalista, który bardzo skrupulatnie i wnikliwie – a przede wszystkim bardzo obiektywnie – analizował wszelkie źródła historyczne.”
W 1988 r. ze względu na zły stan zdrowia odszedł na rentę chorobową. Zmarł 20 lutego 1996 r. Pochowany na miejscowym cmentarzu parafialnym w Russocicach.
W 2001 r. odznaczony pośmiertnie Medalionem „Zasłużony dla Gminy Władysławów”.
Mirosław Adamiak był człowiekiem, który na stałe wpisał się w historię Gminy Władysławów. Niezapomniany nauczyciel – pasjonat, który kochał ludzi i miejsca w które wrósł, a które to miejsca pragnął zatrzymać dla przyszłych pokoleń.