Dzieciństwo

Tadeusz Rabiega urodził się 29.06.1949 r. we Wrocławiu. Był jednym z sześciorga dzieci Czesława Rabiegi i Violetty Sławińskiej. Pochodził z rodziny inteligenckiej, ojciec był urzędnikiem i pracował jako księgowy w PKS Turek. Matka pochodziła z Łodzi, po ukończeniu szkoły podstawowej, w czasie okupacji, została zabrana do Niemiec. Po zawarciu związku małżeńskiego zajmowała się domem i wychowaniem dzieci. Tadeusz Rabiega nie jest rodowitym turkowianinem, jego dziadkowie wywodzili się z Kalisza, do Turku przybyli w 1918 r. z powodu spalenia ich domu w czasie I wojny światowej. Ojciec pana Rabiegi po zakończeniu II wojny światowej, w której brał udział, wyjechał do Wrocławia, gdzie przyszedł na świat Tadeusz. Jednak za sprawą namowy babci ze strony ojca, rodzina przeprowadziła się do Turku, gdzie zamieszkała na ul. 3 Maja.

Edukacja

Kariera zawodowa

Szkolnictwo

Regionalista

Tadeusz Rabiega w pierwszej kolejności to aktywny regionalista. Już od dziecka był wychowany w tradycji patriotycznej, w domu często opowiadano o historii ojczystego kraju. Jego dziadkowie zginęli w czasie II wojny światowej, jeden został zabity za próbę uratowania Żyda z turkowskiego getta, drugi poległ w 1939 r. podczas obrony Warszawy. Ojciec również walczył na froncie w obronie kraju przed okupantem. Już jako mały chłopiec został harcerzem, a od 1965 r. instruktorem Związku Harcerstwa Polskiego w stopniu podharcmistrza. Historią zainteresował się w szkole podstawowej, gdzie nauczycielka poprzez żywe lekcje historii prowadzone na miejskim cmentarzu, na przykładzie zasłużonych turkowian przybliżała uczniom przeszłość regionu. Ukończone studia wyższe pozwoliły mu podjąć pracę nauczyciela w szkole, gdzie mógł dzielić się z młodzieżą zdobytą wiedzą o przeszłości i własnym regionie. Pomimo, że nie jest turkowianinem od urodzenia, na temat Turku wie prawie wszystko. Zgromadzonymi informacjami i zebranymi źródłami dzielił się na łamach lokalnej prasy, które ukazywały się w ” Przeglądzie Konińskim” ”Echo Turku” i ”Wiadomościach Turkowskich”. Spod jego ręki wyszło kilkadziesiąt artykułów. Dotyczyły one m.in. zasłużonych obywateli miasta Turku, turkowskiej oświaty,czasów zaborów i okupacji oraz walk narodowowyzwoleńczych. Jego dorobek piśmienniczy nie ogranicza się tylko do notek prasowych, jest także autorem monografii o tureckiej OSP. Napisał również ” Dzieje szkoły średniej” oraz o Szkole Podstawowej nr. 2 w Turku. Jako wybitnemu znawcy regionu i historii miasta powierzono mu recenzję monografii ”Dzieje Turku”-nad którą praca trwała ponad 10 lat. Od roku 1996 był członkiem komitetu redakcyjnego tygodnika ”Echo Turku’’. Tadeusz Rabiega to skarbnicą wiedzy o Turku, którą przez wiele lat gromadził na podstawie zebranych pamiątek o przeszłości, rozmów, dokumentów archiwalnych. Jego najcenniejszym skarbem w kolekcji był znaleziony na strychu napisany na pergaminie dokument z 1574 r., w którym arcybiskup gnieźnieński Jakub Uchański nadawał prawa cechowi krawców w Turku. Swoją wiedzą do dziś dzieli się również z młodszym pokoleniem. Przekazywana przez niego wiedza na długo zostaje w pamięci słuchaczy. Aktywnie zaangażowany w kultywowanie tradycji i przywracane pamiątek dotyczących miasta, jest członkiem Stowarzyszenia „Dzieło i dziedzictwo Józefa Mehoffera”, którego celem było wykonanie niezrealizowanych witraży Józefa Mehoffera w miejscowym Kościele NSPJ. Następnie współtworzył Komitet Odnowy Polichromii, zajmującego się pozyskiwaniem brakujących środków finansowych na renowacje polichromii (w 80 % dotacja z Unii Europejskiej). Komitet nadal zajmuje się odnową ołtarzy, ambony oraz organów kościelnych, pochodzących z 1924 roku. Był aktywnym członkiem komitetów społecznych, zajmujących się odsłonięciem i przywróceniem tablic pamiątkowych ofiar Katynia na ścianie kościoła, odsłonięciem w parku miejskim popiersia J. Piłsudskiego, tablicy pamiątkowej S. Kączkowskiego czy upamiętnieniem oddziału „Groźnego” oraz stworzenia symbolicznego nagrobka i tablicy walczących turkowian w okresie I wojny światowej.

Społecznik

Aktywność T. Rabiegi obejmuje również sferę społeczną i polityczną naszego miasta. W 1980 r. wszedł w skład Komitetu Obywatelskiego, którego zadaniem były przygotowanie i edukacja obywateli przed zbliżającymi się wyborami samorządowymi. Od 1994 r.był również członkiem Towarzystwa Samorządowego, które stawiało sobie za cel propagowanie samorządności mieszkańców.W pierwszych demokratycznych wyborach do samorządu miasta Turku został radnym miasta w ( 1990 – 1994 ). Funkcję tę piastował jeszcze dwukrotnie jako radny III kadencji (1998 – 2002) oraz V kadencji (2006-2010), pełniąc wtedy stanowisko zastępcy Przewodniczącego Rady Miasta. Dwunastoletnia służba na rzecz miasta świadczy o dużym poparciu i zaufaniu ze strony mieszkańców miasta. Podejmując się pracy radnego zabiegał skutecznie o zmianę nazw ulic miasta, upamiętnienie ofiar wojny w postaci tablic pamiątkowych. Jako radny III kadencji pozytywnie zaopiniował kilka inwestycji, które udało się zrealizować. Namacalny ich ślad to: hala widowiskowo-sportowa, Orliki, place zabaw dla dzieci, Park Tura, rondo Solidarności, skwer na osiedlu uniejowskim czy budowa drogi zbiorczej zwiększająca dostępność do terenów Tureckiej Strefy Inwestycyjnej. Udzielał się na rzecz miasta i mieszkańców, przez dwie kadencje (2002-2010) był przewodniczącym Samorządu Mieszkańców Osiedla nr 3 w Turku. W czasie jego przewodnictwa w zarządzie organizowano festyny, konkursy wiedzy dotyczącej dzieła J. Mehoffera w Turku, koncerty poetyckie i muzyczne, turnieje i zawody dla dzieci i młodzieży, wybudowano plac zabaw na ul. Górniczej. W latach 1980-1990 był wiceprzewodniczącym Towarzystwa Pomocy Dzieci i Młodzieży „Być razem”. Do dnia dzisiejszego jest członkiem Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. W latach osiemdziesiątych był aktywnym członkiem zarządu Turkowskiego Towarzystwa Kultury.

Nagrody i odznaczenia

Działał na wielu płaszczyznach: w polityce, oświacie, kulturze, zostały wielokrotnie docenione, jego praca i trud. Jest laureatem licznych nagród i dyplomów. Trzykrotnie został odznaczony odznaką „Za Zasługi dla Miasta Turku” w 1980, 1989 i 2003 r. W 2005 r. otrzymał odznakę „Za Zasługi dla Powiatu Tureckiego„. Dużym wyróżnieniem była nagroda Kuratora Oświaty w Koninie „Za zasługi w pracy dydaktyczno – wychowawczej” przyznana mu w 1992 r. Za monografię tureckiej straży ogniowej i propagowanie wiedzy pożarniczej otrzymał w 2000 r. brązowy medal za zasługi dla pożarnictwa. Doceniono jego talent muzyczny i zaangażowanie w chórze nauczycielskim, w 2005 r. otrzymał Złotą Odznakę Honorową za Zasługi w Społecznym Ruchu Muzycznym. Spod jego pióra wyszło wiele artykułów, które zostały nagrodzone i wyróżnione, m.in. otrzymał wyróżnienie w konkursie organizowanym przez TVP 1 „Dawniej niż wczoraj” za artykuł „Jak Polska wracała do Turku”, w 1998 nagrodę za artykuł „Gdy wybuchła Polska” organizowany przez Interpress i tygodnik „Odrodzenie”. Został również wpisany do księgi pamiątkowej Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Turku, jako propagator historii szkoły.

Zainteresowania

Dla Tadeusza Rabiegi historia to nie tylko praca ale wielka pasja, na temat minionych wydarzeń wie prawie wszystko. Co warte podkreślenia, jego wiedza i sposób, w jaki opowiada o przeszłości, sprawia, że można go słuchać godzinami. Jego hobby jest również muzyka. Z wykształcenia nauczyciel muzyki, wiele lat uczył w szkole, przygotowując młodzież do festiwali piosenki dziecięcej i przeglądów muzycznych. Miał na koncie liczne sukcesy, w 2000 r. prowadzony przez niego zespół wokalny zdobył wyróżnienie na Festiwalu Piosenki Zdrowotnej. Od 1985 r. był członkiem Chóru Nauczycielskiego, z którym koncertował w Turku a nawet za granicą. W kręgu jego zainteresowań są podróże, śmiało można stwierdzić, że zwiedził chyba całą Europę. Organizował dla młodzieży wiele obozów za granicą, kolonii dla dzieci z rodzin patologicznych, którymi sam kierował. Ukończył w tym kierunku szkolenia i kursy instruktażowe dla kierowników wycieczek, np. w 2002 r. „Kurs dla kierowników szkolnych wycieczek krajoznawczo – turystycznych”, w 2003 r. szkolenie zagraniczne w Tunezji „Turystyka w integracji turystycznej”. Od dziecka związany z harcerstwem, które które jest mu bardzo bliskie. Jest również członkiem turkowskiego koła Klubu Ekologicznego, którego zadaniem jest promocja proekologicznych inicjatyw, dbałość o przyrodę i uświadamianie ludzi w tym zakresie. Aktualnie jest członkiem stowarzyszenia Zróżnicowany Rozwój Geotermii w Polsce im królowej Jadwigi. Jest wielkim fanem pieszej turystyki górskiej, w górach odnajduje wszystko to, co kocha.

Życie prywatne

Tadeusz Rabiega to wielki społecznik, który potrafił pogodzić pracę zawodową z życiem prywatnym. Związek małżeński zawarł 17.01.1981 r. z Elżbietą Kaczmarek. Ojciec dwóch dorosłych synów.

Znaczenie postaci

Tadeusz Rabiega to osoba, której biogram nieprzypadkowo znalazł się w encyklopedii Wielkopolan. Człowiek o wszechstronnych zainteresowaniach, zasłużony dla Turku, który stał się jego małą Ojczyzną. Jego wiedza o regionie zadziwia wszystkich. Dzięki jego prelekcjom, publikacjom możemy uczyć się przeszłości, to najlepsza lekcja historii. Swoją pracę traktuje jako pasję, sprawdził się na wielu płaszczyznach, jako regionalista, społecznik, samorządowiec, nauczyciel, pedagog, inicjator akcji kulturalnych i oświatowych. Wyróżnia się swoją działalnością i dokonaniami, które powinny być przykładem i wzorem dla innych.